Twee gedichten
 

Bladeren

Al sinds tijden zijn bladeren gevallen,
opnieuw gegroeid, en weer gevallen.
Dat mag ook,
want anders is het niet meer.
En zou de grond kaal zijn,
en niet bebladerd.




(geen titel)

Hoopvol greep je mij en onbeantwoord
bleven je onzichtbare
vragen die de stroom in stand hield.
Alleen toen,
en nooit meer.
Nooit zal ik ooit grip verliezen.
En ooit antwoord geven
op je vragen, wilde je antwoord?

Jaa, bonjour madame! :)
Op het eerste gezicht vond ik 'm niet zo, maar na een paar keer lezen lijkt er meer achter te zitten dan ik in eerste instantie dacht.

En zou de grond kaal zijn,
en niet bebladerd.

vind het alleen jammer dat je hier 2x "en" onder elkaar gebruikt.

Ik lees de hele tijd 'belabberd' in plaats van 'bebladerd':P! Stom.

Ik vind in de eerste de herhaling niet mooi en het gedichtje is me wat te kort en niet zo veelzeggend, maar ik zal hem straks nog een paar keer lezen (omdat Ave zegt dat ze er wat in ging zien na een paar keer).

De tweede heeft wel een cliché onderwerp, en ik vind het niet écht een gedicht, meer wat woorden, zinnen. Het is me wat te makkelijk, zegmaar.

Hmm.. ja.
Nou ja, ik schrijf ook niet echt gedichten.. ik schrijf gewoon 'iets' en heel anders dan de meesten. Ik schrijf omdat ik het leuk vind en ga daarbij niet denken aan wat anderen ervan vinden. :)
Ennem, Eva zei dat ik wat kon/moest posten op scholieren.com haha, dus..
Maar bedankt voor het commentaar. (:

Dat doe ik ook meestal, schrijf gewoon wat zinnetjes op die me leuk lijken, sla ze ergens in een verloren .txt bestand op en laat het daarbij.

IS je eerste gedicht bedoeld als metafoor op iets? Ik vind het wel mooi dat het lijkt alsof de blaadjes symbool staan voor mensen die doodgaan, maar dat desondanks door hun leven de wereld zo mooi is als zij is.

Tweede gedicht begrijp ik niet.

Nou ja.. verloren bestand. Zo erg is het ook weer niet bij mij hoor. :)
Ik vind het wel leuk om ze na te lezen.

Het is niet echt bedoeld zoals jij zegt, maar dat zou natuurlijk ook kunnen. Ik bedoel er meer mee dat je van dingen leert. Als je zelf over dingen struikelt, dat je dan weet wat er mis is gegaan en het zo kunt voorkomen. Geloof ik.. ja.

En het tweede gedicht is ook wel moeilijk te begrijpen denk ik. Ik leg het liever niet te veel uit, het is namelijk en erg persoonlijk gedichtje. Maar voor mij is ie in ieder geval nog veel duidelijker dan de eerste, haha.
Wat snap je niet precies?

Ik vind het 1e gedicht potentie hebben. Ook al is het nogal simpel van onderwerp, het heeft iets.
Ik moest trouwens denken aan een nummer van JJ72: Summer dies, autumn arrives, atumn dies, winter arrives,... forever and ever.
Alleen de uitwerking is onafgewerkt. Dat je het simpel houdt, ok, maar het vloeit niet, speel eens met die woorden, kijk uit voor herhalingen.

JJ72 ken ik niet.
Bedankt, ik vind het wel nuttig commentaar.

Maar weet je wat ik altijd zo heb bij de meeste gedichten die ik (hier) lees (iig bij mensen tot de 25 die gedichten schrijven ongeveer, dus dan heb ik het niet over (oudere) echte dichters)? Ik vind het zo ingewikkeld bedacht, ik snap soms de helft niet eens en dan denk ik echt: doe niet zo moeilijk! Maar ja, het zal wel komen doordat ik niet voor anderen schrijf, maar voor mezelf. Misschien.. En omdat ik geen dichter ben. :o