'verboden' gevoelens
 

Ik las daar laatst een artikel van in psychologie magazine, weet alleen niet meer precies waar dat over ging. Ik weet alleen dat ze het daar hadden over vrij extreme verboden gevoelens (vond ik althans). Over een moeder die meer van het ene kind dan van het andere hield bijvoorbeeld. Dat soort dingen zul je als moeder nooit laten merken aan iemand.

Ik heb zelf ook 'verboden'gevoelens. Daarmee bedoel ik dat ik soms gevoelens heb die ik zo fout vind dat ik ze nooit met iemand zal bespreken en soms zelf niet tegenover mezelf durf te erkennen dat ik ze heb. Gelukkig heb ik geen extreme verboden gevoelens ofzo. Toch loop ik met een gevoel rond dat ik nooit met iemand zou bespreken omdat ik het zelf heel fout vind. (terwijl andere het niks voor zouden vinden stellen misschien) Het is zelfs zo erg dat ik het niet op dit forum durf te zeggen. (ook al weet ik dat er misschien nog een paar zijn met het zelfde gevoel als ik)
Ik ben er in ieder geval achter gekomen dat die 'verboden'gevoelens bij mij weleens de oorzaak zouden kunnen zijn van de depressies die ik heb.

Nu vraag ik me af: Herkennen jullie dit? kan je iets met/aan deze gevoelens doen?

Ik denk dat heel veel (alle?) mensen (weleens) 'verboden' gevoelens hebben. Zelf heb ik ze iig best wel eens. Meestal probeer ik ze te negeren of er iig zo min mogelijk aandacht aan te besteden. Als je er zelf niet mee om kunt gaan en er depressief van wordt, dan lijkt het me wel belangrijk ze toch met iemand te bespreken...of iig om een manier te vinden om er wel mee om te gaan.

wow, dat is wel onwijs goed, dat je daar achter bent gekomen (y) (y). Niet dat je er nu meteen iets mee kunt, mede omdat je het moeilijk vind om te vertellen wat die 'gedachten/gevoelens' dan zijn... maar wellicht is dit wel een stap in de goede richting. :)

Ik denk dat iedereen wel de zogenaamde 'verboden gevoelens' heeft... maar idd, als jij er zo'n last van hebt, wat leonoor al zegt, is het wellicht beter er iets mee te doen.
xxx

Ik snapte niet helemaal wat je precies bedoelde met "verboden gevoelens" dus ik heb wat gezocht op google. Er stond ergens dat het komt omdat je schrikt van die gevoelens, omdat ze ingaan tegen ons waardesysteem enzo. Bijvoorbeeld in het geval van 'blij zijn dat iemand dood is'

Nu heb ik daar zelf niet zoveel last van. Echt veel verboden gevoelens heb ik niet (er is er wel 1 heel sterke, maar of dat echt zo geclassificeerd kan worden) en als ik ze wel heb accepteer ik dat gewoon. Ik heb niet zo'n sterk waardesysteem denk ik :s

Nee van haat of wraak gevoelens of iets dergelijks heb ik zelf ook absoluut geen last. Ik weet daarom ook niet of ik het woord 'verboden'gevoelens goed gekozen heb. Ik bedoel in ieder geval dat het gaat om geveoelens die je nooit met andere mensen zult bespreken omdat je je gevoel zelf raar of fout vindt ofzo.

kan dat bijvoorbeeld ook zijn 'als meid op meiden vallen (homoseksueel zijn dus' of wat je ook wel hoort 'fantaseren over verkrachting terwijl je masturbeert'. ??

Zeker heb ik 'verboden' gevoelens. :evil:
Ik vind het wel leuk; extreme gedachten waarin je zover kunt gaan als je wilt, omdat je die lekker voor jezelf kunt houden. Het enige waar ik soms enigszins last van heb is een irrationele angst dat mensen er lucht van krijgen. Maar zoals ik al zei is deze irrationeel dus over het algemeen maak ik mij er niet druk om. :)

ts hoe bedoel je het nou?
kan je echt geen voorbeeld geven?

Ze heeft toch al een voorbeeld gegeven? (Alleen niet van haar zelf.)

