Christendom & Boeddhisme
 

Hallo allemaal,

In het Christendom, Boeddhisme, Hindoeisme enz. komen heel veel dingen overeen. Zoals bijv. compassie, vergeving, aan jezelf werken, eerbied, je ego wegdoen enz.

Vertel ons, waarom het wel/niet mogelijk is dat God/Verlichting de een en dezelfde is?

KMBA

Kortzichtigheid en arrogantie.

licht nader toe.. a.u.b

Dat komt helemaal niet door God, dat komt gewoon doordat overal ter wereld in de oudheid mensen al in de gaten hadden dat een samenleving gewoon het beste draait als je een beetje aardig voor elkaar bent. Of je nu naar de oude Grieken of Romeinen kijkt met hun vele goden, naar de monotheïstische godsdiensten, naar het polytheïstische hindoeisme of het eigenlijk 'semitheïstische' boeddhisme, maakt niet uit, allemaal draaien ze in meer of mindere mate om de waarden die jij noemt.

Om het anders te formuleren: 'God' heeft niet het alleenrecht op compassie en vergeving. ;)

aha.. ik snap het.

maar nou rijst meteen deze vraag in me op. Hoe kan het dat zowel God als Verlichtin bestaan als twee aparte factoren? Zijn er dan meerdere mogelijkheden? of is het tot een groter geheel? Of of of?

God is door de mens bedacht. Het is dan ook logisch dat god die eigenschappen door de mens kreeg toegedicht die hij in hun ogen het beste kon hebben. Zoals ik al zei hadden mensen al snel in de gaten dat een samenleving goed functioneert als de basis naastenliefde en tolerantie is, maar er ook een lichte prikkel is tot nakoming van de morele plichten. In het geval van godsdienst is dat het besef dat mensen in de hel komen als ze zondigen tegen de regels van god.

Natuurlijk is zoals bekend de boel dus in feite omgedraaid. God bepaalt niet hoe de samenleving eruit ziet en hoe mensen zich moeten gedragen. Mensen bepalen hoe ze zich moeten gedragen en hoe de samenleving eruit moet zien en die opvatting wordt vervolgens door hem toe te schrijven aan god legitiem gemaakt. Dat is wat oude denkers als de kerkvader Augustinus dachten: regels hebben gelding omdat ze van god afkomstig zijn.

In de Verlichting die jij noemt speelt zich in principe hetzelfde proces af. Mensen hadden in de gaten dat bepaalde manieren van bestuur niet goed werken (dictatuur, onderdrukking, stelsel van horigen en lijfeigenen, enzovoort). Dat leidde uiteindelijk tot het besef dat de samenleving anders moest worden ingericht. Maar hier was de noodzaak er niet om de legitimiteit van die regels aan god toe te dichten omdat deze ideeën immers vanuit de mensen zelf kwamen: ze kwamen tot stand door gebruikmaking van de ratio.

In die twee voorbeelden komen mensen dus langs verschillende wegen tot dezelfde conclusie. Die conclusie is dat samenlevingen het beste functioneren als je aardig voor elkaar bent (en godsdienst is natuurlijk gewoon een sociaal verschijnsel, een manier van ordening van de samenleving). Vroeger meer gevoelsmatig en onbewust, met nog veel verwijzingen naar een goddelijke macht om de legitimiteit te vestigen. Later meer bewust en door logica, met het primaat bij de mens zelf om legitimiteit te vestigen.

Yep.
De mens maakt goden, niet omgekeerd.

Maar is religie een verzonnen iets of een soort instict?

KMBA

Lees jij ooit weleens topics van anderen?

Religie is een verzonnen iets. De drang om dingen te verklaren is instinct. De zwakte dat sommige mensen het niet trekken met onverklaarbare dingen te zitten is aangeboren.

Er zitten componenten van beiden in. Uit het feit dat er zoveel verschillende vormen van religie en spiritualiteit zijn (polytheïstisch, monotheïstisch, animistisch, noem maar op), kun je afleiden dat het door de mens gemaakte systemen zijn om de samenleving te laten functioneren, of in elk geval om kleine(re) sociale groepen te controleren en te sturen (oneerbiedig gezegd 'verzinsels' dus, maar dan is het recht ook een 'verzinsel'). Door mensen gemaakt dus.

