Jutta
 

Proloog: Waarin Jutta te weten komt wat een raamvertelling is en Luuk zijn mond niet kan houden

'Zeg, Jutta?' begon Wouter middenin een msn-gesprek wat al vele minuten stil lag.
'Ja, Wout, zeg het eens,' reageerde Jutta, die dromerig naar het plafond had zitten staren en aan Sanne had zitten denken.
'Wat vind jij van een raamvertelling?'
'Watte?' vroeg Jutta, enigzins verbaasd.
'Nou,' begon Wouter, 'een raamvertelling is hetzelfde verhaal, alleen dan door verschillende personen verteld.'
'Aha, zoals jij hebt gedaan, en dat ik daar dan ook over vertel?'
'Precies.'
Jutta dacht even na over dit voorstel en bedacht zich ineens iets belangrijks.
'Zeg, Wouter, heeft Maaike jouw verhaal gelezen? Dan mag ze dat van mij niet lezen, anders ga ik dood,' typte Jutta geschrokken.
'Komt wel goed,' verzekerde Wouter haar.

Ze kletsten nog wat totdat Wouters moeder Wouter van de computer verdreef. Jutta vernam dat er om acht uur een modvergadering was over Emmy en Bart en vertrok om half zes naar hockey, om om zes uur weer thuis te komen. Er waren geen trainsters, en Jutta had geen zin om naar de selectiewedstrijden te kijken: ze was niet geselecteerd, dus waarom zou ze kijken?

Om acht uur precies zat ze achter haar computer geinstalleerd. Geen Emmy, geen Bart, dus ook geen modvergadering.
Jutta informeerde bij Bob, haar collega Moderaor en eerste, echte vriend op het forum.
'Negen uur,' volgens Bob.

Negen uur. Geen Emmy, noch Bart. Wel een groepsgesprek met Jette, Bob, Luuk, Sarah en later nog Rob.
Het was gezellig. Jutta liet glippen dat ze Marieke van het forum 'wel een lekker kontje vond hebben'.
Marieke werd er helaas bijgevoegd en Luuk moest herhalen tegen Marieke wat Jutta had gezegd. Met als gevolg dat Jutta knalrood werd. Marieke hield het bij een 'Dank je, Jut', zodat het nog redelijk afliep. Jutta deed nog wel haar beklag bij Maaike en Wouter over Luuk. Ze waren het met haar eens. Zoals altijd, eigenlijk.

Om half elf sloot Jutta af en tien minuten later lag ze in bed.
'Raamvertellingen,' mompelde ze tegen het donker. 'Ach ja, waarom ook niet,' keerde ze zich om.

Wordt vervolgd.

Tjah...heel apart. Meer kan ik eigenlijk niet zeggen. Word dit een verhaal, een onzinnig tekstje met een grappige bedoeling...of gewoon helemaal niets?

Waarom moeten dingen altijd iets zijn? Als het vervolg komt word het vanzelf duidelijk

Ik ben wel heel benieuwd naar het vervolg..

Dan zal ik tot die tijd mijn mond houden. :)

*grijnst* Goed eerste stukje :D Ik ben ook benieuwd hoe je verdergaat :p

Hmm...dan ligt het vast aan mij. :)

Hm. Hier zie ik niet veel toekomst in. Een verhaal over een meisje, dat buiten haar computer om geen leven heeft en daarom maar socialized met haar virtuele 'vrienden'? Niet echt mijn ding vrees ik, of ik oordeel te snel.

Anyway:
Misschien kun je hem beter in tweeën splitsen of ergens een komma plaatsen, want dit loopt niet echt lekker.
Verder vind ik dat je saai schrijft. Ik snap wel de 'leukheid' van dit stukje, maar je weet hem niet echt over te brengen. Je mag best wat droger schrijven opzich.

Ik snap nog steeds niet goed wat een raamvertelling is?

Voorlopig zie ik het verhaal nog niet helemaal, maar dit is nog maar de proloog en misschien wordt alles wat duidelijker als er meer is gepost.

*fluit* ik denk dat ik dat wel kan uitleggen. Dit verhaal is een 'vervolg' op mijn verhaal "De mens is niet monogaam", verteld door iemand anders, door Jutta dus, maar over dezelfde 'sociale omgeving'.