Ik herken dit heel goed. Ik heb best veel en ook extreme 'verboden' gevoelens. Geheimen die ik mijn graf in neem. Het zou me best opluchten het iemand te vertellen maar de reacties die ik dan krijg zijn te heftig en ik ben ook bang voor het beeld dat mensen dan van mij zullen hebben. Ze zijn echt te erg voor woorden... :o

Ik denk dat het op internet misschien nog wel mee zou vallen?

Anders maakt iedereen een undercover aan en post daarmee wat hij of zij onder zijn of haar echte nick niet durft te posten...is het nog anoniemer dan dat het anders al zou zijn... ;)

daar ken ik een mooie site van... mensen van over de hele wereld die het geheim waar ze nogal mee zitten op een postkaart schrijven en die opsturen naar iemand die ze dan online zet... het is anoniem en gek genoeg kom je op die site vooral achter één ding: ik ben niet alleen

http://postsecret.blogspot.com/

waar dan?
nou niet hier vijandig gaan doen

Spreekt voor zich. :p

Je had het over iemand anders, sorry.


Ik zeg gewoon dat ze al een voorbeeld gegeven heeft...meer niet...waarom meteen aannemen dat zo iets vijandig is...beetje vreemd... :s

Idd... Zitten wel lijpe teksten tussen "he's been in prison for two years because of what i did... 9 more to go.."

Afgezien van een anime-lolicom niets :D

Ik heb dat ook behoorlijk. Sommige periodes bijna dwangmatig maar gelukkig wordt het dan altijd wel weer minder.

Ik bespreek ze soms wel met mijn ouders, voor andere schaam ik me echt te veel. Meestal zijn het van die dingen als: mensen vermoorden, mezelf mishandelen, zelfmoord plegen, vieze dingen (poep eten) ik denk bijna alles wat vies is in mijn mond, dat vind ik het allersmerigst. Enzo.

Ik weet het verder ook niet hoor.

Gevoelens voor iemand die je echt heel erg genaaid heeft, vallen die ook onder de noemer "verboden" of is dat gewoon naief?

ik heb ook weleens verboden gevoelens, alleen al minder dan vroeger gelukkig...
ik voel me dan slecht omdat ik weet dat ik ze eigenlijk niet mag hebben en ze in de maatschappij oko niet gewaardeerd zouden worden..

Natuurlijk heb ik ze; iedereen heeft ze waarschijnlijk. :)
Dan houd ik als definitie aan dat het gevoelens/gedachten zijn die je eigen en/of de maatschappelijke normen en waarden overschrijden. (welke waarden maatschappelijk zijn valt te bediscussieren)
Ik ben geen aanhanger van Freud, maar ik geloof zeker niet in de fatsoenlijke mens die geheel goed is. Normen en waarden zijn heel handig om goed met elkaar en elkaar te respecteren, maar ze kunnen ook verstikkend zijn. Ga maar na; 50 jaar terug had een homo zijn gevoelens waarschijnlijk ook als verboden beschouwd.
Maar zolang het bij gevoelens blijft, wat maakt het dan uit? Daar doe je niemand kwaad mee. Het heeft alleen weinig nut om je er druk over te maken, want dat kost alleen maar energie.
Gewoon accepteren en bedenken dat je niet zo uniek bent en dat waarschijnlijk genoeg kennisen hetzelfde hebben. ^_^

Heb ook verboden gevoelens, denk de meesten die hier posten wel... Tis vooral vaak jaloezie, vind k heel erg van mezelf, maar aan de andere kant is et ook iets waar k niets aan kan doen...Tis iemand die me van binnen aan lijkt te dringen dat k minder ben. Je schaamt je voor die gevoelens, en het kan je goed kapot maken.

oehh meis, je beschrijft precies wat ik vaak voel.... ({)

:cool: heel gaaf


ik mag trouwens alles denken van mezelf, ook rare dingen

zo maak je t makkelijker voor jezelf denk ik :)

Daar staan echt mooie kaarten bij.

