Je leert iemand kennen, op de bus/trein whatever...
 

Maar je spreekt elkaar niet lang genoeg om iets van telefoonnummer/emailadres te vragen aan de ander... :)

Je weet dat er 'n héél grote kans is dat je hem/haar nooit meer tegenkomt op die bus/trein, wat zouden jullie dan doen? :)

Via-via (je kent iemand die iemand kent die op dezelfde hogeschool zit in dezelfde richting ofzo ;)) proberen toch contactgegevens te pakken te krijgen, of gewoon denken: whatever. :)




Just wondering. :o

Eerst het eerste en als dat niet lukt het tweede :)

Whatever... Heb trouwens wel 1 keer gezocht naar een jongen. Had hem bijna (dacht dat ik zijn emailadres had, maar toen bleek hij het helemaal niet te zijn).

:D En toen problemen gehad om 't uit te leggen, of kon die kerel er ook wel om lachen? :)

Daar zou ik verder niet meer over nadenken. Of gewoon meteen vragen, of niet meer aan denken.

Haha neej, ik heb die gozer niet meer gesproken. Het was van 'Ben jij die en die?', hij: 'nee'. En dat was t :p Hij kwam ook nooit online ofzo. Maar toch wel jammer dat hij t niet was. We hadden samen een introductie van de Hoogvliet, alleen werkten we allebei in een andere filiaal. We zaten de hele tijd naar elkaar te kijken enzo en in de pauze kort met elkaar gesproken :D En hij was zooo knap :bloos:

Dude, als je elkaar in bus/trein tegenkomt lijkt het me geen probleem om telefoon nr / email adres te vragen, mocht de ander daar wel een probleem van maken, heb je blijkbaar een slechte 1e indruk achter gelaten ;)

Nee, maar ineens was haar halte daar en moest ze rennen om de deur van de trein te bereiken, 't was zo aangenaam praten dat de tijd vloog. ;)

Trein terug van wintersport: tegen het einde van de rit in vruchtbaar gesprek gekomen met een leuke meid, maar tijdens de hecktiek van het uitladen van bagage haar gewoon kwijtraken... Daar is maar één uitdrukking voor: das KUT!

Whatever. Je spreekt mekaar hoogstens 5 of 10 minuten, als ik het al zo lang volhoud om interesse te veinzen. Ga je daar een beetje al die moeite doen voor iemand die je totaal niet kent... (n)

eh jah, nou als je nou dagelijks/wekelijks met die trein zou gaan zou er een heel kleine kans zijn dat je dr nog tegenkomt. of je woont ernstig dichtbij die halte zou je rond kunnen kijken. Als dat allebei niet zo is, jammer dan, heb je n kans gemist ;)

Ik ken dus iemand die iemand kent die haar kent, dus... ;)

[droommode]Als het echte liefde was, dan kom je haar nog wel eens tegen.[/droommode]

:D :D :D

ow als het zover is, nou ga je gang :cool: niets mis om elkaar beter te leren kennen lijkt me, en je hebt al je excuus om dat te doen dus .. :)

verder heb ik ooit iemand leren kennen in de bus :o toen heel even op msn gepraat ensow maar ze was toch iets te br33z4h om nog vaak met dr te praten. kwam dr toch niet meer tegen ensow (Y)

loll :D de wereldvreemde optimist (Y) zouden meer mensen moeten zijn. ;) no offense dus

:D stiekem heb ik het maar van een film hoor. Hoewel mijn idee van ware liefde toch vergelijkbaar is.

Mijn opa en oma hebben elkaar leren kennen in een bus :D
Mijn oma zat in de bus, mijn opa zag haar en maakte een praatje. Vervolgens moest ze uitstappen en dacht mijn opa dat hij haar nooit meer tegen zou komen; een maand later zaten ze weer in dezelfde bus en toen heeft hij haar naam gevraagd en hebben ze kennelijk contact gehouden :)

Maar goed; ik zou in eerste instatie gewoon vragen hoe hij heet en waar hij woont (dan kun je hem opzoeken zonder hem direct naar z'n telefoonnummer te hoeven vragen :P ) als je dat vergeet; pfoe... Jammer dan :P
Goed, als je iemand kant die hem (in geval van TS; haar) kent, dan zou ik natuurlijk op die manier contact zoeken.

Heb ik laatst gehad, wat ik dan doe: je stapt uit waar ze uitstapt... je loopt op haar af en vraagt gewoon om haar telefoon nummer. Als je nooit een baksteen gooit zal je ook nooit ruiten breken. :p Krijg je niets, word ze pissed... heb je in ieder geval wat geprobeerd. Ik kreeg haar nummer overigens wel.

Gaat moeilijk als 't de allerlaatste trein is. :D ;)

Typisch X-moment

Als dit word geclassificeerd als reclame hang m'n ballen dan maar in de marinade, of een slotje kan ook.

Dat moet je dan ook maar net weten... Misschien is heeft zij haar vingers wel gekruisd in de hoop dat ze snel aan het gesprek kan ontsnappen....

Whatever, ik zou er niet veel mee doen. Het is inderdaad maar even. Misschien dat ze vaker in die bus zit, kun je haar altijd nog een keer aanspreken, dus wie weet.

Hehe... true true. :D

Nu ja, wel meteen 'n goed excuus om te blijven slapen. ;)

Niks, als ik diegene in een trein tegenkom naar verweggiestan zal het sowieso niet iets zijn dat ik kan onderhouden, so why bother.

