![]() |
Vergeefs verheugen
Vergeefs verheugen
Wat zou komen, is nu al geweest, maar wordt toekomst als verdriet. Zij verheugde zich -vergeefs helaas- op nieuw leven, waar alles om draait. De droom stort in, huilend, bloedend, al blijft de hoop, dat toekomst wordt. Want wat niet is, kan nog altijd komen. |
De laatste twee zinnen vind ik: (y).
Ik vind het jammer dat je het woord toekomst herhaalt en dat je de titel herhaalt in het gedicht, of het gedicht herhaalt in de titel. De tweede strofe vind ik het sterktste van de eerste drie. Het is geen gedicht waarvan ik denk: wow! Maar hij heeft zeker wel wat. Ja, ik vind 'm eigenlijk wel mooi. |
Dank je wel:)
Tsja, titels zijn nu eenmaal niet mijn sterkste punt.. Heb jij een betere suggestie? Is het duidelijk waar hij over gaat? |
Citaat:
Hmm, een titel, dat weet ik ook nooit zo goed. Deze past wel goed bij je gedicht, maar het is gewoon jammer dat je titel ook bijna lettelijk in je gedicht zit. |
Citaat:
|
Ik vind het niet zo'n heel geweldig gedicht: het is absoluut niet slecht, maar het spreekt me ook niet echt aan. Ik denk dat ik het te expliciet verwoord vind. De inhoud daarentegen is, eh, heel herkenbaar. :o
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
En als je weet waar hij over gaat, vind je hem dan wel duidelijk? Want op zich vind ik hem toch niet echt té vaag... Citaat:
|
Citaat:
|
Ik vind de vorm en de verwoording niet mooi. Hij is te simpel voor me, je neemt me nergens mee in ritme of rijm. Ook het gevoel dat er eigenlijk zou moeten inzitten, zie ik niet. Ik vind het interessant dat het miskraam-idee erachter zit, maar het verdriet komt er in mijn ogen niet uit.
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 11:36. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.