Ik heb verboden gevoelens, die een enorm groot deel van mijn leven in beslag nemen. Ik heb alleen niet het gevoel dat ik die geheimen moet meenemen in het graf. Ik heb héél sterk het gevoel dat ik de geheimen volledig moet uitschrijven en visualiseren, en dat ik mijn werk moet achterlaten na mijn dood. Zodat er een boodschap wordt doorgegeven aan volgende generaties. Ik stop, want ik heb nu eigenlijk al weer teveel gezegd... :s

Wat voor boodschap dan, en in welke zin zou die boodschap relevant kunnen zijn? :s

@Dragonda: Erg slim, misschien moet je dat anders eens probeen Moon...


Wel eens last van, maar negeer ze meestal...
Maar als ze zo extreem zijn bij jouw, misschien zou je toch 's met een goeie vriendin of iemand die je echt vertrouwt er 's over hebben... Misschien lucht het op.

Na een tijdje op de site gekeken te hebben, kwam ik erachter dat ik ze op zich ook wel had.

Maar wat ik vaker heb is dat het alleen maar bij een foute gedachte blijft. Ik doe er verder niets mee en ik accepteer dat ik ze heb. Daardoor krijg ik er geen fout-, schuld- of schaamtegevoel meer bij. Hierdoor heeft het verder weinig invloed op m'n leven. Zolang het maar bij foute gedachtes blijft, niet foute gevoelens worden, vind ik het verder best.

leg dan even het verschil uit?

Mijn broer en ik hebben ons zwaar zitten verbazen over deze thread, omdat we ons er dus echt niets bij konden voorstellen? :confused:

enkele suggesties?

- opgewonden raken door dieren, kleine meisjes, verkrachting,....
- je ene kind liever zien dan het andere
- (zelf)moordplannen

hmmm ok niet veel inspiratie, maar dat pleit msh wel eerder in mijn voordeel dan in mijn nadeel ;)

wat zijn in godsnaam verboden gevoelens? Het heeft lijkt wel een kerkelijke inslag...

Ik vind niet dat ik verboden gevoelens heb, hoogstens gevoelens die wat extremer zijn dan anderen, en maatschappelijk niet geaccepteerd worden c.q. het leven makkelijker maken.

om een voorbeeld te geven: ik kan echt intens haten, zo erg dat het me consumeert. Ik heb er zelf alleen last van, maar zet het niet om in iets tastbaars.

Ik ben onwijs nieuwschierig naar die verboden gevoelens van iedereen :o :D :p

*biechtmodus aan*

Ok, nou ik had al vanaf dat ik 8 jaar oud was de neiging om keihard te gaan schreeuwen als het stil was in de kerk.

Ik ga al jaren niet meer naar de kerk, maar dat was wel een soort obsessie van me, de wil om keihard te roepen door de kerk waar iedereen dan bij zat. Het toffe was dan om het mezelf te verbieden. (y)

Voor mij was dit overduidelijk een "verboden gevoel". Gaf een soort kick om mezelf te voorkomen dat ik die gedachte had, dat ik hem kon uitvoeren als ik zou willen, maar het dan toch niet deed. Erg vaag allemaal, heb er nu geen last meer van. ;)

*biechtmodus uit*

^ Hmmz, dat lijkt me inderdaad erg vervelend... Helemaal omdat je er dan naar alle waarschijnlijkheid zo gefixeerd op raakt.. G'lukkig is het allemaal goed gekomen :)(y)

Ik kan mensen heel erg haten, door wat ze mij hebben aangedaan, maar soms ook gewoon omdat ze zo hielenlikkerig zijn... daar komen heel wat 'verboden' gevoelens en gedachten bij kijken :nono:

Is de gedachte over een een ex die tegen een boom aan skate en nooit meer kan boarden en daardoor al zijn vrienden kwijt raakt en alleen naar mij terug kan ook een 'verboden' gedachte? :confused: want dan heb ik er wel heel veel... :o

he wat gek ik heb/had precies hetzelfde.

