Opnieuw in de schijnwerpers (Ter gelegenheid van de 100.000ste post).
 

Ik wou dit topic al langer maken, maar uiteindelijk komt het nu goed uit. Is er een gedicht dat je jaren geleden gepost hebt, maar nooit C&C op hebt gekregen en dat uiteindelijk toch wil? Wil je iets opnieuw laten beoordelen? Haal het onder het stof vandaan en werp het in dit topic in de schijnwerpers.

Het zal misschien wel wat wanordelijk worden, dus daarom,
achtung:

Post je gedicht in een quote (quote het oude gedicht, copy, paste in dit topic), zo zien we wat de gedichten zijn. En kunnen we ook nog teruglinken naar het oude topic.

Als je reageert op een bepaald gedicht, quote de persoon met de post waarin hij het gedicht schrijft. Je kunt het gedicht quoten, maar als het erg lang is kan dat storend worden. Enkel de naamquote is ook al klikbaar en dan kan men de post zo terugvinden waarover het gaat.

TS begint :)

Oooh, prachtwerk! Eerst schrok ik van de lengte maar hij leest enorm soepel, bovendien zorgen de franse stukjes voor verrasing en vernieuwing, geweldig <3 <3 <3. Dit zijn de echte gedichten.

Ow, maar ik wil dat gedicht van je van 6 bladzijden best hebben trouwens :) (waar je het in het topic van je gedicht over had), PM het maar, of als het telang is mail.

Dat van 6 blzn is lang zo mooi niet. Het is ook visueel gericht, met kleuren en gevormde woordjes, dan zou ik het moeten inscannen.

Moet het per se jaren geleden zijn? Ik had dit gedicht in dat topic voor korte gedichten gekwakt, maar stiekem wil ik toch wel weten wat jullie er nu van vinden, aangezien ik daar zelf nog niet helemaal uit ben:P

Ow ja, dat gedicht van Mutant vind ik heel mooi! Het is wel wat lang, maar niet té lang, geloof ik. Die Franse stukjes zijn inderdaad erg leuk en het doet me denken aan Sara Burgerhart, zo'n gedicht had prima in dat boek, in die tijd gepast:)

Ik vind je gedicht wel mooi hoor :) leuk bedacht, vooral met die eerste twee regels.

"zodat je alles bereikt" wat bereikt?
en wat is onzichtbaar?

verder, ja kort....maar dat was ook de bedoeling ;)

Dank je wel:)

De autoruit (op allebei je vragen). Een ruit is doorzichtig en ruitenwissers wissen de regen op de ruiten weg. Maar waarom heet het dan een ruitenwisser en geen regenwisser?

En natuurlijk, als je het anders bekijkt... Soms wil je wel dat alles weg is gevaagd, dat alles weer leeg is. Dus vandaar dat je wel alles moet bereiken, je wil niet dat er nog iets overblijft.

oke:)


ik had btw een tijdje geleden iets gepost in het kettingreactie topic. mag dat hier ook?

Heb je geen digicam die je kan lenen?

Ik vind je gedichtje best goed bloementje, het loopt lekker, de rijm is niet geforceerd en het einde is erg tof. Wel vind ik het een erg simpel gedichtje, iets wat je even leest en waarvan je denkt 'leuk' en daarna weer vergeet.

@vogelvrij: maak ronde bewegingen vind ik wat minder, maar je slot is wel erg goed. kort en duidelijk, en het idee is mooi. (hoort bij korte gedichten ook kort commentaar?)
@bloementje: wat reynaert zegt. verder vind ik vooral de laatste strofe grappig, hij springt er wel uit. verder 't zal wel weer, ik ben er toch? (y)

en ju weet, ik zou wel willen, maar ik kan niet.. ;)

(lang comm posten dan).

