Wat jongens en meisjes willen
 

Wat is de achterliggende gedachte van een relatie eigenlijk? Ik ben daar wel benieuwd naar. De theorie die ik nu aan jullie wil voorleggen is de volgende.

Jullie zijn ongetwijfeld bekend met de theorie van het Oedipus-complex: namelijk dat jongetjes gevoelens krijgen voor hun moeder en daarbij hun vader als concurrent zien. Hieruit hebben psychologen afgeleid dat jongens op zoek zijn naar een vrouw die op hun moeder lijkt.
Een andere theorie (waarvan de naam me nu even ontschoten is :o) stelt dat meisjes op zoek zijn naar een man die op hun vader lijkt, althans hun dezelfde bescherming kan bieden die een vader zou moeten geven.

Meisjes willen dus hun vader en jongens hun moeder. Ik ben het daar niet mee eens. Ik denk dat beide geslachten hun voorkeur baseren op het vaderfiguur, namelijk als volgt. Meisjes willen zoals gezegd een jongen die hun enigszins in bescherming neemt, een huilschouder, helpende hand, vriendelijk persoon om alles bij kwijt te kunnen. Die bescherming is heel belangrijk (overigens zonder hier een machtsverhouding te impliceren).

Jongens selecteren echter óók op vadergevoelens, is de stelling. Jongens zijn op zoek naar meisjes die ze in bescherming kunnen nemen. Vadergevoelens spelen daarbij al een (kleine) rol: het idee van 'kleine meid', vader-dochter verhoudingen schemert hier al door. Daar voelen jongens zich prettig bij, wederom zonder hier direct een machtsverhouding in te zien. Ze willen dus iemand om te beschermen, niet om dóór beschermd te worden (zoals de Oedipus-theorie veronderstelt).

Reacties graag!

(Let wel: ik ben niet naar 'eens' of 'oneens' aan het vissen, ik probeer gewoon een beschouwing te voeren, dus kom maar met kritische kanttekeningen!!)

ik denk wel dat t klopt, als ik naar mezelf kijk, ik heb van jongs af aan altijd gedacht ik wil later net zo' n man hebben als mijn vader.

Mijn vriend nu vertoont aanzienlijk veel vergelijkenissen met mijn vader, zelfde intresses, en hij kan heel erg goed met mijn vader vinden t zijn goede maatjes.

Als ik naar zijn moeder kijk, lijk ik er niet echt op, ik kan niet echt vergelijkenissen vinden, maar het is een ontzettend lieve vrouw en ik kan er wel goed mee opschieten.

ARHFDJDHFL ik word gek, ik ben het alweer met je eens :D

Ik heb dat niet. Ik val op alle soorten meisjes, die allemaal weer 1 ding hebben wat ze speciaal maakt, maar ze zijn telkens wel weer verschillend van karakter en qua karakter lijken ze of op mijn vader of op mijn moeder of op helemaal niemand die ik ken.

Hmz, als ik naar mezelf kijk heb je denk ik wel gelijk. Me veilig voelen is een van de belangrijkste dingen voor mij, ook omdak best wel veel angsten heb. Alhoewel ik me bij mn vader nog altijd het veiligst voel maar dat komt denk ik omdat ik hem ook 'in actie' gezien heb.

Ook vind ik het fijn, meisje, kleintje en dat soort dingen genoemd te worden enzow. Mn vriend daar tegenover vind het idd fijn die rol te hebben naar mij toe, die beschermende rol en alles.

MAAR.. ik denk zeker niet dat dit voor iedereen geldt. Voor veel meisjes zal het, denk ik, ook zijn dat ze zich juist opgesloten zouden voelen in die rol, en voor jongens dat ze een zelfstandig meisje dat die rol niet nodig heeft willen. Het verschilt toch denk ik heel erg per karakter, en je kunt het denk ik nooit echt op een lijn gooien van 'zo werkt de liefde' omdat dit voor elk persoon zal verschillen.

Hierom werkt ook niet elke relatie, als iedereen op zoek zou zijn naar hetzelfde, is er meteen veel meer 'keus'denk ik. Maar door het grote verschil in behoeftes van mensen vind je soms in de ene persoon niet een bepaalde rol die je verlangt, en in de andere persoon wel. dat hangt dus af van waar je naar op zoek bent..

wat lul jij nouw eer ik wil eht geen jonge die op me vader lijkt aub trouwens me vriend lijkt dr niet eens op hou asjeblieft op zeg...

Volgens mij gaat het toch niet om de eigenschappen die je vader heeft maar om de rol die een vader heeft in het leven van een kind? Of mis ik het nou?

Hmm
dit zal wel even beschouwd worden als een typische reply van iemand van 14 maar toch:

Ik zou absoluut geen jongen willen die op mijn vader lijkt,
daar zou ik in stikken! Niet te bezorgd maar ook niet te "koudlatend"...
Ik wil iemand als gelijke partner zal ik maar zeggen...
Niet iemand die me beschermt tegen allerlei dingen... Dat wil ik zelf doen, mezelf beschermen...

