vrienden/ houding
 

ik heb eigenlijk nooit hele persoonlijke dingen hier neergezet, maar bij dit vraag ik me stiekem toch af, of er mensen zijn die dit herkennen.

Eigenlijk heb ik niks te klagen. Heb een hoop mensen om me heen, waar ik diep voor ga, en waarvan ik heb ervaren dat ze ook diep voor mij willen gaan. Een grote groep, ga vaak uit etc.. allemaal prima dus.
Een groot deel van deze mensen spreek ik vrijwel dagelijks, of zegge minimaal 4x per week, vrij vaak dus. (Spreken = irl, msn, sms, bellen e.d.).

ik weet dat een hoop mensen, zowel van school als op mijn werk, mijn open, betrouwbare (ik wil niet arrogant zijn, maar zo schijn ik over te komen..) houding waarderen, waardoor ik ook van een hoop mensen veel persoonlijke dingen weet. Hierbij komen we bij mijn puntje:
herken je jezelf in een situatie, dat je van bepaalde mensen bepaalde dingen weet, waardoor je daar (te)vaak aan gaat denken, en dat deze kennis soms een negatieve invloed heeft op je eigen gevoel/humeur/etc?

Daarnaast heb ik soms het gevoel dat ik te aardig ben, omdat ik nooit echt ruzie heb. Dit klinkt heel vaag, dat weet ik. Mensen om me heen hebben echter vaak conflicten oid, iets wat ik eigenlijk niet vaak heb. Heel ergens heb ik daardoor ook het gevoel, dat ik daardoor op sommige fronten niet "gezien" wordt, maar dat ik voor iedereen snel een goede vriend ben ipv "iets anders", denk niet dat ik dat verder hoef toe te lichten wat ik daarme bedoel. Zijn er wat dat betreft mensen die zich hierin kunnen vinden?

Ja.
Ik ben altijd gewoon de makkelijk-mee-te-praten Ilse en het lijkt wel of dat het dan ook is. Ze zien mij gewoon als Ilse, die meid die zo en zo is, en daar blijft het ook bij.
Is dit ongeveer wat je bedoeld?

Heb jij hier uberhaubt wel een probleem mee???????

Ik niet, lekker makkelijk. :)

Inderdaad, ik zou al zeggen.......

Maar hoe kun jij dit dan zo concluderen? :confused:

Hoe bedoel je?

Je zet het neer alsof je het weet oid, zo komt het bij mij over.

probleem niet direct. Wat al gezegd werd door Mandarijntje, in principe is het natuurlijk heel erg leuk, constant veel mensen om je heen, vanalles om over te praten etc etc.

Alleen soms wil je wel wat meer dan alleen maar leuke vrienden zijn, en dat blijkt dan erg moeilijk, omdat iedereen jou als die lieve-leuke-persoon om mee te praten ziet, ipv op een meer persoonlijke, relationele sfeer. Nu is dit voor mij op dit moment niet een direct probleem, maar ik merk wel dat toen ik een maand of 3 geleden wat meer voelde voor een vriendin van mij (zonder dit ooit uitgesproken te hebben), wel merkte aan haar houding dat ze die intensie niet met mij had, ondanks diepe persoonlijke verhalen die we hebben uitgewisseld. Achteraf, maar dat is altijd makkelijk praten, ben ik ook blij dat er niks uit is gekomen, omdat we nu nog steeds erg goed met elkaar omgaan.

Misschien is dit wel niet zo'n goed voorbeeld, maar het komt er voor mij op neer dat ik mezelf wel eens afvraag, of ik misschien niet te aardig ben, en mezelf daardoor niet in het "interessegebied" plaats?

don't get me wrong: ik ben verre van wanhopig, mag niet klagen :o. maar ik denk dat mijn "idee" opzich wel duidelijk is.

o jezus dar heb ik ook last van, geen grapje.
met name dat laatste :|

ik reageer miss wat eeh heftig...
maar ik verbaasde mij er wel over

Ohhhh. Dat verandert de zaak.....Allereerst zou ik niet te aardig voor mensen zijn. De meesten waarderen het toch niet en voor de meeste vrouwen is een te aardige jongen geen uitdaging meer. Ik ken het, want ik heb hetzelfde meegemaakt waarbij ik uiteindelijk een soort flikker-vriendje voor haar werd, maar ik heb ervan geleerd.

Wees jezelf gewoon en probeer niet teveel anderen te pleasen....

