Inspiratie uit de omgeving
 

Ik dacht dat ik me wel zou kunnen laten inspireren door mijn omgeving:

Een zinderend gezoem hangt in de lucht
en voor mij ligt haar angstaanjagende massaliteit,
een spookstad waaruit het leven is gevlucht
herinneringen achterlatend aan de tijd
Constructies achtergelaten uit leugens over tijdsnood
als "nu even geen zin" en "ik kijk er later wel naar"
Dat zijn porceleinen woontorens en hallen van schroot
Daartussen vochtige stegen en vlekken hier en daar
Het vraagt om nieuw gebruik en leven
en toch is het doods het mooist
Ik durf er mijn blik langs te laten gaan voor even
op systematisch opgestapelde uitstelling en dof glas
straks, straks doe ik de afwas.

En nu jullie?

Ik haal eigenlijk altijd m'n inspiratie uit m'n directe omgeving; gebeurtenissen, de natuur, buren (:p), vrienden, vriendje, gezin, angst, kwaadheid, extreme blijheid, ldvd, een lieve zomerdag... Meestal zorgen dat soort dingen er wel voor dat ik stof tot schrijven heb. Ik zou dus je topic vol moeten plaatsen met gedichten, en dat doe ik liever niet ;). Als ik bijvoorbeeld over een onderwerp wil schrijven dat nogal ver van m'n bed staat, zie je dat ook aan mijn gedichten (dat het niet echt goed gelukt is), dus daar begin ik meestal niet meer aan.

Moeten wij ons laten inspireren door onze omgeving of moeten we kritiek geven op je gedicht? Het eerste: zie de reactie van Flower_4_u. Het tweede: ik vind dat je een heel mooi beeld schept, maar het is me net iets te rommelig: je hebt niet veel aandacht aan de vorm besteed. Massaliteit - tijd vind ik niet mooi rijmen. Verder moet ik bekennen dat ik het op de een of andere manier moeilijk vind om mijn aandacht erbij te houden. :o
De laatste zin vind ik wel leuk, want het geeft een totaal andere wending aan het gedicht.