Het gevoel van verliefd zijn.
 

Waarom heeft iedereen het altijd over dat het zo'n geweldig gevoel is om verliefd te zijn? Ik vind het op zn zachtst gezegd nogal kut (niet dat ik aan verliefd zijn doe, maar laat ik het voor het gemak maar even zo noemen). Geen wolkjes, geen roze bril en al helemaal geen zevende hemel. Alles wat ik voel is een constant verlangen naar hem en vooral de allesverlammende angst dat het toch niets wordt. Het vreet me op en als ik er eenmaal aan begin te denken is er weinig dat me ervanaf kan brengen. Wat dus resulteert in frequente en langdurige kutbuien.

Het enige positieve eraan is dat ik in ieder geval íemand leuk vind en dat er tenminste enige hoop is dat ik niet alleen en maagdelijk sterf :rolleyes:

En nee, ik weet ook niet wat ik met dit topic wil. Misschien zijn er nog anderen, kunnen we een lotgenotengroepje beginnen ofzo.

Edit: Nee, ik overdrijf het enigszins. Die allesverlammende angst is niet helemaal constant, maar drijft zo ongeveer net onder de oppervlakte, maar als het eenmaal de kop op steekt is er meteen geen houden meer aan en kan ik nergens anders aan denken en helemaal niets doen.

Ja:D ik ook.. :(

Soms denk ik dat ik dat meisje niet leuk vind :( maar dan zie ik haar weer en dan maakt mijn hart een sprongetje:)

Ik heb haar net een open smsje aan haar gestuurt, en ik zie morgen wel of het wat wordt dan..

Ik ken je gevoel :) Daarnaast dan ook nog dat ik mezelf niet meer ben en niet weet hoe ik me moet gedragen etc.

Wanneer blijkt dat hij me echter wel leuk vind vind ik het wel heerlijk om verliefd te zijn.
Maar tot dat punt is het een ware hel (of dat blijft het,dat hangt er maar vanaf natuurlijk :))

Maar je vindt het dus niet altijd kut. Dat bedoel ik nu juist, mijn kutgevoel is nogal constant.

Maar als het eenmaal wat word, dan gaat dat kutgevoel weg toch..?

Mja. Het probleem met mij is dan misschien ook dat het nooit wat wordt.

Probeer het met een charme-offensief :D

Eh?

Dat je erg lief gaat doen, vrijgevig (niet mat materiele dingen), open

maar niet opdringerig ofzo

moeilijk uit te leggen :(

:( das jammer

en niet op de chocola gaan bunkeren he :p

Maar het gaat niet om deze situatie. Ik wil er verder dan ook niet op ingaan.

Ja, ik heb het ook, zelfs als het al iets geworden is. Ik weet niet of het lang blijft, want ik heb nog nooit een lange relatie gehad, dus tja misschien is er nog hoop dat het over gaat.

Volgens mij is het gewoon de onzekerheid die de leuke kanten wegneemt.

Ja ik voel me ook wel zo. Het is zo'n kwelling als het verlangen niet wordt vervuld. Dat vreet echt aan je.
Langs de andere kant ben je wel bezield ofzo ik weet niet goed hoe het te verwoorden, je voelt wel dat je leeft. :confused:


En ja ik heb ook die angst. Ik snap het eigenlijk niet want ik ben nu niet afstotelijk ofzo. Nee het zijn inderdaad de situaties die het zo ingewikkeld maken. Het lijkt nu nooit eens 'makkelijk' te gaan.
Of je zou moeten gaan rondsletten.

Tja... als het niet wederzijds is... Been there, done that, bought the T-shirt... Several times :p

Wolkjes, roze brilletjes en zevende Hemels vind ik op zich niet zo irritant. Is wel een fijn gevoel. Het wordt pas kut als de waarheid komt binnensijpelen. De waarheid die zegt: het wordt nooit wat met haar.

Ja, dán kun je me bij mekaar vegen. En gek genoeg wordt dát gevoel nooit minder, maar steeds heviger. (n)

Sinds wanneer is dit een woord geworden?

ik heb t ook, dat kutgevoel, en zelfs als het wat is ben ik constant bang dat het misgaat, constant onzeker.. heeel ehm...tsja kut dus....

