Initiatief in een relatie
 

Dit topic naar aanleiding van een gesprek wat ik dit weekend met een vriendin had. Zij heeft een relatie gehad van bijna 2 jaar, die een paar maanden geleden stukgelopen is, omdat ze weer vrijgezel wilde zijn en haar vriendje zat was. Ik heb sinds een tijdje een relatie.
We vonden allebei dat vrouwen vaker het initiatief nemen voor contact in relaties. Bij ons allebei was/is het zo dat wij degenen zijn die (meestal) het initiatief nemen om te bellen, smsen of iets dergelijks. Bij m'n vriendin was dat ook een oorzaak voor het stuklopen van haar relatie: ze was het zat om iedere keer degene te zijn die het initiatief nam tot contact opnemen. Toch geeft haar ex wel heel veel om haar, maar liet dan toch niks (of minder snel) van zich horen als zij het niet deed. Ik merk ook dat ik in m'n relatie vaak degene ben die hem moet bellen of smsen, anders hoor ik niks, of pas iets na een hele tijd. En toch geeft m'n vriendje veel om me en gaat onze relatie verder prima.
Is dit dus iets wat bij mannen hoort? Zijn ze gewoon te trots of laks om iets van zich te laten horen (ook al hebben ze een relatie), of streelt het hun ego om eerst iets van hun vriendin te horen voor zij dat doen? En hebben vrouwen echt zoveel meer behoefte aan contact? Of zijn het gewoon allemaal vooroordelen? En hoe zit dit in jouw relatie, wie is degene die het meest het initiatief neemt (als dat dan zo is)?

niet als 't aan mij ligt, als ik van iemand hou wil ik er zoveel mogelijk contact mee hebben, juist door spontane smsjes en/of briefjes :)

wil ik ook wel eens weten.
is bij mij namelijk net hetzelfde :o

Als je het mij vraagt zit je er grandioos naast. Met mijn vriendin komt het allemaal juist iets meer van mijn kant. Nou moet je er ook wel rekening mee houden dat als die vriendin van je al 2 jaar een relatie heeft, en al 2 jaar lang zelf steeds het initiatief neemt, dat haar ex er misschien aan gewent was dat zij het initiatief nam. Maar dat dit met alle mannen zo is, is echt volslagen bullshit.

Ik ben het er niet mee eens, ik vind dat mannen meer dan genoeg initatief nemen. Zowel binnen een relatie als daarbuiten.
Het is dan aan mij om erop in te gaan of niet.

Ik zou het ook niet relaxt vinden om steeds initiatief te moeten nemen, je wilt toch wel dat hij ook leuke dingen voorstelt enzo.

In mijn geval klopt dat absoluut niet.

Ik ben juist iemand die graag contact opneemt en graag sms of bel of kaartjes stuurt en ik verwacht ook niet altijd wat terug, want als je elke keer dat jij wat stuurt, iets terugverwacht, dan kan je wel heen-en-weer blijven sturen

Ik denk dat ze er minder behoefte aan hebben ofzo. Ik herken het ook wel.. :o Maar ik probeer gewoon minder te verwachten en zelf ook minder initiatief te nemen voortaan. :o

Ik herken het minder, bij mijn ex had ik het eventjes omdat ik te verwend was door hem en toen het in een week minder werd ik ging klagen(niet om als excuus te gebruiken maar ik was toen ongesteld, dat zal gegarandeerd hebben meegespeelt) maar als ik verwachtte van nu belt ie normaal ook, en hij deed het niet voelde ik mij enorm verwaarloosd, echt kei slecht van me :bloos:

Bij mij waren mijn vriendjes echte aandacht gevers, die konden mij net zo slecht missen als ik hun, vaak genoeg dat we tegerlijk elkaar belde of iets dergelijks.

Dus ik kan niet zeggen dat ik meer initiatief neem in mijn relatie, mijn (toenmalige) vriendje neemt net zo veel initiatief.

Ik herken het een beetje. Maar heb er weinig moeite mee. Zolang hij geen rare dingen doet en ik weet dat hij om me geeft zit het goed! :)

Mijn vriendin belde bijna iedere dag, werd er schijtziek van na een tijdje :s
Zelf belde ik haar gewoon als ik zin had om d'r stem te horen of iets wilde vertellen/vragen.
Ik hou er niet van dingen te doen zonder reden, dus "zomaar" even iemand bellen is niet mijn ding (n)
Hou er ook niet van als mensen mij "zomaar" even bellen om een of ander lulverhaal op te hangen.
Telefoongesprekken duren bij mij ook hooguit een tiental minuten :o (meestal zit het rond de 2, 10 is een maximum ongeveer)

valt wel mee, als sms en mail ik meer, maar bellen doen we ieder ongeveer even vaak :).

Ik vind het ook wel meevallen. Wij bellen, smsen elkaar allebei eigenlijk te veel :D

Ik vind het eigenlijk een beetje gezeur. Je zegt dat ie toch van je houdt en dat ie veel om je geeft, waarom maak je je dan zo druk over dat hij je niet belt. Hoe fijn is het juist om elkaar weer te zien/spreken na een paar dagen, als je elkaar een tijdje niet gesproken of gezien hebt.

