een stoornis
 

okee.. ik vraag me af hoe degenen met een psychische stoornis ADHD, asperger enz. daarachter zijn gekomen? is het allemaal via de huisarts gegaan, of had je zelf al twijfels? En heb je het zelf geaccepteerd of zou je willen dat het anders was?

Heb wat stoornissen gehad. Ja, natuurlijk wist ik al dat er iets aan de hand was, anders was ik niet naar de huisarts gegaan. Was er ook al zo'n beetje uit wat het was, dat werd door een psych bevestigd.

Dus jij bent gewoon uit jezelf naar de huisarts gegaan? En wat voor stoornissen heb je gehad als ik vragen mag? en heb je er ook medicijnen voor gekregen? Sorry voor al die vragen maar een jongen die ik goed ken heeft nogal eigenaardige gedragsproblemen en ik wil hem overtuigen zich te laten onderzoeken.

Ik heb depressie in enge zin, dystemie, sociale fobie en agorafobie gehad, maar alleen voor de laatste twee ben ik in behandeling geweest. Ik ben daarvoor zelf naar de huisarts gegaan toen mijn depressie over was, toen kreeg ik wat meer overzicht op mijn situatie.
Ik heb geen medicijnen gehad, nooit nodig gehad ook. :)

Mjeh, ik heb s.v.Asperger en ik word 'verdacht' van ADHD en nog wat anders, kan zo niet meer herinneren wat. Ik heb officieel niet meer depressief, al maken mijn psychologen zich meer zorgen dan toen ik het wel was.

Toen ik zeven was, zag ik een poster van de huisarts het symptonen van autisme erop. Ik herkende meer dan de helft bij mijzelf. Dat heb ik weer weggestopt, tot ik begin november vorig jaar in behandeling ging, wat in feite niets geholpen heeft. Begin juli stop ik met behandeling en zal ik stappen moeten gaan zetten richting psychiater. Ik wist dat het met mijzelf slecht ging, maar uiteidnelijk was het een initiatief van school, omdat ik geen normale leerling ben. In ieder geval, ik gedraag me niet rellend in de klas, ben meer heel stil en in mijzelf gekeerd. Vergeleken met sommige resten van mijn klas is dat dan heel eng.

Ik had problemen en toen zijn vriendinnen van mij naar de vertrouwenspersoon op school gestapt. Toen het te erg werd ben ik doorgestuurd. Eerst naar het riagg en later naar een psychiatrische jeugdkliniek. Ik heb heel wat diagnoses gehad, maar niet allemaal konden ze met zekerheid vastgesteld worden.

Vanaf de eerste klas had ik al vage symptonen van een depressie. Ben toen door mijn vriendinnen naar de vertrouwenspersoon geschopt. Na vertrouwenspersoon, maatschappelijk werker, verschillende mensen van Jeugdzorg en Altrecht, is men tot de diagnose 'Dysthyme stemmingsstoornis' gekomen. Maar nog steeds smijten ze met termen als borderline om mijn hoofd.

Dat gevoel heb ik ook, alleen zou ik niet zo snel naar de huisarts gaan. :( Iedergeval niet alleen.

Ik weet sinds 18 maart 2003 dat ik het syndroom van Asperger heb. In mijn openingspost in http://forum.scholieren.com/showthre...light=Asperger kun je lezen hoe dat is ontdekt.

Via ouders werd ik mee naar de huisarts gesleurd die me vervolgens doorverwees naar het riagg. Daar heb ik verschillen psychologische en psychiatrische onderzoeken gehad waar vervolgens allerlei diagnoses uitrolden.. Met het grootste gros diagnoses ben ik het overigens niet eens (enkele fouttieve 'etiketten' zijn van de lijst gehaald..)

Naar mijn mening wordt er te snel een etiket op personen geplakt.. Bij mij hebben ze behoorlijk tegenschrijdige termen naar m'n hoofd gegooit; eerst zou ik een borderliner zijn, volgens dezelfde psychiater had ik een volgend onderzoek ineens een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis, vervolgens een persoonlijkheidsstoornis NAO en nu heb ik helemaal geen persoonlijkheidsstoornis (volgens dezelfde psychiater.. dit in een tijdsbeloop van 5 jaar... een kleine greep aan termen die ik ineens niet meer schijn te hebben. Terwijl een persoonlijkheidsstoornis iets blijvends is waarvan je hooguit de 'scherpe kantjes' af kunt halen).

ik heb een of andere vorm van autisme. om zelf twijfels te krijgen was ik een beetje jong, ik heb gewoon ergens op de basisschool geleerd waarom we soms naar het riach gingen, en dat er wat mis was met mij. ik heb het wel redelijk geaccepteerd. dankzij de geweldige klas die ik op de middelbare heb gehad, ben ik nu alleen nog maar uhm, stapelgek, excentriek als je wilt, op een positieve manier.

Soms lukte het mij niet meer om te concentreren
etc etc en hoe hoger je in je opleiding komt (naar het HBO gegaan)
hoe meer je met je ADHD trekjes tegen de lamp loopt, omdat er daar meer van je verwacht wordt qua gedrach en concentratie
en het opbrengen lukte niet

dus ik ff internet kijken
nja ADHD waarschijnlijk

en toen dokter->psycholoog->psychiater
en waarschijnlijk na de vakantie mediatie of iets anders nuttigs

Ik was al heel jong toen mijn moeder het gevoel had dat er iets bij mij 'niet klopte'. Ze is met me naar de huisarts gegaan en die heeft ons doorverwezen naar het ziekenhuis in Groningen. Ik was toen ong. 5
Daar heb ik dus veel onderzoeken gehad, dingen bekeken en is er de diagnose Autisme uit gerold. Toendertijd konden ze die nog niet verder specialiseren, omdat er toen nog verder weinig over bekend was..

Later ben ik zelf weer de hulpverlening op gaan zoeken en loop nu bij een psychiater en krijg medicijnen..

Als je nog vragen hebt, dan hoor ik t wel.. ;)