Ook als het niet wederzijds is, kan ik het wel leuk vinden. Die 'buzz' als je hem plotseling tegenkomt, dat euforische gevoel als hij even tegen je praat of alleen maar naar je kijkt. Vlinders in je buik om een kleine aanraking.
Aan de andere kant fok ik mezelf net zo op als jij, geloof ik. Dan lig je daar een beetje in bed, zo te wíllen. En dan kun je hem niet krijgen.

Maar!! Als het ooit wederzijds is, wordt het leuk :D Nog steeds wel zenuwen, natuurlijk, want wat als hij het uitmaakt? Maar je kunt elkaar uren in de ogen staren, nog steeds vlinders krijgen door een kleine aanraking, waanzinnig blij zijn als je hem weer ziet, dagenlang kunnen knuffelen zonder er genoeg van te krijgen, etcetera, etcetera.

Wat Morgan zegt. Het is zó fantastisch alleen tegelijkertijd ook zo vreselijk irritant en deprimerend als het fout afloopt of dreigt te lopen. Die 'verboden/onmogelijke' verliefdheden enzo zuigen aars.

Plus het feit dat je soms zo achterlijk gaat doen en jezelf later voor je bek ramt van schaamte... toch maakt dat 't wel leuk, opzich.

is het geen woord ?

de taal evolueert altijd zwartkijker :)

Ik ben weer helemaal verliefd op mijn vriend en ik vind het geen slecht gevoel. Voordeel is wel dat het niet meer met roze wolken is als in het begin, maar gewoon met schaapjeswolken. Maar dat verlangen.. daar kun je helaas niets aan doen (behalve het te bevredigen natuurlijk).

Misschien komt dat rotte gevoel wat je hebt juist van je situatie, hij moet maar gewoon wat met je willen. Klaar.

evolueerd :eek:

nee serieus, kan je dat niet zeggen?

Ik vind verliefdheid ook niks, maar niet uit angst maaar gewoon uit logica.

Ten 1e dat gevoel ok leuk das gewoon eeen zooiendorfine in je lijf
als ik me zo wil voelen dan kan ik ook een spuit heroine in me poot zetten

Ten 2e die roes vindt ik niet ok ik wil graag nog helder kunnen denken als ik iemand leuk vind.

Ten 3e vindt ik het eerlijker tegenover de andere partij
IK weet gelijk da tik langzaam aan van iemand ga houden ipv de roes is over oh het was eigk niks ik ben weer weg. Want dat is idd echt gewoon kut om te horen te krijgen

Ten 4e is al eens bewezen dat je denkvermogen er tijdelijk op achteruit gaat, dat wil ik ook al niet

En ten 5e praat je jezelf verliefdheid gewoon aan (of het nou bewust of semi-bewust is)

daarom doe ik dus niet aan verliefdheid

Maar het is ook zo als ik nog niet weet of het wat wordt.

Ik voel het precies hetzelfde als jij, maar misschien komt dat ook omdat ik nog nooit iemand ben tegengekomen bij wie dat gevoel wederzijds was. Verschrikkelijk, alleen maar verlangen terwijl je weet dat het niets wordt en dat rotgevoel uit willen schakelen, maar het niet kunnen.

Ik kom het vaak op dit forum tegen...Alleen in het algemeen spraakgebruik heb ik het nooit iemand horen zeggen....
Maar neem niets van mij aan......

Als je nog niets hebt, ben je nooit zeker of het iets wordt.

het lijkt me ook erg vervelend idd om verliefd te zijn terwijl je niet iets hebt met degene op wie je verliefd bent. gelukkig nog nooit gehad... als je wél iets met iemand hebt is het toch wel erg leuk, ik denk dat dat best wel een groot verschil maakt op zich

Dus is het altijd.

Jij vindt iemand pas leuk nadat je iets hebt :confused:

Als het niet wederzijds is, vind ik verliefd zijn idd ook erg kut.
Maar wanneer het wederzijds is, wisselt het zich af.
Ik ben nogal onzeker, dus ik word constant van binnen opgevreten met gedachten of ie me nog wel leuk vind. Daarentegen kan ik me geweldig voelen als mijn vriend me ook echt laat inzien dat ie me leuk en lief enz. vindt.
Heel tegenstrijdig dus :o

Als je iets hebt ben je altijd zeker dat het iets wordt (is natuurlijk).

