help me, alsjeblieft!!!!!! (moet even kwijt)
 

Ik moet mijn verhaal even kwijt. Ik heb een bijbaantje sinds maart dit jaar en ik heb het tot nu toe reuze naar mijn zin op het werk. Er is zelfs een collega die ik heel erg leuk vind, maar daar heb ik al eerder een topic over gehad. Nu iest heel anders. Vorig week vrijdagavond heb ik 's avonds gewerkt, ik heb toen achter de kassa gezeten. Nu bleek zaterdag dat er een kasverschil was van ongeveer 700 euro!!!! Er bleek dus dat er 700 euro te weining in de kassala zat!!! Nou is het zo dat er vrijdagavond twee mannen waren die nu verdacht zijn. Ze hadden namelijk een heel raar verhaal en hebben zelfs nog twee keer een greep naar de kassala gedaan, waarbij ze misschien het stapeltje van 50 euro in hun handen hebben gehad, maar dat weet ik dus niet meer. De eerste keer stond er ook een collega van mij bij en de tweed keer stond de baas er zelf bij.
Maar nu is mijn probleem dat ik me nu heel erg klote voel. Ik weet 100 % zeker dat ik het geld er niet uit heb gehaald. Maar ik weet wel zeker dat mijn baas nu geen vertrouwen meer in mij heeft, want hij ziet mij nu ook als verdachte waarschijnlijk. De morgen en de middag hebben de vrouw en de dochter van de baas achter de kassa gezeten, dus ik neem aan dat die minder verdacht zijn als mij, aangezien we niet aan kassa-overdracht doen.
Mijn baas gaat dinsdag naar de politie, en ik moet voor dan precies opschrijven wat er is gebeurd rond die mannen. Maar wat als er straks een onderzoek komt en er uit blijkt dat zowel de mannen als ik niet schuldig verklaart kunnen worden??? wat dan??? Mijn baas kan me dan niet ontslaan, want hij heeft daar dan geen grondige reden voor. Maar kan ik wel werken als ik weet dat het vertrouwen in mij, bij mijn baas helemaal weg is?? Nee!!! Dat kan ik niet!!! Dat betekend dat ik dan zelf ontslag zou moeten nemen, maar daar moet ik niet eens aan denken! Ik heb leuke collega's, doe het werk heeel graag en ook vanwege die ene collega die ik heel leuk vind. Hij is op dit moment het zonnetje in mijn leven, ookal loopt hij alleen maar even langs. Dat wil ik toch niet allemaal weg gooien, door ontslag te nemen??? IK weet het even niet meer hoor! Ik moet deze week ook extra werken, maar ik durf morgen bijna niet naar het werk toe te gaan.

(graag serieuse reacties, want ik voel me al klote genoeg)

Je weet zelf het beste dat je niets hebt gedaan. Jouw baas ziet jou waarschijnlijk niet eens als verdachte. Als hij zelf ook twee kerels heeft gezien die in de kassalade graaiden, dan verdenkt hij die natuurlijk. Een beetje normale baas verdenkt zijn eigen personeel niet zomaar. Dus daar zou ik me geen zorgen over maken.

Als er een onderzoek van de politie komt dan moet je gewoon zeggen wat er is gebeurd, zo goed als je het je kunt herinneren. Spreek gewoon de waarheid, dan kan er niets gebeuren. Ga in elk geval niet alvast helemaal voor de toekomst zorgen maken over wat er allemaal mogelijk kan gebeuren, want daarover kun je nu nog helemaal niets zeggen.

Simpel, vertel dit aan hém, hij neemt heus wel 10 minuten tijd voor je en het is een mens, ja echt, dus hij begrijpt het vast wel. :)

Hoe komt het dat je er zo zeker van bent dat je baas geen vertrouwen meer in je heeft en jou als verdachte ziet? Heeft hij dat gezegd?

Ik zou niet niet gaan werken deze week, dan maak je je zelf misschien onnodig verdacht. Jij hebt niets gedaan, dan kun je dus gewoon gaan werken. (Ik snap wel dat het moeilijk is, maar ik denk wel dat het beter is als je gewoon gaat.)

Hij heeft dat niet gezegd, maar dit gevoel komt door het volgende. Zijn vrouw, ook een collega van mij, die dus voor mij achter de kassa zat, belde mij op, op het werk dan. Zij zei dat er nogal veel briefjes van 50 in de kassala zat, ook toen die mannen al geweest waren. Zij vroeg mij toen dit te bevestigen, wat ik dus echt niet meer weet. Hieruit maak ik op dat zei dus denkt dat ik later die avond het geld eruit zou hebben gehaald.
Het gevoel kan ook komen, doordat ik nooit het gevoel heb gehad dat mijn baas, zijn vrouw en dochter, die allemaal ook mijn collega's zijn, mij hebben gemogen. Dit zou ik me wel verbeelden, maargoed, je hebt toch dat gevoel.

De waarheid blijven zeggen, en vertellen wat je weet. En wat je niet weet, weet je niet, dat is dan jammer. Zolang je eerlijk blijft kan jou niks gebeuren, want je bent onschuldig.

