hulp aanvaarden van iemand van jouw leeftijd?
 

hoihoi,

ik weet niet op welk deelforum het moest.
het gaat namelijk over mensen, stage (school dus) en hulpverlening... dus wist niet of het op psych moest of s&s of juist een algemeen subforum. als het ergens anders moet, verplaats het dan maar.

Ik vroeg me af.
Zouden jullie, wanneer jullie hulp zouden zoeken bij een maatschappelijk werker, deze aanvaarden van een 19jarige? Of ligt dat ook nog aan andere zaken. Waarom wel/niet? en waar ligt het nog meer aan?
Ik moet namelijk in het derdejaar van mijn studie stage gaan lopen en wil die miss. bij de jeugdhulpverlening doen (tot een jaar of 18 is dat meestal) en zelf ben ik dan 19.

groetjes, fantome

Ik denk juist dat ik het fijner zou vinden als het een jonger iemand is, waarom weet ik niet. misschien omdat het dan lijtk dat diegene het meer begrijpt..

ik niet, maar dat is meer omdat ik sowieso liever niet geholpen word door vrouwen. Ik weet niet waarom, maar ik heb het liefst een volwassen man, want die vind ik objectiever :confused:

(En ja dat is natuurlijk eigenlijk onzin, omdat het in principe niet uitmaakt wie je voor je hebt.)

oké, maar dan gaat het je dus om man/vrouw.
ik kan me moeilijk om laten bouwen.
en meer mensen hebben dat hoor, een voorkeur voor een man of een vrouw.
maar zou de leeftijd je veel uitmaken?

:) dat kan natuurlijk ook inderdaad :)
het hoeft niet per se een belemmering te zijn.

ik zou t prettiger vinden aan de ene kant omdat zo iemand toch dichterbij het "heden" staat en meer zal snappen en herkennen

andere kant wil ik zo een jong iemand niet mijn shit ook nog eens laten aanhoren

ja, iemand van 35+ zou ik aanvaarden, jonger niet denk ik.
(Maar ik snap natuurlijk wel dat meisjes van 19 ook heel goed kunnen zijn ;) )

he shit, als ik klaar ben met mn opleiding nog 14 jaar wachten :p

aan de andere kant doet zo'n iemand daar evengoed de opleiding voor en kiest er dus voor naar die 'shit' te luisteren. :)

:p maar denk ook dat ik een hoge uitzondering ben :p

mja, het het wel eens vaker van mensen gehoord. :) dus er zijn meer mensen hoor. enne, het is je goed recht, vind ik :)

ach, als je er bij nadenkt slaat het natuurlijk helemaal nergens op :p
maar het is toch een gevoel he :p

klopt bij ons op stage zijn ze ook van 18 en 20 (ik dus ook) we verplegen ook mensen die terminaal zijn en luisteren naar hun verhalen en al dat er om heen...

Hallo,

Ik zelf zou het prettiger vinden met een leeftijdsgenootje. En waarschijnlijk ook opener zijn. Met leeftijdsgenootjes lijkt het me makkelijker omdat het als het ware ook je vriendin/vriend kan zijn. Dat geeft bij mij een veiliger gevoel, denk ik.

En heb vaak ook het idee beter begrepen te worden door leeftijdsgenootjes.

Maar denk dat het geheel per persoon verschilt. De ene heeft meer vertrouwen bij oudere hulpverleners de andere bij wat jongere en zo ook man/vrouw questie.

Ik zelf heb bij me hulpverlener zoiets van ze is ouder, dus ze zal het wel weten. En durf er dan ook niet tegen in te gaan. En denk bij leeftijdsgenootjes dat dat toch anders is

Liefs

Wop

Ik zou me er niet prettig bij voelen.

a. Omdat ik het idee heb dat die persoon er geen verstand van heeft. Ook al heb je er dan al 3 jaar voor geleerd; ik zou je toch met mezelf identificeren en denken dat diegene het 'toch niet snapt'.

b. Omdat ik me eerder zou schamen als ik m'n problemen aan iemand van mijn leeftijd vertelde dan aan een persoon die veel verder van mij af staat.

:)

als je zou mogen kiezen, wat voor n persoon zou jij dan kiezen?
xxx

Ik zou dat niet willen, ik denk dat er weinig leeftijdgenoten zijn die zo ver zijn als ik en me dus kunnen begrijpen, ondanks dat ze al 2 jaar iets dergelijks hebben gestudeerd.