nou, meestal zit er bij mij vrij weinig tijd tussen iemand leren kennen en er iets mee krijgen. ik vind dus eerst iemand aantrekkelijk zonder dat ik enorm verliefd ben ofzo, dan gebeurt er iets en dan merk ik na een paar dagen meestal wel of ik verliefd ga worden of niet. ook al kan het ook dat dat wat langer duurt

Ok :)

Ik heb er momenteel ook last van. maar ik probeer mezelf dan ook grote delen van de dag wijs te maken dat ik deze marteling leuk vind.
's avonds realiseer ik me het beste, dat dat niet zo is...:P
aargh (n)

De angst (van die adrenalinestoot als je haar weer ziet, de angst dat het niks wordt, noem maar op) en het feit dat het je verstand blokkeert is wel zwaar klote, daardoor kom ik dan ook niet meer uit mijn woorden en ga ik sputteren....zwaar bagger. Net als idd dat wanhopige verlangen...

Maar toch, het gevoel als je met haar gezellig praat, als je samen kunt lachen, als je weer er eens aan denkt hoe geweldig ze is, de beetjes hoop dat ze je misschien toch wel leuk vindt...

Misschien is een vorm van zelfreflectie hier wel op haar plaats. Vraag je af waarom je die constante angst voelt. Ligt het wel echt aan het verliefd zijn op zich? Of heeft het meer te maken met de waarde die jij aan (sociale) zekerheid hecht en onzekerheid onverdraagzaam vindt?

Gewoon een suggestie, het hoeft niet zo te zijn natuurlijk. Succes ermee.

Verliefd zijn kan mooi zijn
Inderdaad de eerste weken lijkt alles leuk en aardig en na die tijd lijkt het vaak om te slaan, nee spreek helemaaaal niet uit ervaring :o..

Maar de mooie kanten zijn iig:
- iemand die je kan vertrouwen
- waar je leuke dingen mee kan doen
- waar je lekker mee op de bank kan hangen
- waar je lekker tegen aan kan kruipen
etc etc :o

Ik vind het wel wat hebben dat verliefd zijn..

Als je niemand leuk vindt, kan je leven ook leuk en aardig zijn maar dat is anders :o

Wat een heerlijk gevoel blijft het toch (y) Kan er geen genoeg van krijgen :o

oeh :cool:
verliefd zijn is ook leuk :o

Woei zeker weten :cool:

haha hoe weet jijdat :p

vooral verliefdheid wat wederzijds is, of wederzijds lijkt te zijn zorgt voor een roze wolk.
Daarom heb ik laatst besloten niet langer af te wachten en hem gewoon te smsen. en, positieve reactie ;) en sindsdien ben ik wazig, hoor ik niks meer, behalve wat ik wil horen, ben ik supervrolijk en loop ik met een bigsmile rond, kunnen zijn smsjes me urenlang of zelfs dagen een vrolijke bui bezorgen enz....
maar onzekerheid of hij jou ook leuk vind en de angst dat dit niet het geval is kan het helemaal in de weg staan ja! vandaar dat ik het dus gewoon heb gevraagd ;)

Ik wil jou nog wel eens spreken tegen de tijd dat je een prille relatie hebt, gewoon om te kijken of je er nog zo over denkt

ik voel me ontzettend erg verliefd! En ik geniet er elke seconde van :cool:. Het gevoel is heerlijk, het maakt me wel een beetje gek ja :p. Afwezigheid enzo. :)

Ik zou wel weer eens verliefd willen zijn, heerlijk *alst wederzijds is*

I love it! Maar goed, het is bij mij ook wederzijds...:p

verliefdheid is gaaf, als het wederzijds is :) je constant goed voelen bij iemand anders, jezelf kunnen zijn, gelukkig zijn door de ander....

dat is mooi, zo zou ik voor altijd willen zijn.

of is dat liefde? ik zou het niet weten :)

Het probleem zit jah als je niet weet of die andere je ook wel leuk vind. Ikzelf zit juist zo van damn stel ik zeg het dat ik haar leuk vind wat zou zij zeggen Nee sorrie en dat ik me dan super klote voel .Alleen nu denk just van straks vind ze iemand anders leuk. We zijn wel gewoon vrienden allen tja het probleem is dus dat voor mij meer aanvoeld dan alleen vrienden en dat zuigt want ik wil er niet de vriendschap mee op spel zetten.

Dus haal er uit het moet van beide kanten komen anders is liefde KLOTE