Perfect pitch
 

Hallo. Ik ben er weer (hou het applaus nog even voor je). Ik heb de afgelopen 6 weken een heel erg vervelend, forumloos, wetenschappelijk significant onderzoek moeten doen naar Californische stranden, surfen, punk, Budweiser en boardbabes. Maar ik dwaal af. :o

Muziektheoriegeil dat ik ben, las ik pas een stuk over 'perfect pitch', oftewel foutloos elke noot kunnen herkennen. Het stuk ging over het nature vs. nurture - gedeelte, dus of je het kan aanleren of dat het aangeboren moet zijn. Een muzikant die geen noten herkent is als een schilder die geen kleuren kan onderscheiden, aldus het stuk.

Wat denken jullie? In het geval van aangeboren, moet ik denk ik stoppen met muziek maken, want ik ben echt noten-verminkt aan allebei mn oren. Mensen die bij zichzelf wel een soort pitch herkennen... Hoe heb je dat voor elkaar gekregen? Oefenen, of aangeboren?

Verlicht me.

ik ben op weg om er te komen, herken ze nu wel steeds beter en kan ze dus ook steeds vaker zonder moeite gelijk meespelen zeg maar...

het zal volgens mij dus best aan te leren zijn...maar het duurt gewoon bij de 1 langer dan de ander

Ik kan ook totaal geen noot herkennen... :s

Kun je dat echt leren? Dat wil ik ook proberen, ik denk dat je dan inderdaad beter muziek kunt maken (= naspelen, voor mij)

Ik herken noten en akkoorden meestal vrij goed, foutloos beslist niet. Ik denk dat het een kwestie oefenen is, hoe langer je speelt, hoe sneller je toonsoorten en daarop logisch voortvloeiende dingen inziet. Talent zal je deze logica echter sneller doen inzien.

Was Herman Brood niet kleurenblind?

(Maare, volgens mij is het horen van intervallen echt heel belangrijk bij muziek maken (doh), maar perfect pitch niet. Leuk als je het kan, maar echt helemaaaal niet noodzakelijk.)

perfect pitch is toch absoluut gehoor? en dus iets anders dan een goede melodie schrijven..

als ik iets hoor, kan ik het zo naspelen op me gitaartje
maar welke noot et is???... :s

dat is gewoon oefenen, bijvoorbeeld mijn gitaar leraar is zo geoefend dat hij kan stemmen op gehoor.
en dan herken je in principe al tonen.

Aight, maar het idee is dat je (zoals Snuitje zei) sneller de 'logica' van opeenvolgende noten inziet. In mijn geval gaat het me meer om de pitch zelf: noten herkennen dus, en dan afgezien van het 'perfect'... Ik onderscheid echt net een akkoord van een losse noot (bij wijze van, doh), en toch ben ik al best lang bezig met muziek.

ik zie het niet echt snel voor me:

"oh, das duidelijk een A mineur, ja"

Intervals zijn makkelijker te herkennen dan losse noten. Dus de tertsen, kwinten, etc... zou je moeten leren herkennen. Dat maakt muziek naspelen makkelijker dan noot voor noot herkenning.

Waarom niet?