doodgehongerd
 

je bent nooit
dun genoeg
liggend in je doodskist
mager op het bot
ben je nog niet
dun genoeg

je wou nooit meer eten
wilde problemen vergeten
je was nooit
dun genoeg

nu, perfect tot op het bot
heb je er niks aan
-doodgehongerd-

zo ver kan het komen...

De eerste strofe heeft iets, echt, maar de rest vind ik eigenlijk niet zoveel aan je gedicht toevoegen. Je valt dan een beetje in herhaling. Het 'doodgehongerd' is wel weer goed, maar de puntjes op het eind (...) vind ik jammer.

Zit er een gedachte achter de streepjes? - dat vroeg ik me nog af, als in: waarom heb je ze juist daar neergezet.

dat zo ver kan het komen..
is een opmerking,
die streepjes, tja.. horen er eigenlijk niet,
maar heb ik voor de verandering eens toch erbij gezet,

Ik ben het eens met CSN. Ook denk ik dat de slotzin hier een beetje overbodig is: dat het zover kan komen besef je ook wel zonder het nog eens te benadrukken. Verder heeft het wel wat, maar ik zou de streepjes bij 'doodgehongerd' gewoon weg laten.

Oh ik heb nog wat toevoegen: de titel verklapt alles aan het gedicht al. Ik zou het ook bij de eerste strofe houden, de rest maakt het minder.