zwart gat
 

Gevoel is mijn ontnomen
gesleept, gekropen, gehuild.
Ben ik al zovele weken doorgekomen.
Heb ik voor liefde mijn hart ingeruild.

Verdwenen in de tijd
wie ben jij toch waar ik op wacht?
Alles wat wij samen waren
is nu niet meer
zwarte nacht.
Alleen nog
afscheid


dag.

dié zin vind ik niet zo goed lopen

voor de rest... vind ik het een erg leuk einde, met die korter-wordende zinnen als leuke aanloop

laatste zin eerste strofe loopt niet zo soepel, de derde regel vind ik ook niet zo. wat ik erg leuk vind aan je tweede strofe, 1e regel kort (verdwijnen), 2e regel langer (hoop), en dan het afbouwen tot het/de laatste dag. dag is cynisch, dag is mooi. ergens mag ik je gedicht wel.

Alles wat wij samen waren
is nu niet meer
zwarte nacht.
Alleen nog
afscheid


dag.

vind ik wel leuk, maar het lijkt niet echt aan te sluiten op de rest.
Maar ook ik vind je gedicht wel wat hebben :)

bij mij sluit het nooit echt aan :p
bedankt

Poëtisch gezien is het niet erg sterk maar ik vind het mooi vooral dat laatste dag :)

Mijn moet trouwens mij zijn ;)

Alleen nog
afscheid.


dag

Dat 'dag' vind ik echt prachtig. Op zich heb je een mooie 'aanloopg' naar dit einde - want ik vind het einde echt het best - maar ik vind de eerste zinnen te hard beginnen. Vooral in de laatste twee zinnen van de eerste strofe vind ik dat zonde. Als je geen persoonsvorm gebruikt komt het soms een beetje 'jerommeke'-achtig over. Maar dat 'dag', dat vind ik echt heel goed.