De klank van het zilveren bord
 

De klank van het zilveren bord

Die plaats waar gegronde gedachten
overlopen in getrouw gewas.
De nachtegaal weergalmt zijn stem
tot de lelie van het gehoor,
die zijn druppels klatert
op het zilveren bord van de liefde.

Vleugels van parelmoer laten mij zweven
door de gedachtegang tot het oosten,
met doorgronde winden tot het onrijkbare.
Waar jij jouw druppels klatert
op het zilveren bord van de liefde.

-------------------------------------------------------------------------

Ik heb al een tijd niets meer gedicht. Ik moet dus even weer inkomen. Ik ben ook niet zo tevreden met dit resultaat. Maar kritiek is hartelijk welkom.

titel moet zilveren zijn :o

Neem je gedicht serieus en doe dat eerst even.

sorry, ik moest het even snel afmaken, want ik moest mn moeder helpen :bloos:

Dan laat je het gedicht even zitten en kijk je er later naar?
Een gedicht is toch niet iets wat je even tussendoor gaat schrijven omdat je je verveelt en het daarna voor de gein post omdat je nog steeds niks anders te doen heb?

Je moet een gedicht koesteren.

Morgen geef ik wel kritiek op het gedicht, nu ben ik te moe om nog iets zinnigs te zeggen.

nee dat bedoelde ik niet. Ik had hem al een paar dagen geleden geschreven. Ik was hem aan het typen en toen riep mijn moeder snap je?

Maar dan had je toen toch wel naar interpunctie/spelfouten gekeken? :) Het is al goed :P

Het gedicht wekte een redelijk goed gelukt beeld bij mij op, de beschrijvingen zijn niet geweldig maar opzich best fraai.
De tweede strofe is eerst niet zo sterk, de beschrijvingen worden dan wat te saai, ze zijn niet meer vernieuwend. De laatste twee regels zijn echter leuk, niet echt onverwacht maar toch verrassend.

Best leuk, maar ik zou wat minder beschrijvingen doen of proberen 'het' steeds op een andere manier te beschrijven. Niet in de zin van andere beelden/vergelijkingen maar bijvoorbeeld andere opbouw van de zin, een onlogische beschrijving die je later pas begrijpt, dubbelzinnige beschrijvingen, enz.

Ik vind de herhalingen niet zo geslaagd, maar 't is wel een leuk idee.

@Dod: je schrijft stroFe! :eek: (y)

Je zinsconstructies zijn wel heel moeilijk om te volgen, dan weer een bijvoegelijke bepaling erbij en dan weer een bijzin ertussendoor, daar raak ik de weg in de eerste strofe een beetje van kwijt :p.

Het is absoluut geen slecht gedicht, maar het is me wat te romantisch/dichterlijk. Dat is geheel persoonlijk; op zich zijn de verwoordingen niet slecht maar ik heb het idee dat zulke dichterlijke verwoordingen soms wel eens makkelijk zijn. Dat het niet echt een uitdaging meer is, als je snapt wat ik bedoel. Maar daar is op zich niets mis mee, het is gewoon een persoonlijke voorkeur.

Ohja ik heb even de titel veranderd.

volgens mij zat je vol met het gevoel, toen je het probeerde te verwoorden. aan de andere kant leeg en putte je eruit. tot de lelie van het gehoor vind ik wat minder, ook het volgen van die (en wat er verder volgt) komt gewoon wat meer cliche over, rechtstreekser zeg maar. je laatste strofe vind ik wel erg goed, vleugels van parelmoer laten mij zweven ~ door de gedachtegang tot het oosten ~ met doorgronde winden tot het onrijkbare - heel erg mooi. de herhaling van het zilveren bord vind ik niet heel geslaagd, maar de stijl van je gedicht mag ik wel.

mijn dank ik zeer groot