altijd als ik in situaties ben waarin in besef dat ik een bepaalde
controle heb over dingen die gebeuren (zoals jij dat beschrijft
keihard schreeuwen in een doodstille kerk waar wel mensen zijn,
maar dan betreft het vooral controle over wat ik doe en mij gebeurd. ik ben dan stiekum altijd heel benieuwd naar wat de
reactie van de aanwezigen zou zijn en wil het dan eigenlijk
uitproberen, maar verbied het mezelf)


of als we met iets 'gevaarlijks' bezig zijn en ik een ander eventueel
zou kunnen doden of heel ernstig verwonden of verminken door
een hele simpele actie, krijg ik zo'n vage neigingen. voel k mezelf
net een psycho :cool:

tot zover een van mijn verboden gedachtes/gevoelens :p

volgens mij heeft iedereen weleens verboden gevoelens...ik in elk geval wel, heel soms denk ik zulke rare of slechte dingen dat ik er zelf van walg, maar ik probeer het altijd te onderdrukken en aan iets beters te denken. Of ik spreek mezelf in gedachten streng toe dat ik normaal moet doen en dat werkt meestal wel.

Ik heb het ook wel hoor, zeker weten. Best lastig! Ik heb iemand in vertrouwen genomen en ben informatie gaan zoeken over mijn 'tic' (foute benaming, maar ik hoop dat je me snapt). Op die manier ben ik er achter gekomen dat ik helemaal niet zo raar ben. Ik ga er niet mee te koop lopen oid, ik vind het nog steeds wel raar en ik verwacht ook niet dat andere mensen het zullen snappen. Maar ik heb het nu voor mezelf in ieder geval gerechtvaardigd. En daar gaat het toch om?


Ik heb pas een poosje een leuk vak: sociale psychologie gevolgd. Daar noemden ze zoiets Cognitieve Dissonantie. Oftewel: je hebt twee tegestrijdige opvattingen, of je opvatting is tegenstrijding met je gedrag. Het schijnt dat iedereen dat wel heeft, in grote of in mindere mate.

x

Ach, iedereen is ook wat te snel gezegd misschien en het zal ook van je definitie afhangen.
Maar ik ken het iig wel; dat ik soms sterk de neiging heb om iets te doen, wat je uiteindelijk niet doet (en eigenlijk ook niet wilt), omdat het 'niet hoort'.

Grappig inderdaad, als mensen delen we een heleboel gedragingen.

Dat laatste is ook herkenbaar, maar ik kan niemand kwaad doen. Hehe, dat zit niet in me. Mensen niet, dieren niet. Ik vermijd liever gevaar dan dat ik het opzoek. :cool:

Zelf heb ik veel inlevingsvermogen en ook een zeer sterk verantwoordelijkheidsgevoel, ik zou het simpelweg niet kunnen, iets/iemand kwaad doen, enkel in een situatie waar mijn leven in direct gevaar zou zijn.

Ik denk zelf dat het mogelijk oerdriften zijn die in de kern van onszelf zitten. Een echte psychopaat zal zich niet laten weerhouden door deze driften vermoed ik en deze driften willen navolgen.

Is dat een verboden gevoel dan? Ik denk dan eerder aan een wat beperktere uitleg, bijvoorbeeld verliefdheden en lust jegens personen waarbij het 'niet hoort' en dergelijke.

Ik bedoel, ik wil in college ook wel eens opstaan en schreeuwen dat iedereen dom is. Dat hoort niet zo, maar is dat een 'verboden gevoel'? ;)

nee ik denk het niet :p

ik zal het gewoon een keer doen haha alsk jou was

Ik denk dat je ook wel verschil kunt maken in twee soorten;
- Maatschappelijk niet geaccepteerd
- Persoonlijk niet geaccepteerd
Of tegelijk natuurlijk. :)

In eerste geval heb je dan bijvoorbeeld iemand die bijvoorbeeld sukebe (harde hentai; denk aan verkrachting etc) of lollicon kijkt en daar zelf geen enkel probleem mee heeft. Maar dat is niet iets wat de meeste mensen van de daken schreeuwen, omdat de meeste mensen dat raar zullen vinden.
In tweede geval bijvoorbeeld iemand die absoluut tegen discriminatie is, maar wel gelijk controleert of zijn portemonnee weg is als er een allochtoon voorbij loopt en zich voor die gevoelens schaamt.

Je kunt ze beide wel 'verboden' noemen, in de zin dat er iemand (jij of anderen) ze niet accepteren. Alleen is de eerste (waarschijnlijk) niet vervelend voor jezelf en de tweede wel. ^^