Overgave
 

Mijn zelfbeeld wankelt en valt om,
want het was niet omvattend
en niet goed genoeg.
Enkel een sprankje

Ik ben angst,
niet meer dan dat.
Het is de bron van alles.

De wapens die ik heb,
had, wilde hebben,
leg ik voor me neer,
als ik buig voor de gruwel,
mijn eeuwige dienaar

Vrolijk word ik van dit gedicht nou ook niet echt. Dat heb je wel goed gedaan, als dat je bedoeling was.
Daarom vind ik hem wel mooi. Alleen de tweede strofe vind ik minder, dat je 'angst' er zo letterlijk inzet, je verwoordt het in die strofe zo expliciet. (of zo).
Maar verder raakt hij me wel.

zoals hierboven. het is zeker niet vrolijk en dat voel je.

"ik heb,
had, wilde hebben,"

vind ik leuk verwoord.

Het hoeft toch ook niet vrolijk te zijn?:o

Tf: Ja, ik denk wel dat je gelijk hebt over die tweede strofe... Het is lastig het over iets te hebben zonder dat woord daarwerkelijk te gaan gebruiken;)

Ik vind het erg mooi. Als alle gedichten vrolijk moesten zijn, zou ik ze niet meer lezen of schrijven.

Dank je:)

En jij moet natuurlijk wel blijven schrijven, want op wie zou ik anders moeten stemmen, hè?:P

Ik bedoelde ook niet dat het vrolijk moest zijn, maar juist dat je goed verwoord had dat het níet vrolijk was.

Ik lees haast nooit vrolijke gedichten, geloof ik?

Jaja, dat begrijp ik wel.. En pb mij eens terug:)

Vrolijke gedichten zijn nu eenmaal veel lastiger te schrijven:) In mijn fluitende blokeendgedicht zit nog wel een vrolijke toon, al is dat onderwerp ook niet echt vrolijk.. Hm..
Dichters zijn vaak weemoedig en triestig of zo, en zo hoort het:o

:|

*Is ineens de Eeuwige Romantiek op dit forum zat*
Er zijn meer soorten dichters en gedichten hoor. :o
Het 'hoort' helemaal niet op één manier! Er is meer dan Fernweh en Weltschmerz!

Toenet vond ik dit nog een leuk gedicht, en je moet het helemaal niet persoonlijk nemen, maar nu heb ik er genoeg van. Sorry :o

Mieperd:P

Ach, ik houd nu eenmaal van Weltschmerz, maar je hebt natuurlijk gelijk:)

Wat ik leuk vind is dat je zelfbeeld wordt neergezet als een echt (stand)beeld, in de eerste regel. Dat soort dingen vind ik cool. :)

Fijn dat je toch nog iets écht over het gedicht zegt, want de rest was natuurlijk ook allemaal niet zo serieus bedoeld en zo...

En bedankt. Die regel had ik als eerst bedacht, ik vond hem mooi en besloot er een gedicht van te maken:) Ow ja, en dat met die wapens had ik ook al eerder bedacht, geloof ik...

Mja, even een heftige reactie op een stijl die toch wel erg overheersend lijkt te zijn op DoP. :o

Los daarvan vind ik dit een goed gedicht hoor.
Echter, waarom buig je voor je dienaar? :confused:

Dat mag, dat mag...

Zoals ik was, wilde zijn, zo kan ik niet zijn. Mijn zelfbeeld is een illusie die ik niet in stand kan houden, de angst gaat overheersen en ik ben eindelijk eerlijk tegen mezelf. Dus de dienaar heeft zijn doel bereikt.

Of zoiets.

Maar dan is gruwel toch de meester en jij de dienaar? :confused:

Verdomd.

Ehm..... Ja:s Ik heb de betekenis van dienaar even verkeerd begrepen.. Hij die dient, dacht ik?

Ben je vast begonnen met schoppen, NfS? :o

De bron van alles, dat kan toch ook de dienaar zijn? Buigen voor je meester is nogal logisch, buigen voor je dienaar niet.

:D

Ja, maar ik bedoelde meester, alleen heb ik dienaar staan. Maar meester is een stom woord. Is dienaar echt niet hetzelfde?:s

Argh. Mijn gedicht klopt niet:(

Ja, een dienaar dient. Daarom vond ik het vreemd dat je buigt voor degene die dient.

(en een gijzelaar gijzelt niet maar wordt gegijzeld, inderdaad)

Dat is inderdaad behoorlijk vreemd:s

*zucht* Hoe valt dit op te lossen?

Leidraad, meester, motivator, dictator, gids, heerser, meerdere :confused:

edit: Of je laat het zo. kunnen meer mensen piekeren waarom er daar nou dienaar staat i.p.v. meester :D

*kiest*

als ik buig voor de gruwel,
mijn eeuwige heerser

Dank je wel.. Vooral voor je oplettendheid(y)

Graag gedaan :)