[verhaaltje] Mijn broek
 

Ik weet niet meer uit welke winkel hij komt of wanneer ik hem precies heb gekocht. Ik weet wel dat hij zo'n acht jaar oud moet zijn; ik bezit hem vanaf groep zeven. Zwart, maat 164, iets uiteenlopende pijpen en gemaakt van 98% katoen en 2% elastaan. Mijn lievelingsbroek.
Het was misschien spectaculairder geweest als ik kon schrijven dat hij vanaf het begin mijn lievelingsbroek was, helaas is dat niet zo. In die tijd had ik namelijk een flink aantal fijne broeken. De meeste waren lelijk, maar dat wist ik toen nog niet. Pas op de middelbare school werd dit me duidelijk en ik voelde me gedwongen een aantal nieuwe, hippere broeken te kopen. Deze zaten echter een stuk minder lekker. Kinderbroeken vond ik meestal niet mooi, damesbroeken waren eigenlijk te groot. Slechts een van mijn vroegere broeken kon ik blijven dragen. Ondanks dat hij al een aantal jaren oud was, zag hij er nog prima uit. Eerst was hij me iets te lang en wijd, maar in de brugklas was ik een paar kilo aangekomen en vanaf dat jaar zat hij als gegoten. Het werd de enige broek waar ik me volledig op mijn gemak in voelde. Ik droeg hem als ik me niet lekker voelde, als ik ongesteld was en als ik iets bijzonders of spannends had. Zo werd hij mijn lievelingsbroek. Acht jaar nadat ik hem heb gekocht, draag ik hem met nog meer plezier als toen. Ik zou niet zonder deze broek kunnen. Wat zou ik dan moeten dragen tijdens feesten, scoutingweekeindes en open dagen? Het denkbeeld zonder mijn geliefde kledingstuk te moeten, kan ik bijna niet verdragen.

Redenen waarom ik niet aan mag komen:
1. Mensen moet mij dun blijven vinden.
2. Mijn broek moet blijven passen.
3. ...


Voor de mensen die zich afvragen of broek niet vrouwelijk is, het geniet inderdaad de voorkeur met "zij" te verwijzen, maar ik vond dat nogal raar klinken.

Hier moet ik even over nadenken.

Wat een abrupt einde, en dan blijkt dat je het hele verhaaltje eigenlijk op een andere manier had moeten lezen :o
Het is op een bepaalde manier wel herkenbaar, niet wat je er nou écht mee bedoelt denk ik, maar wel de manier waarop je het beschrijft.

Het lijkt alleen meer op een deel van een verhaal, dan een verhaal op zich. Of ligt dat aan mij? :o

hm, op zich een leuk stukje, maar ik mis een titel. De taal is wel erg netjes, bij zo'n stukje zou het lekkerder lezen om de taal wat minder chique te maken.
De laatste zin vind ik er wat aangeplakt.

Het denkbeeld zonder mijn geliefde kledingstuk te moeten, kan ik bijna niet verdragen.

Was mooier geweest als je er een beetje naar toe had gewerkt. En die zin is ook opeens heel deftig

Hmm. Het einde is nogal abrupt en je stijl mag best wat losser. Verder lees ik de laatste schuingedrukte regels met een dubbel gevoel..

Dus het einde is wat te abrupt.. Mja, aan de ene kant mag dat ook wel een beetje, maar nu is het dus iets té. Ik weet alleen niet hoe ik dat moet veranderen.

En die titel is inderdaad(n):p Dat zijn mijn titels altijd;)

En Thoughtful, met dat het een deel van een verhaal is.. Aan de ene kant is dat wel zo, want het eigenlijke verhaal is: ik ben een lijstje aan het opschrijven en dit is een uitleg hoe ik aan punt twee kwam, maar aan de andere kant begrijp ik niet echt wat je bedoelt:D

Ik vind het juist wel stoer, eerst een verhaaltje over je broek en vervolgens van wal steken alsof je een matig-populair anorexiameisje bent die graag bij mensen in de smaak wilt blijven vallen. Het lijkt dan wel alsof je de broek als een afleidingsmanoeuvre gebruikt. Op die manier vind ik het zeker stijl hebben.

Hm... Ik wou dat ik nog broeken uit groep zeven paste. Maar goed, dat even terzijde.
Het einde is idd abrupt, maar niet storend abrupt. Het is herkenbaar (als ik iets bijzonders heb dan trek ik geheid die ene broek uit de kast).
De taal is wat hoogdravend, wat een mooi contrast vormt met het onderwerp (een broek is nogal dagelijks :)) maar misschien dat het 'leuker' is als het wat losser geschreven is (zoals Nijn al zei)

Nou ja, ik vind m leuk :)

Ja, normaal schrijf ik eigenlijk ook wel wat losser (toch?:s), ik weet niet waarom ik dat hier niet heb gedaan.. Dat is inderdaad wel een klein minpuntje misschien. Maar aangezien ik het toch niet helemaal ga herschrijven, houd ik het er maar even op dat het een leuk contrast vormt met het alledaagse onderwerp:P

:P heb je natuurlijk expres gedaan! :D
Maarre, ja, normaal schrijf je losser :)