Misschien is het handig als je, wanneer je je baas weer ziet, aan hem vraagt of je even met hem kan praten. Hij ziet jou hoogstwaarschijnlijk niet als verdachte, en op die manier kan je eventuele misverstanden snel de kop indrukken, van beide kanten :)

Gevoel klopt niet altijd. Ik kan me wel voorstellen dat die vrouw het graag wil weten, dat hoeft verder niet zo veel te zeggen.

Wacht nou maar gewoon de aangifte en het eventuele onderzoek af, wie weet maak je je wel druk om niets mbt het denken dat zij jou verdenken ed.

thats what we called a fuckd situation (n)

Maar wat moet ik dan zeggen? Ik kan niet zo makkelijk mijn gevoels verwoorden voor anderen, en op de een of andere manier durf ik dar al helemaal niet tegenover mijn baas. Ik zou echt niet weten wat ik moet zeggen....ik ben nogal verlegen. Misschien kan iemand mij een beetje op weg helpen?

Als het goed is heeft ie een kantoortje ofzo waar die regelmatig de boekhouding ofzo zit te doen. Een ideaal moment om hem aan te spreken. Ik denk dat het het makkelijkste is om te zeggen wat je denkt. Dit is de enige manier denk ik, of schrijf een brief waarin je je gevoelens uit en leg die in z'n postvak ofzo.
Als je dit niet doet denk ik dat je baas je zo meer als verdachte ziet.

Schrijf eerst goed voor jezelf op hoe jij denkt dat het gegaan is. Vertel je baas wel dat je twijfelt over hoe precies het is gegaan, hij zal jou heus niet beschuldigen als jij met een eerlijk verhaal aan komt zetten, lijkt me. Jij kunt het je niet meer precies herinneren, dat is logisch, want zulke dingen gaan vaak ontzettend snel. Probeer ook te herinneren hoe die mannen eruit zagen, dat is misschien wel het grootste belang. En vertel ook hoe jij erover denkt, dat je bang bent dat je baas je verdenkt omdat je neit zo'n sterk verhaal hebt. Eerlijkheid duurt nog altijd het langst.

ik zal proberen hem morgen aan te spreken, maar ja, zie er nu al vreselijk tegen op. Ik bedenk vanavond wel even wat ik het best kan zeggen en hoe, want ik moet wel mijn praatje klaar hebben natuurlijk.

Best wel rot.

Ik denk inderdaad ook dat je er heel eerlijk over moet zijn en je mond niet moet dichthouden.

Als je een goeie baas hebt, zal die je niet meteen mogen beschuldigen. Het is best wel *...* dat je baas zelf niks tegen je hebt gezegd dat hij denkt dat jij het niet bent, kan best wel betekenen dat je inderdaad een verdachte bent. Maar ook daarom moet je zelf naar je baas toe stappen en zeggen wat je dwars zit.

Denk ik :rolleyes:

Of dat hij er niet eens aan denkt dat zij denkt dat ze verdacht is en ze het dus juist helemaal niet is oid. Je weet niet waarom anderen dingen doen of juist niet doen, met gaan speculeren maak je je zelf vaak alleen maar ongerust (terwijl dat dus vaak niet hoeft).

Heb het er met je baas over.

Hoop dat het voor je lukt. En zolang je de waarheid verteld kan je je er altijd uit redden en heb je altijd een antwoord. 700 euro is veel jah maar als het zou worden gestolen door die 2 mannen zou het dan niet zo zijn dat ze na een poging tot het pakken van niet direct de politie zou worden ingeschakeld. Het is poging tot ....

Hou ons even op de hoogte

Ik word echt gek op het werk hoor! Nu blijkt dat er dinsdag weer een kasverschil was, maar dit keer 400 euro!!!! Ik snap er echt helemaal niks van! Dit keer was er niks verdacht gebeurd. Natuurlijk heb ik niet als enige achter de kassa gezeten, dus misschien is er wel iest vreemds gebeurd bij een ander, maar toch is het raar!!! Je voelt je er niet beter op, ook omdat ik net door een collega ben 'afgewezen' zeg maar.
Het gekke is wel dat ik dus naar mijn baas was geweest zaterdag. heb gezegd dat ik me niet zo op mijn gemak voel en dat ik vind dat de geldbox er de volgende keer gewoon moet zitten, zodat ik het grote geld er gelijk in kan gooien (want die zat er toen dus niet met die twee mannen). Hij snapte me en zei dat het nou eenmaal zo was. HIj is verder heel aardig tegen mij en heb niet meer het gevoel dat ik wordt verdacht. Alleen zijn vrouw, mijn collega dus, doet niet echt aardig heb ik het gevoel, maar ik heb haar nooit echt gemogen volgens mij.
Nouja, ik zie het wel wat er uit komt. Ik weet in ieder geval zeker dat ik niks heb gedaan en dat is het belangrijkste. Ik kan er verder ook niks aan doen. Ik hoop wel dat alles snel wordt opgelost.