Ik, jij, wij.
Lieve Lysanne,
De afgelopen tijd loopt het, laten we zeggen, niet helemaal lekker tussen ons. En misschien is een brief niet de juiste manier om mijn gevoelens te uiten, maar ik weet van mezelf dat wanneer ik je bel of langs ga, niet uit mijn woorden kan komen, niet zeg wat ik graag wil zeggen, en onredelijk zal zijn tegenover je, en dat is niet wat ik wil.
Wij zijn het afgelopen jaar alle twee erg veranderd. Ik ben, mede door het vmbo, wat harder geworden, kan nu meer van me afbijten dan eerst, en sta een stuk zekerder in mijn schoenen. Ik weet niet of je de film Corrina Corrina wel eens gezien hebt, maar daar leert een meisje van haar oppas dat ze tegen zichzelf moet zeggen “I am Molly Singer and there is nobody in the world better than me.”, want dan zal ze zich een stuk zekerder voelen. Ik denk het soms, als ik me even niet lekker voel, en gek genoeg werkt het ook nog wel eens. Ik laat me niet meer tegenhouden door hoe ik eruit zie, en wil graag wat bereiken. Iets waar ik van droom.
Hoe jij veranderd bent hoef ik je niet te vertellen, dat weet jij zelf ook wel. Ik snap dat je het moeilijker vindt intens te genieten, omdat je erachter bent gekomen dat het leven helemaal niet altijd zo leuk is als het lijkt.
Doordat jij zo veranderd bent, en ik ook, zijn we op bepaalde vlakken, voor mijn gevoel dan, erg uit elkaar gegroeid. En dat vind ik heel jammer. Ik mis je. Ik mis de dagen dat we in één pauze de halve cd van Jewel zongen in de aula. Ik mis de dag dat we lachend in de eerste lentezon naar huis fietsten op onze blote voeten, ieder op de fiets van een ander. En evengoed de dag dat het enorm hard regende en we kinderen voor kinderen zongen op de fiets om het iets aangenamer te maken. Ik mis het. Ik mis het heel erg.
Ik hoop dat je begrijpt dat ik je echt niet kwijt wil. En dat ik hoop dat we, wanneer we alletwee gaan studeren, nog contact zullen houden. Want een vriendin als jij wil ik niet zomaar verliezen. Echt niet.
Lafjoe.
Myrthe.
Kus.
|