Heeft iemand ooit bij mij gedaan :o

Zijn een paar gezellige ontmoetingen uitgekomen en een poosje leuk msn-contact, alleen jammer dat ze nooit vertelde dat ze een vriend had :p
En anders waren we elkaars type toch niet:o

Meteen mijn nummer geven, zodat ze mij kan bellen :P.

Neuh, ik zou denken, leuk maar ga er niet verder op zoeken, als ik haar weer tegenkom dan zou ik wel langer met haar praten.

In de meeste gevallen denk ik dan: "whatever". Misschien ligt zoiets wel aan mezelf, maar ik zou het iets te opdringerig overkomend vinden als iemand na een oppervlakkig kort gesprekje van 10 minuutjes meteen al begint te vissen naar je telefoonnummer of e-mailadres.

Alsof ik mijn nummer ga geven aan iemand die ik 10 minuten in de trein heb gesproken... Alsof ik het nummer wil van iemand die ik 10 minuten in de trein heb gesproken...

:nono: het kan toch dat die 10 minuten gewoon leuk waren? ok misschien bij jou niet maar het zou je maar zo kunnen overkomen

edit: je moet gewoon lekker openstaan voor contacten, neh?

Ja, in een heel onwaarschijnlijk geval kunnen die 10 minuten wel leuk zijn, ja. Maar dan..? Dan heb ik het 10 minuten leuk gehad met een volslagen onbekende... Hoef ik haar telefoonnr nog niet.

In zo'n gevallen ben ik altijd heel erg nieuwsgierig om erachter te komen of die eerste indruk de juiste was.
Ik heb al vaak genoeg geprobeerd om in zo'n geval die persoon nog eens proberen tegen te komen. Soms lukte dat, soms lukte dat niet. Soms viel het mee, soms viel het tegen.

Ik zou dus echt wel proberen contact te zoeken. Ook al valt het achteraf tegen, dan heb je de spanning van het zoeken toch gehad.

Dude, look on the bright side of life? :|


't Waren trouwens toch wel zeker 15min, die veel te snel omvlogen. ;)

Daar heb je toch die advertentiehoek in de Rails voor?:D

Geen actie ondernemen! Staat zo wanhopig, bovendien is het dan dus zeker niet de 'bedoeling' dat er iets ontstaat, ofzo. Niet doen. :s

Damn woman, da's ook mijn bedoeling niet, ze leek me wel leuk, maar voor de rest: gewoon iemand die je misschien beter leert kennen en héél misschien je vriendin wordt, maar voor de rest? Ik ga niet liggen janken als ik uiteindelijk nooit meer iets van haar hoor hoor. :|

:D Dat ik daar niet aan gedacht heb. ;)

Maar voor zover ik weet neemt ze in de zomer bijna nooit de trein, nu was het omdat 't licht van haar brommer stuk was. :)

Ik zou ook niet snel mij nummer en emailadres aan een vreemde geven die ik maar 15 minuten ken. En als hij/zij graag met mij contact wil blijven houden, dan geeft die maar zijn/haar eigen emailadres. :)

Wat heeft dat met mijn antwoord te maken?

Dat je moet genieten van alles. Of je iemand nu 10 min kent, of 5 dagen enzovoorts. Dat bedoelt hij. Denk ik.

Inderdaad. You gotta start somewhere, en als je niemand wilt leren kennen (want die indruk geef je echt wel), tja, dan ga je nooit vooruit gaan in 't leven... :)

Ik vraag nooit zo snel naar een nummer van een leuk vrouwpersoon, omdat ik dan ga denken dat de andere persoon gaat denken dat ik gelijk meer achter de eerste ontmoeting zoek. (Overhaasten!)

In de trein, tram of bus zal ik dat zeker niet snel doen, ondanks een goed gesprek. :)

Jah dag, geef jij de jouwe maar [denkt de andere persoon] :P

Ik moet genieten van iemand die ik 10 minuten ken? :confused:

Oh, ik leer vanzelf wel weer mensen kennen in september, op de universiteit. Die kan ik ook echt leren kénnen, en dan na verloop van tijd telefoonnummers uitwisselen etc. Maar zoals Vice al zegt: een wldvreemde krijgt echt mijn telefoonnummer of e-mailadres niet.

Hoogstwaarschijnlijk 'whatever'.

je kunt iemand beter leren kennen in 10 min. dan je denkt....en het kan toch gwoon ''klikken''?ik heb hetzelfde meegemaakt (ook vergeten nummer te vragen en nooit weergezien) en zou der voor gaan!!misschien hoopt zij stiekem ook wel jou nog een keer te zien en is ze allang blij dat je er moeite voor hebt gedaan :)

Jij lijkt mij zo'n ongelukkig, verbitterd en triest persoon :). En ik doel niet alleen op deze post, maar gewoon bijna alles wat je post.

Ik zou er achteraan gaan in ieder geval.

gewoon vragen

Na verloop van tijd. Dus als iemand je die eerste dag vraagt om telefoonnummers uit te wisselen, na er bvb 'n les naastgezeten te hebben zeg je: flikker op.

Maar diezelfde persoon zou je na 2 weken wel je telefoonnummer geven? Djeezes man, je geeft geen DNA-sample ofzo. :|

Als je hem/haar niet aanstaat, of omgekeerd, merk jij dat wel snel genoeg of omgekeerd, big deal dude. :)

idd, lekker interessant.. anders neem je gewoon het nr van hem/haar aan, als je niet wil dat zij jouw nr meteen hebben :s je moet vrienden maken als je ze niet persé nodig hebt, dusja ik zou mijn nr wel geven/of zijn nr aannemen (y) waarom niet