Mijn psycholoog begrijpt me geeneens helemaal en het wordt allemaal nog lastig, dus iemand die pas 2 jaar studie-ervaring heeft, kan mij zeker niet helpen.

dankjewel voor je mening bugge :)
niet om aan te dringen dat je van mening moet veranderen hoor, maar: zou je zo'n iemand de kans geven, of dat ook niet?

Ik zou eerst wel raar opkijken, maar als je het goed doet zou ik er geen probleem mee hebben. Het kan zelfs een voordeel zijn (y) Ik zou je er niet te veel van aantrekken :)

sowieso zou je weten dat ik stagiaire ben... dan is het al wat minder vreemd om een jong iemand te hebben
maar evengoed, als het meezit ben ik met n 21e afgestudeerd... evengoed nog best jong.


het valt me op dat een aantal van jullie het niet een probleem zou vinden. een aantal ook wel, maar daar had ik op gerekend :)

geen idee. ik zou me er uberhaupt niet bij op m'n gemak voelen.
maar dan nog liever iemand van een jaar of 30 / 40.

hoe zou je reageren als je een 19-jarige krijgt?
zou je bijv. het eerste gesprek afwachten? ga je stennis trappen? of zeg je gewoon dat je liever een ouder iemand hebt (en doe je dit dan aan begin of eind van het gesprek?)

nogmaals: ik kan het me allemaal erg voorstellen, daarom open ik dus juist dit topic! mijn vragen zijn niet om jullie om te praten.

Ik zou wel hulp van een 19-jarige aanvaarden. Vind ik juist prettiger. :)

No way.

:) wil je ook de moeite nemen dit uit te leggen?
en hoe zou je reageren mocht dit wel gebeuren?

nee, om redenen die al zijn genoemd.

Is er niemand anders, dan zou diegene zich ontzettend moeten bewijzen, zeker het dubbele van een ouder iemand, ze/hij moet dan wel heel goed zijn en ervaren overkomen, wil ik hulp van diegene accepteren.

Ik denk niet dat ik 't fijn vind. Ik heb 't gevoel dat een ouder iemand toch 'meer gezien heeft' en dingen anders kan bekijken dan iemand van mijn eigen leeftijd.

je komt ook niet ompraterig (wat een woord :D) over hoor :)

stennis trappen sowieso niet. Vragen om iemand anders ook niet, omdat ik geen idee heb of ik daar recht op heb in zo'n geval en ik ook niet meteen zo'n zeurderige indruk wil maken :D
ik denk dat ik het eerste gesprek wel gewoon af zou wachten, maar dat ik tegelijkertijd dicht klap, waardoor die 19-jarige wel extra hard moet werken (maar dus niet met opzet ofzo).

hoe zou jij het eigenlijk vinden om met je 19 jaar anderen van die leeftijd te helpen?

Waarom niet? Ten eerste moeten in alle beroepen de jongste beoefenaars het vak toch ooit eens in de praktijk brengen, en ten tweede ga ik ervan uit dat iemand die stage loopt of dat werk net doet de capaciteiten daartoe heeft.

Ik heb er grote moeite mee om onervaren personen aan complexe problemen te laten komen en te verwachten dat ze op een goede manier opgelost worden. En jonge mensen zijn per definitie onervaren.

Misschien wel fijner, mits diegene maar betrouwbaar overkomt.

Alhoewel ik weet dat een ouder iemand meer ervaring heeft, zou ik toch met een open mind de jongeling beoordelen op zijn werk.

Ik denk persoonlijk dat een leeftijdsgenoot als maatschappelijk werker juist zorgt voor een gemakkelijkere, ontspannende omgang.

ja. daar heb je gelijk in.
Natuurlijk kán je ook niet ervaren zijn op die leeftijd, maar een client heeft recht op goede hulp en als dat voor hem/haar betekend iemand te hebben met ervaring, vind ik dat de client dit gewoon aan mag geven. Als maar niet teveel clienten dat doen, dan doe ik nooit ervaring op :p :p
dankjewel voor je uitleg :)

daarvoor open ik dit topic
het maakt namelijk een boel uit of mensen er open voor staan of niet.
als nu blijkt dat niet veel mensen er problemen mee hebben vind ik het zelf ook minder erg.
die tak van de hulpverlening interesseerd me erg, dus vandaar dat ik het graag zou doen! Maar als het zo zou zijn dat mensen het je, juist om je leeftijd, erg moeilijk maken... tja.
dus vandaar dit topic :)

je hebt daar gewoon recht op. :)
dus mocht het je overkomen ;)

je doelt hier dus, net als enkele anderen, op de ervaring van oudere (in de zin van, laten we zeggen, vanaf eind twintig). Dat is zeer zeker een punt die over het algemeen kan gelden ja :) en ook een reden waarom ik goed kan begrijpen dat je liever geen 19-jarige voor je hebt.
hoe zou je reageren, mocht het wel gebeuren?