Maar er zit ook een component in van wat je 'instinct' zou kunnen noemen. Mensen zijn tenslotte gewoon dieren, sociale dieren om precies te zijn dus natuurlijk wordt hun gedrag mede bepaald door wat vanaf hun geboorte is vastgelegd. Uit recent onderzoek is gebleken dat bepaalde mensen meer openstaan voor spirituele ervaringen (waaronder dus religie) dan anderen, en dat dat komt doordat die personen daar een bepaalde genetische constellatie voor hebben.

Er zit dus zowel een bewuste als een onbewuste component in. Religie is zowel een door mensen gecreeërd verschijnsel als iets waar mensen in hun aanleg meer of minder naar kunnen neigen.

maar de mogelijkheid om spirituele wijsheid te vergaren zit in ieder levend persoon? Of als we verder gaan, misschien wel in ieder levend wezen?

KMBA

dat vraag ik me bij jou ook regelmatig af..
heb van jou nog niet veel "opinie vormende" posts gezien..

enkel losseflodder oneliners

Ik probeer me zo goed mogelijk aan te passen aan het niveau van de topics waar ik in reageer.

je kan wel iets meer inhoud geven, wat jij doet is bijna zonde van de server ruimte :p

In het Boeddhisme komt zoals in bijna elke religie, goede & slechte daden voor. In het boeddhisme is dit het Karma, een soort databank van al je goede daden, en je slechte. Ook geloven boeddhisten dat wie goed doet, ook goed zal ontvangen in dit leven of het volgende.

Dit komt ook voor in de Bijbel: "Wie storm zaait, zal storm oogsten. Of. Wie grijpt naar het zwaard, zal erdoor sterven"
In het boeddhisme komt het begrip, hemel niet echt voor. Maar Nirvana [het uiteindelijke doel, na verscheidene reincarnaties] is een soort vervangend begrip voor de hemel.

Zowel Jezus als Boeddha zagen lijden en pijn. En beidden vroegen zich af hoe dat nou anders kon.
Zou het kunnen dat in feite alle religies, maar vooral boeddhisme en christendom een gelijke doel nastreven?

KMBA

Dat God verzonnen is, is de mening van een aantal mensen.
Ik in ieder geval niet. :)

Laten we het even bij mensen houden. De mogelijkheid 'spirituele wijsheid' te vergaten zit natuurlijk in elk mens, net zoals de mogelijkheid tot zelfstandig nadenken in elk mens zit (even totaal gestoorden achterwege gelaten natuurlijk). Of je je linker- dan wel je rechter hersenhelft aanspreekt om je interesses te ontwikkelen, maakt niet zoveel uit natuurlijk :)

En natuurlijk wordt de mate waarin en de manier waarop je spirituele wijsheid vergaart, bepaald door zowel je biologische gesteldheid als je sociale en culturele vorming, in continue wisselwerking en wederzijdse beïnvloeding met elkaar. Zowel de strenggelovige Staphorster als de Krishna-monnik streven naar spirituele wijsheid, alleen allebei op hun volledig eigen manier.

No offense hoor, maar lees je eigenlijk wel wat ik zeg? Ik betoog nou juist dat het helemaal geen toeval is dat alle samenlevingen ter wereld in grote lijnen dezelfde doelen nastreven, en dat de manieren en de snelheid waarmee ze dat doen verschillend zijn door sociale, culturele, geografische, raciale en klimatologische omstandigheden.

Als je ervan uitgaat dat Jezus en Boeddha als echt bestaande personen lijden en pijn zagen, en zich afvroegen hoe het anders moest, dan verschilden ze dus helemaal niet van de Founding Fathers van Amerika en van de revolutionairen die de Bastille bestormden tijdens de Franse Revolutie.

Het enige verschil is dat sommige mensen hun visie op een maatschappij en de doelen van een maatschappij kracht bij moeten zetten met goddelijke legitimatie en dat andere mensen hun ideeën kracht bijzetten met het argument dat ze vanuit de logisch denkende mens komen.