En eerlijk gezegd kan ik me moeilijk iets voorstellen van een jongen die een meisje wil, die op zijn moeder lijkt???
Dat lijkt me echt heel bizar maar goed...
Daar kan ik verder niks over zeggen...

I speak for myself if i say:
Voor mij hoeft die jongen geen beschermende rol te spelen, vooral niet die van mijn vader! Ik wil zelf mijn problemen op lossen, natuurlijk is het fijn om af en toe even een "huilschouder" te hebben (zoals jij dat noemt) maar voor de rest doe ik het graag op eigen houtje... Niet dat ik mijn partner dan buitensluit of zo iets dergelijks...

Jij leest het ook niet goed...



Ik bedoel natuurlijk niet 'jongens die qua uiterlijk perfect op je vader lijken' maar vaderlijke types.

:rolleyes:

enerzijds heb je gelijk denk ik, een hoop meisjes willen een jongen die breder is, die ze een beschermd gevoel geeft, maar je ziet ook steeds vaker dat meisjes zelfstandig willen zijn, maar uiteindelijk willen ze toch een beschermd gezin...

en wat ik net al zei, men zegt dat je aan de zoon-moeder relatie kan zien, hoe de man zijn vrouw later zal behandelen... wat toch deels uitkomt bij het Oedipoes-complex...

misschien ben ik het wel met je eens..
kvind t altijd fijn als men vriend me een beschermd gevoel geeft, maar niet omdat een vader zoiets zou moeten doen..
ik denk ook wel dat jongens graag een meisje willen om te beschermen, om een beschermende rol te spelen.

maar dat geldt zeker niet voor iedereen, maar ik denk wel voor veel mensen....

o wahahahah sorry :o

No prob :)

Ik ben niet echt akkoord.

Een moeder beschermd haar kind minstens evenveel. (kijk maar naar die dierenreportages op het National Geographic Channel :D)

Het is niet omdat een jongen een beschermende rol aanneemt dat dat dezelfde beschermende rol van haar vader is.

Trouwens, a jongen zoekt evengoed een moeder in een meisje dan, want ik heb het graag als men meisje voor me zorgt, wederom zorg ik ook voor haar en zij voor haarzelf en ik ook voor mezelf.

Het is toch normaal dat je voor iemand zorgt waarom je geeft? Ik geef ook mijn andere vrienden en die bescherm ik ook indien nodig zij mij ook en ik denk niet dat wij allemaal vader en moedertje willen spelen met elkaar. :rolleyes: :rolleyes:

De mens is een dier, maar je kunt het gedrag van groepen dieren niet analoog doortrekken naar de mens.

Ik denk het wel. Tegenargumenten?



Dan ben jij denk ik één van de weinigen...maar op elke regel is een uitzondering. Ik heb het tegendeel ook niet beweerd.

Natuurlijk is het normaal dat je zorgt voor iemand waar je om geeft, maar voor iemand waar je speciaal om geeft zorg je op een andere manier dan voor 'gewone' vrienden.

Ik wil niet iemand die speciaal voor me zorgt. Ik wil iemand om samen dingen met mij te doen, niet iemand die dingen vóór mij doet... Ik bedoel, hij mag best bezorgd zijn en zo, maar niet meer dan ik bezorgd voor hem ben. Als je begrijpt wat ik bedoel :p

hm er zit wel een grote waarheid in dit verhaal. maar niet voor iedereen geld dit denk ik. dat meisjes een jongen zoeken die hen kan beschermen is waar, dus dat vaderlijke figuur klopt wel. dat jongens vaak meisjes zoeken die ze kunnen beschermen is ook waar, want sommige jongens zeggen dat ook van zichzelf. dat jij dan zegt dat hier dus ook een vader-figuur een rol speelt, klopt dan ook wel vind ik. want dit is inderdaad toch een vaderlijke rol...

maar ja, een moeder beschermt ook. maar dat is toch anders. ik heb niet echt het idee dat mijn moeder mij beschermt. mijn vader zal eerder een jongen in elkaar slaan die iets doet wat hem niet aanstaat dan mijn moeder :D

Het kan dan wel zijn dat jongens een meisje zoeken om in bescherming te nemen, en dat daar de 'vader'-gevoelens al een rol spelen.

Dan nog kunnen ze op zoek zijn naar een meisje wat het meeste overeenkomt met de moeder qua type. Daar zijn ze al meer vertrouwd mee.

Ik denk dat hierbij een combinatie van de Oedipus-theorie, en de gedachtengang van nare man belangrijk zijn.