;) thnx.
Ik zou zeker mijn best doen voor een client en de capaciteiten train je natuurlijk ook!

wat geeft jou een betrouwbaar gevoel?
denk je dat te kunnen omschrijven?

ze mogen best een keer met me praten, maar ik garandeer dat IK er dan niets mee opschiet :P

er zullen uiteindelijk altijd mensen zijn die het wel accepteren. het zal alleen misschien wat meer van jou als hulpverlener vergen. Ben jij van slag als iemand zegt dat ie jou 'niet wil', als ie twijfelt aan jouw capaciteiten enz?
En kan jij hard genoeg werken om iemands twijfels over jou weg te nemen?

Ik denk dat het uiteindelijk meer van jou als hulpverlener vraagt dan van de persoon die jij wil helpen en ik zou me als ik jou was bedenken of ik daar a. zin in heb en b. sterk genoeg voor bent.

hehe, bedankt. altijd handig om te weten ;)

Ik heb zelf ook stage gelopen. Weliswaar in een heel andere sector, maar toch. Ik zat ook tegenover mensen van veertig, vijftig, ondernemers met een groot bedrijf, die dan naar mij keken en je kon in hun ogen lezen 'wat een snotaap, wat moet die er nou bij?' (ik liep stage op een groot advocatenkantoor).

Het enige wat je kunt doen is zo professioneel en betrouwbaar mogelijk overkomen. Niet zenuwachtig zijn, wees open, praat makkelijk en laat merken dat je niet pretendeert meer te zijn dan je bent. Je bent stagiair, je weet niet alles, maar wat je weet pas je toe op de best mogelijke manier. :)

ik zou de hele tijd zo -> :| kijken, maar ik zou het wel aanvaarden, maar denk dat we dan al snel ruzie krijgen

Ik zou je toch aanraden te wachten. Tot je minimaal 25 bent oid, zeker 10 jaar ouder. Misschien vind je het nu interessant omdat het dicht bij jezelf staat, je komt er net zelf uit/vandaan.
Blijf je het interessant vinden, is er niets aan de hand, kun je het later nog doen, vind je het later niet meer interessant is er ook weinig aan de hand :).

En je om laten bouwen. :o

Ik weet niet hoe ik zou reageren, ligt helemaal aan de persoon zelf en hoe hij of zij doet. Sommige mensen van 19 komen ouder over en anderen jonger, leeftijd staat bij de meeste mensen niet op hun voorhoofd. :p

't is anders, maar goed: Wij hebben op school les van iemand van 22, ze is jonger dan de meeste mensen uit onze klas en ze geeft ook les bij de deeltijd, die zijn dus helemaal ouder dan zij. In het begin was het even de kat uit de boom kijken, maar nu wordt ze geaccepteerd als docent. (Verder is ze bijna orthopedagoog (nu bezig met haar scriptie), ze is wel een paar jaar ouder dan jij, maar verder nog wel jong.)

En dan? Vijf jaar niets doen? :o Of vijf jaar met volwassenen werken? (Die dan ouder zijn dan jij zelf bent.)

het gaat sowieso om een stage voor een jaar dus.
als ik moet wachten tot ik 25 ben zou ik dus een aantal jaar óf een andere opleiding moeten doen (die ik, als ik doorwerk nog kan volbrengen ook dan :s) óf niks moeten doen óf werken in een andere sector van het maatsch. werk. en ook bij hen vraag ik me nog af, zouden zij me accepteren, om mn leeftijd dus, bijv. bij het AMW??

dankjewel voor je reactie iig :)
ben blij dat zoveel mensen de moeite nemen om te reageren :)

ook dat nog ja :o

:) het gaat er ook om zeg maar, als jij 18 (of jonger, tot min 12) zou zijn en je krijgt een 19jarige voor je. dus sowieso niet een jonger iemand.... evenoud of iets ouder.