Zo bedoelde ik het niet, maar als mensen bij jou openklappen dan is dat omdat ze zich vertrouwd bij jou voelen.... Dat lijkt mij geen negatieve eigenschap....

Wow een heus nieuw verschijnsel onder mannen............

maar ik het is ENORM kut hoor als iedereen je alleen maar ziet als "the nice guy" waarbij iedereen langskomt met problemen en shit.
maar het komt niet bij ze op dat je ook wel een wat meer wil met leuke meisjes

kijk, dat bedoelde ik ;)

ik las hierboven iets over "flikker-vriendje", zo erg is het niet, ik mag in dat opzicht ook weer niet klagen over de vrouwelijke aandacht, kom niks te kort, alleen relaties e.d., dat gebeurd dan weer niet. Daarin kan ik me wel vinden in wat Gijsbertus zegt.

Ik snap geloof ik wel de strekking van je verhaal, dwight88...

Een tijdje heb ik ook wel het imago gehad van aardig en makkelijke persoon om mee te praten, en mensen vertelden mij idd ook snel vertrouwelijke zaken.
Door omstandigheden is mijn karakter wel veranderd, en wordt tegenwoordig eerder als arrogant gezien dan iemand waar je vertrouwelijk tegen bent. Aan de ene kant is dit wel 'handig', omdat mensen je niet meer zo snel 'gebruiken'. Want het is een feit dat je vaak van alles voor iedereen loopt te doen als ze je zo aardig vinden, toch? Het is minder dat ik voor arrogant wordt aangezien, want dat is toch echt het laatste wat ik ben :)

Nee. Mensen kunnen je ook aardig vinden om wie je bent, niet om wat je voor ze doet.
Dwight schrijft toch dat zijn vrienden ook diep gaan voor hem?

ja, ook zo ongeveer.
niet helemaal.
maar ook weer wel. :confused:

Ik zeg ook niet 'altijd', maar 'vaak'. Ik zie het in ieder geval vaak in mijn omgeving gebeuren. Er zijn ook mensen die door het vuur zouden gaan voor je :)

de mensen om me heen maken absoluut geen gebruik van me, er zit natuurlijk een hele grens tussen slaaf zijn zegmaar / erg behulpzaam zijn. Ik kan wel "nee" zeggen, dat is het probleem niet. Waar ik kan, ben ik bereid mensen te helpen, en zal dat dan ook niet nalaten te doen.
Deze reactie krijg ik ook van mensen terug, dus daar ligt het niet aan. Deze topic ben ik gestart n.a.v. het feit dat steeds meer mensen in mijn omgeving "automatisch" tegen relaties aanlopen, iets wat mij nog niet is gebeurd. Ik mag op het gebied van de aandacht van meiden niet klagen, dat is het punt niet. Mijn tijd komt nog wel :o, daar maak ik me geen zorgen om. Ik vroeg me of mensen die mijn houding herkennen / zichzelf ook zo zien, daartegenaan kijken.

feit is idd wel wat ik vaak bezig ben voor anderen, zonder dat ik daarvoor direct een tegenprestatie verwacht ofzo.

Hmm dat is dus ook wat ik bedoel. Zolang jij daar vrede mee hebt, is dat prima.

en daar kun je trots op zijn

Er zijn dus een heleboel jongens die dat hebben, of dat ménen te hebben. En trouwens ook een hoop meisjes, maar die worden tenminste nog versierd tijdens het uitgaan.
Maar goed, om maar met een cliché te komen - dat komt echt wel goed. Jongens zoals jij zijn toch altijd leuker dan de hufters, en de meeste meisjes komen daar na een tijdje écht wel achter.

zover was ik ook al wel , gelukkig :)

maar weet je at het is, ik heb altijd het idee dat meisjes mij niet zien als "potentieel vriendje" maar als iemand bij wie je je verhaal kwijt kunt enzo, meer een soort broer oid

amen. zonder daarbij wanhopig te zijn, overigens. Benadruk ik toch maar even.

* je bent meer een goede vriend dan een lover :o

waarom? omdat de meeste meisjes een macho jongen zoeken als vriend en een aardige behulpzame jongen als gewone vriend, denk ik :bloos:

ik weet precies hoe het is. alles om je heen lijkt wel een soort van soap en in plaats van dat jij meespeelt zoals je vrienden/vriendinnen ben jij aan het kijken en vragen je vrienden/vriendinnen hoe ze aan het acteren zijn. tenminste zo zie ik het bij mij iig :p