niet langer haar dilemma
 

Ze buigt zich bij een pijnloos lied
en hoort dat het ooit anders was
Onbeminde ogen zoekend naar de tijd
waar kwetsbaarheid nog onversleten was

De dag versteend, klaar voor de rust
Licht wordt weggemoffeld, stilte wordt opgekocht
Wat daarjuist nog een regenboog leek
werd nu een mengsel zonder warmte of vocht

Nacht was gekomen, Samen met het lied
gegrepen door het eind, zonder enige spijt
Eenzaam of kwetsbaar voor haar een dilemma
Maar morgen staakt ze die oneindige strijd


:rolleyes:

wel aardig gedichtje...

dit is je eerste post zie ik, een :rolleyes: is bedoelt om sarcasme aan te geven... dus die hoort eigenlijk niet onder een gedicht...