Opnieuw in de schijnwerpers omdat het een gedicht is waar niet veel op gereageerd is, terwijl het mij dat wel waard lijkt:

Reynaert schreef op 25-12-2004 @ 10:43 :
Het einde van de Tweede Wereldoorlog

het kristal van de nacht weerschijnt in je blinde ogen die je langzaam sluit
het is weer 9 november en de winterkamer met je koortsige bed waaruit
je nog steeds te ziek bent om te sterven en waar je allang niet meer hoort
de donkerte schijnt het verleden diep in je nu en ik hef het woord
van trotse zegen alsof dat ertoe doet maar het is niet zelf bedacht
je gedachten vervluchtigen langzaam – ik zwijg en sta op wacht
“God is dood maar ik leef” mompel je zacht terwijl de dood aandachtig
voor afwezigheid hand in hand met gruwelijke moord van decennia terug
door je heen marcheert – de laatste blitzkrieg neemt je leven en vlucht
in het kristal van de nacht

De Wilgen, 24 december 2004

:|. Wanneer heb je dat gepost?

Ik zit gewoon te huilen :|. Ik heb heel af en toe weleens tranen in mijn ogen, maar ik vind dit echt buitengewoon.

het kristal van de nacht weerschijnt in je blinde ogen die je langzaam sluit
'het kristal', het licht dat tegengesteld is aan de blindheid.
het is weer 9 november en de winterkamer met je koortsige bed waaruit
je nog steeds te ziek bent om te sterven en waar je allang niet meer hoort
'nog steeds te ziek bent om te sterven', toen moest ik huilen.
de donkerte schijnt het verleden diep in je nu en ik hef het woord
'de donkerte' als z.n vind ik prachtig, 'hef ik het woord' is heel statig, het past er goed bij.
van trotse zegen alsof dat ertoe doet maar het is niet zelf bedacht
'van' is heel goed, dat ontroerd vind ik. 'alsof het ertoe doet maar het is niet zelf bedacht' is qua intonatie en woordkeus perfect.
je gedachten vervluchtigen langzaam – ik zwijg en sta op wacht
“God is dood maar ik leef” mompel je zacht terwijl de dood aandachtig
voor afwezigheid hand in hand met gruwelijke moord van decennia terug
- hier versnel je een beetje, maar dat is niet zo erg, al vind ik dit misschien het minst ontroerende stuk
door je heen marcheert – de laatste blitzkrieg neemt je leven en vlucht
in het kristal van de nacht
- 'in het kristal' vind ik niet een héél nodige herhaling, wel mooi dat kristal leven geeft en weer terugneemt, die cyclus. blitzkrieg vind ik wat te concreet, want in de titel weet je al waar het overgaat.


Ik ben met stomheid geslagen. Ik had het net over poëzie met iemand en er zijn mooie dingen geciteerd, maar ik wilde dat ik dit toen had gelezen.

Ik durf nu eigenlijk niet meer te posten, maar ik wilde persé een wat ouder gedicht herschrijven want ik wil zo graag dat het mooi gevonden wordt :( - ja dat is wanhopig, ik ben sentimenteel -.

dat was al één van mijn favoriete gedichten en ik vind eigenlijk dat je het helemaal niet had mogen veranderen :( .. al zitten er wel verbeteringen in: Het tweede 'Léandain' gedeelte loopt bijvoorbeeld veel beter nu, maar ik vond het oude einde eigenlijk mooier .. van de titel weet ik het nog niet.

Ik weet nog dat ik de vorige titel heel mooi vond, xineof, volgens mij heb je nu een andere, en dat vind ik zonde (als het niet zo is ben ik gewoon raar).
Volgens mij vond ik vorige keer dat het wat te lang was, en dat vond ik afbreuk doen aan het gedicht. Ik denk dat ik het nu nog vind, al boeit het tweede gedeelte me nu wél, en dat was vorige keer niet zo.
De naam Léandain (die ik fantasyachtig vond klinken) vind ik nog een keer een complimentje waard. Dat kleurt het gedicht zo mooi. Het tweede schuine prozagedeelte is prachtig, vooral 'hij het hare, zij voor drie.'
Het blijft een heel mooi gedicht, dat wel.

xineof, je hebt me zojuist een van de mooiste complimenten gemaakt. Ik ben er stil van... Ik zal zo spoedig mogelijk je nieuwe versie bekijken en reageren.