Irreele angst
 

Hey allemaal,

er is al een topic over vreemde angsten (die meestal ook irreel zijn), maar ik wilde nu graag weten hoe jullie proberen ervan af te komen.
Ik heb het namelijk zelf met hiv, vind het eigenlijk al dom klinken als ik het typ, maar toch heb ik het. Ik heb ooit namelijk een tosti gekocht en op eenstukje gesmolten kaas zag ik iets roods erop (een klein vlekje), ik weet natuurlijk niet of het bloed is, het kan ook stukje servet (was tenslotte ook rood), die aan het stukje, toen, warme kaas bleef plakken. In elk geval, ik heb het niet opgegeten, maar werd bang dat de rest van mijn tosti ook bloed zou bevatten (het broodje had ik toen al opgegeten). Maar goed, op internet info gezocht en alles wijst erop dat, als het al bloed was, ik geen risico heb gelopen, omdat het virus dan al dood zou zijn en er ook nog nooit gevallen van besmetting zijn voorgekomen via voedsel. Volgens de aids/soa-lijn ook duidelijk een irreele angst. Ik ga me niet laten testen, want het ik weet diep van binnen dat het niet nodig is, maar toch het lijkt net alsof dat wat ik weet (absoluut geen risico) soms overschaduwd wordt door angst.
Ik probeer zelf hier overheen te komen en ik moet zeggen dat het aardig gaat. Ik wil nog niet naar een psycholoog toe (mocht het later uit de hand lopen zal ik dat doen), maar tot nu toe lukt het aardig om het zelf op te lossen.

Maar ik wilde weten of jullie tips oid hebben hoe jullie met jullie ireele angsten omgaan. Praat je met mensen erover? Hou je het voorjezelf? Ga jij naar een psycholoog?

ben benieuwd

allvast bedankt

:D

trouwens mijn angst voor hiv onstond toen ik een broodje deelde met een vriendin van me die niet altijd even veilig vrijt dus ik werd bang dat het ook zo kon (door mijn slechte voorlichting en angsten ben ik toen als de de dood geworden ervoor (besmetting hiv), dom he dat het zomaar ineens onstaat)

Ehm irreele angsten probeer ik zoveel mogelijk te relatieveren. Omdat ik vaak wel weet dat het niet realistisch is.

bijvoorbeeld ik vind eerste gesprekken met hulpverleners doodeng terwijl ik weet dat er opzich niks engs aan is. En ik goede ervaringen daar mee heb (met eerste gesprekken). Als ik dan bang word dan probeer ik terug te denken aan zo'n moment dat het goed ging en van nu gaat het ook vast goed en op die manier mezelf weer in de realiteit te krijgen

Ik denk altijd dat ik uit de auto val als die niet op slot zit :confused:

Maar dat zal wel aan mij liggen.

hier even een kleine geruststelling. Hoeveel mensen hebben er nou daadwerkelijk aids en hoeveel mensen wonen er totaal in nederland? Hoe groot is de kans dus dat als het uberhaupt bloed was, dat het besmet was met HIV?

Ofwel, gewoon beetje relativeren ;)

Je hebt helemaal gelijk....de kans is al klein.
Ik probeer ook te relativeren en als ik dat doe dan gaat het vaak wel ff goed.
Als je het op een rijtje zet zie je ook wel dat het eigenlijk nergens op slaat:
- ik weet niet eens of er bloed zat
- bloed hoeft niet besmet met hiv te zijn (zoals je al zei de kans is klein)
- volgens zowat alle bronnen zou het bloed al opgedroogd zijn of tenminste hiv zou kapot zijn (vooral ook omdat het in een toaster is geweest dus met de hitte en al is het sowieso gauw dood)
- niemand is ooit op een dergelijke manier besmet geraakt

tja ik ben wat neurotisch op dit punt, maar ik heb alle vertrouwen in dat dit een fase is en dat het (hopelijk gauw) voorbij gaat

alvast bedankt voor jullie reacties

ik heb dat ook wellus, dan zit er bijv. un zwart dingetje ergens \(un stofje ) en dan ben ik doodsbenauwd of het 1 of ander eng diertje is, en snachts ben ik altijd bang voor inbrekers, egt superirri

Iets roods op een tostie? Mijn eerste gedachte was meteen ketchup...

Maargoed, omgaan met irreele angsten. Vroeger was ik altijd bang in het donker, ik stelde me een soort reuze-ratten voor die ik ook in een film gezien had en allemaal andere enge dingen.
De manier om ermee om te leren gaan is om de confrontatie op te zoeken.

Als je bang bent in het donker, ga snachts naar buiten. Het is eigenlijk gewoon hetzelfde is als overdag maar dan donkerder. Denk bij jezelf, naja als jullie enge monsters bestaan, pak me dan maar, nu is je kans. En je zult zien, er zal nix gebeuren.

Heb je een verdacht uitzient stipje op je eten zitten? Je moet het gewoon uitdagen. Ook al zou het misschien vergif kunnen zijn, heb er schijt aan. Neem er gewoon een hap van. En je zult zien, je gaat er echt niet dood van. Hoogstwaarschijnlijk merk je er zelfs helemaal niets van.
(het is misschien wel een goed plan om aan iets lekkers te denken, terwijl je de hap neemt, zodat de gedachte aan iets vies niet de smaak verpest)

Het voorbeeld van dat de autodeur open zou kunnen gaan komt mij bekend voor, dat denk ik zelf soms ook als ik achterin de auto zit bij de deur. Gelukkig sta ik er nooit lang bij stil, omdat ik me er bewust van ben dat de deur niet vanzelf open kan gaan. Een autodeur is tenslotte speciaal gemaakt zodat hij veilig is onder alle omstandigheden.

Ben je bang voor inbrekers? Ik ken het gevoel. Toen ik nog maar net hier woonde (op mezelf) voelde ik me een beetje paranoid, elke nacht weer. Dan stond ik op om voor de zekerheid ff te checken of de voordeur wel dicht zat. Natuurlijk bleek die altijd al dicht te zijn, dus op een avond dacht ik van "Dan staat de deur maar open, ik merk het morgen wel. Laat ze maar lekker inbreken, en als ze mij in me slaap willen vermoorden dan doen ze dat maar. Ik neem die gok maar want heb geen zin om elke dag te checken of de deur dicht zit."
De volgende dag werd ik wakker, ging ik checken of de deur dicht zat, en dat was natuurlijk zo. Er was nix gebeurd, en sindsdien ben ik nooit meer paranoid over inbrekers enzo als ik ga slapen.

Dus ik zou zo zeggen, maak je er gewoon niet druk over. Er is niets aan de hand, totdat er iets aan de hand is. En dat zie je dan nog wel.