On topic :

ik denk dat alle religies verschillende wegen naar een zelfde doel zijn (in basis tenminste)

helaas zijn er maar een paar religies die dit ook onderkennen

Maar de mensen die de Bastille bestormden gebruiken bruut geweld. Ik noem bijv. een "revolutie" zoals Boeddha, Ghandi, Jezus enz deed veel en veel beter dan een gewapende een.

Het gaat er toch helemaal niet om of een revolutie vreedzaam gebeurt? Je springt wel echt van de hak op de tak :)

Ja, ik denk dat dit wel in grote lijnen zo is. Alle religies hebben sowieso allemaal veel raakvlakken en overeenkomsten en houden zich over het algemeen bezig met het 'goede' zoals liefde en mededogen.

Het grootste verschil echter tussen Boeddhisme en Christendom is (naar mijn beleving) dat boeddhisten als het ware de verlichting of de 'Goddelijkheid' in zichzelf proberen te vinden en te ontwikkelen en hierbij alleen vertrouwen op zichzelf.
Veel christenen streven ook vaak naar verlichting (wellicht alleen op wat andere wijze dan Boeddhisten) en willen in ieder geval ook hun lijden opheffen of verzachten, maar bereiken dit in zichzelf door middel of met behulp van een God buiten zichzelf.

Dit is het grootste verschil lijkt mij. Daarnaast denk ik dat zowel Christenen als Boeddhisten een andere betekenis geven aan verlichting (ik gebruik hier verlichting en niet het woord God, omdat boeddhisten niet geloven in God, maar omdat het woord verlichting voor sommige mensen misschien wel synoniem kan zijn aan God of iets 'hogers'). Om deze reden geloof ik dat het doel wat ze nastreven dus nogal verschillend is, hoewel het natuurlijk overeenkomsten heeft en alle religies waarde hechten aan spirituele deugden.

heeft ooit iemand iets van " god " vernomen
dus dan is hij bedacht of hij nu wel of niet bestaat dat maatk niks uit

Ze kunnen misschien wel dezelfde levenswijzen nastreven maar daar houd het ook mee op. Jezus kwam om de mensen van zonden te verlossen. Boeddha niet. En daarom streven ze niet hetzelfde doel na. Bij het Boeddhisme moet je namelijk alles in jezelf vinden terwijl christenen hun leven over mogen geven in Gods hand.

Je denkt nog teveel op het concrete niveau van de inhoudelijke verplichtingen en methoden.

Het grote verschil tussen christendom en de rest is dat je bij chr. niks hoeft te doen.. God houdt van je... en is genadig.
bij die anderen MOET je vanalles doen anders vind 'god' of 'de goden' je niet aardig bij wijze van spreken, je moet de ramadan doen enzo... bij christendom hoef je alleen maar in God te gelove bij wijze van spreken en spijt hebben van de verkeerde dingen die je heb gedaan/doet

lol, heb je het oude testament al eens doorgelezen, met alle leefregels die daarin staan?

tuurlijk heb k dat! en de meeste zijn gwoon regels die ook in onze nederlandse grondwet staan zoals
vermoord elkaar niet
steel niet van elkaar enz enz

en btw die regels moeten niet maar die wil je.. maar dat begrijp jij toch niet...

Het was ook ijdele hoop, van gelovigen te verwachten dat ze op een dergelijk abstract metaniveau over hun eigen gedrag konden nadenken.

het grote verschil tussen het christendom en alle andere religies is dat je bij het christendom door genade in een hemel komt en bij alle andere geloven door daden, mss wel de zelfde daden als die je in het christendom moet doen. Islam en het christendom lijkt uiterlijk erg op elkaar, maar het is juist ook het tegenovergestelde, omdat christenen hun zalig worden buiten zichzelf zoeken (door genade) en moslims zoeken het in zichzelf (door daden)

Dat is niet helemaal waar, want in de koran staat ook dat mensen alleen de hemel inkomen door Gods barmhartigheid. Echter moet je op aarde zon goed mogelijkmens zijn.