Jij, mijn lichaam en ik
 

Laat alles maar op mij vallen,
op mijn naakte lichaam
en mijn blanco
herinnering aan jou.
Laat alles maar los
zodat het,
door de zwaartekracht
gestuurd,
uiteenspat op mijn koude
buik waar mijn zachte
fluisteringen
verstommen

het laatste gedeelte, of woord, vind ik wat jammer. uiteenspat op mijn koude ~ buik waar mijn zachte maakt dat je het meer in een ademtocht leest, maar dat kan ook je bedoeling zijn geweest. het leest lekker weg, vooral het eerste gedeelte tot laat alles maar los. en mijn blanco ~ herinnering aan jou vind ik mooi. ga zo door.

je bespeelt mijn gevoel en dat doe je goed. mooi gedicht. fijn.

Ja mooi gedicht, de sfeer die je maakt is goed gedaan.
"uiteenspat op mijn koude" vind ik niet mooi staan, ik zou een ander woord voor uiteenspatten zoeken, ik vind het er niet bij passen. Het laatste stuk "fluisteringen ~ verstommen" staat mooi, heel het gedicht was al een beetje 'rustig' maar nu valt het helemaal stil, goed gedaan (Y).
Maar ik krijg wel een beetje het gevoel dat het een beetje té geprobeerd is, misschien komt dat omdat het net iets te lang is (in het begin).

Erg mooi met gevoel gespeeld.
Wat ik iets minder vind, waardoor het dicht een beetje zijn waarde verliest: sommige woorden staan al op de volgende regel, terwijl ze mooier waren als ze erachter stonden.

Verder prima gedaan.
Mooi!

Liefs,
Azalea.