Zeg Ninnocje, als je mij nou eens even add op MSN...kunnen we daar lekker verder discussiëren :p

Hoe wil je nou discussieren als ze het altijd met je eens is? :D:D

*pruillipje*
hmm en ik dacht dat je gewoon een sexgebrek had :(

ik heb er nog eens over nagedacht en vrouwen willen ook beschermen, moedergevoelens. Plaats dit in je theorie

Dit raakt kant nog wal. Lees eerst eens wat er staat, voordat je reageert.

Je loopt wel enigszins achter de feiten aan. Ik wees haar al op hetzelfde en ze heeft haar excuses er al voor aangeboden. :)

Zou te verklaren zijn vanuit het feit dat meisjes over het algemeen altijd een jongen willen die 'zijn gevoelens laat zien'. Een jongen die z'n gevoelens laat zien is kwetsbaar. Over het algemeen staan jongens niet bekend om hun complexe gevoelsleven, dus als hij dat blootlegt aan een meisje, is daar voor haar een moederlijke taak weggelegd. Het moet voor een jongen wel ver komen, wil hij met z'n hoofd in z'n handen bij een meisje aankomen. Op dat moment is er voor haar een taak weggelegd om hem gerust te stellen, zijn hoofd tegen haar borst aan te drukken en hem te vertellen dat het allemaal zo erg niet is...dat lijkt mij een treffend voorbeeld van moedergevoelens. Elk meisje wil dat een jongen zich aan haar overgeeft op emotioneel vlak, omdat dan weer het onzekere kleine jochie van vroeger doorschemert wat zij onder haar hoede kan nemen.

Dat ook, maar dat lijkt me een onderwerp wat we niet direct moeten bespreken op een openbaar forum.

Ik denk dat de jongens wel degelijk op de moeder zoeken. Ze zoeken misschien iemand om te beschermen, maar dat deed de moeder meer dan de vader. Zeker als je naar aan de mens verwante diersoorten kijkt. Bij vele diersoorten vertrekt de vader direct na de bevruchting en de directe beschermer van het kind is de moeder. Bovendien willen alle mannen natuurlijk een vrouw die zal baren (survival of the fittest). Hun moeder kan dat immers.
Hoe je het ook went of keert, in principe is het vrij onnatuurlijk dat de vader zo helpt opvoeden. Natuurlijk is dit door cultuur wel veranderd, maar de vraag is in hoeverre de vaderfiguur al in de genen is geslopen zeg maar. Mits dat zo zou zijn, lijkt je theorie mij toch niet geheel correct, omdat kinderen over het algemeen een betere band met hun moeder hebben en bij hun moeder uithuilen. Dochters zeker! Een dochter zal dus wel eerder haar keuze op de moeder baseren. Voor een zoon geldt hetzelfde. De moeder heeft hem aan de borst gehouden, heeft het meest voor hem geregeld.

Hoe je 't ook went of keert: het is totaal niet relevant, want het gaat om de praktijk en je gevoel. Het is leuk zo te redeneren, maar je hebt er op zich geen klap aan :)

dus eigenlijk willen zowel meisjes als jongens beschermen en wil het meisje ook nog beschermt worden, ff samengevat

??

Eigenlijk willen beide geslachten beschermd worden, alleen jongens zullen dat niet snel toegeven omdat de maatschappelijke opvattingen dat als onmannelijk bestempelen. Jongens horen te beschermen, meisjes beschermd te worden.

nee sorry maar ik ben het niet mee eens want ik heb al een vader ik heb er niet twee nodig ,ik vind een al meer dan genoeg

Ik kan de stelling eigenlijk wel volgen. Zelf zou ik me veel fijner voelen bij een jongen die wat groter en breder is dan ikzelf omdat dat een beschermend gevoel heeft, een echte teddybeer noem ik het maar waar je goed mee kan praten en een beschermd gevoel bij hebt. Maar eerlijk gezegd trek ik niet zo heel erg naar m'n vader toe als ik bescherming ofziets dergelijks nodig heb, dat heb ik eigenlijk alleen maar als ik een vriend heb en dan bij hem. Dus ik zou hem niet echt vergelijken met m'n vader.

Deze zeer interressante discussie heeft bij mij toch wel een lichtje doen branden: bestaat er misschien ook iets dergelijks als een Opoedus-Complex? Dwz dat we de stelling een generatie verplaatsen, nl de rol van de grootouders.
Het zou me niets verbazen:
Ik moet minstens 1x per week met m'n vriendin een middag uit vissen. Ik mag absoluut niet zonder haar aanwezigheid alleen het zebrapad oversteken. Om nog maar niet te spreken over de zakken vol geld die ik jaarlijks kwijt ben aan de vergoeding van zwemdiploma's en schoolrapporten!
Is dit iets normaals of moet ik toch maar eens met haar langs een dokter?

BTW. Ik ben nog niet grijzende en m'n vriendin en ik schelen maar 3 jaar in leeftijd.

*up*

wat ze willen, hun lul kut achterna lopen.
en daarnaast in sprookjes geloven en dat heet leifde.