Ik denk ook niet dat je dit in hokjes kunt plaatsen van 'typisch mannen' of 'typisch vrouwen', dit is gewoon te veel verwachten van je partner, en verwacht je te veel en worden deze verwachtingen niet voldaan, dan raak je grefrustreerd en boos.
Ik zie altijd wel gewoon wanneer ik gebeld wordt, ik heb nog een leven naast het wachten op een smsje.

volgens mij is dit weer typisch een voorbeeld van vrouwen die teveel zeuren en te onzeker zijn

Precies.

Ik heb gewoon een lief vriendje .

nou mijn vriend toont juist meer initiatief in onze relatie.. maar ik heb sowieso moeite met iniatief tonen.. en dan niet alleen binnen relaties maar gewoon met alles (ook in mn stage ed.)

Dus die stelling dat jongens geen iniatief tonen klopt helemaal niet ben ik van mening.. :)

Iedereen blijkbaar :D

Ik krijg juist altijd kritiek dat ik degene ben die te weinig initiatief toont m.b.t. contact opnemen. :o
Bij mij ligt het er denk ik meer aan dat ik helemaal niet houd van dat kleffe en "gebonden" gedoe, ik hecht nogal aan m'n vrijheid. Ik vind het dan ook helemaal niet erg mijn vriend een paar dagen niet te zien/spreken.

idd

als ik een paar dagen niets van me laat horen is dat niet omdat ik haar niet ontzettend leuk vind, maar omdat ik het gewoon druk heb met dingen en het niet nodig vind elke dag te smsen hoe verliefd ik wel niet ben enzo

Als het initiatief altijd van 1 kant komt, is de 1 zo goed als altijd populairder dan de ander, kan dus beter krijgen.
Dit is logisch, als je een lief hebt die lager in de pikorde staat dan jij, weet je dat je beter kunt krijgen, dus je laat het initiatief aan de ander. Immers, als je echt verzot bent op de ander, zal je echt wel vaak bellen, en naar die persoon gaan.
Ik zie het regelmatig in mijn omgeving.
Dit geldt trouwens ook voor gewone vriendschappen.

Akkoord, een klein verschil in 'initiatief-neming' kan je verklaren doordat de 1 lui is, of niet veel moet hebben van gsm, msn, en dergelijke, maar een groot verschil is zo goed als altijd te wijten aan een verschil in rangorde.

HER-KEN-BAAR

oke, ik moet toegeven, van de twee jongens waar ik een relatie mee had, was er een die dus vaak op zich liet wachten. Na veel nadenken en contemplatie ben ik erachter wat er over het algemeen mis is met jongens: ze zijn te nonchalant, gemakzuchtig en kunnen zich niet zo goed inleven in vrouwen

Blijkbaar levert het generaliseren van mannen/jongens slechte resultaten op.

Ik ben meer van het spontane, dat per se meerdere keren op een dag bellen is echt níet aan mij besteed. Daar voel ik me helemaal niet goed bij. Bij m'n ex(en, trouwens) en mij was hij het dan ook meestal die belde, of smste. Ik vind het veel leuker om te bellen/smsen/langs te gaan als ik hem écht wil horen/zien! Van 'moeten' krijg ik de kriebels.

Ik denk dat mannen daar simpelweg een beetje laks in zijn.

Ik hou persoonlijk niet zo van het generaliseren, maarja.. Ik ben toch een slechtere variant tegen gekomen :D :p

Iedere keer als ik zomaar een smsje krijg zal ik aan je denken;)

Bij ons gaat dat betrekkelijk gelijk op. Het is niet zo dat de een vaker contact opneemt met de ander, geloof ik. Hij smst misschien wel iets vaker - ik ga er meestal vanuit dat mijn smsjes toch niet aankomen :P

Heykes,

ik denk dat mannen op dat vlak, sommige dan toch, te weinig zelfvertrouwen hebben om als 1ste iets van zich te laten horen! En mss ook omdat het hun reputatie zou kunne veranderen!

Mijn vriend, die heeft de voorzet gegeven om samen iets te beginnen, en ik heb de bal moeten binnenschoppen om effectief een relatie te beginnen.( in voetbaltermen uitgedrukt!)
En in het begin was hij ook voorzichtig met het sturen van berichtjes... maar naargelang de tijd passeerde... is hij diegene die vaak 1st en meest SMS'jes stuurt! Maar mij hoor je niet klagen hoor!

dikke kus, lieve

Mijn vriend belt & smst mij juist echt heeeel erg vaak :| en ik hem helemaal niet zo vaak. Ik stuur af en toe een smsje. Maar eigenlijk zien wij elkaar ook iedere dag :).

bij mij is dat ook zo. Ik denk dat het, in mijn geval iig, komt doordat vrouwen meer zekerheid en duidelijkheid willen en daardoor meer/valer/sneller contact zoeken. Mannen hebben dat naar mijn idee minder, die weten wel dat het goed zit zonder elke dag een paar keer te smsen en te bellen. Mannen zijn denk ik bij sommige dingen ook wat makkelijker, terwijl vrouwen dat meer geregeld willen hebben.

denk ik.