(na)Zinderend
 

She builds you up to just put you down...
(-The Velvet Underground & Nico, Femme fatale-)


(na)Zinderend
===========


Waar de sterren zich in het zachte vlees vasthechtten
Heel even.
En zich toen bruusk losscheurden. Geen gramschap
voor het spoor van hun vlucht.
Ze landen wel op een nieuwe planeet…Opnieuw …
De geur die zurig was maar soms ook zoet.
Wild en sussend tegelijk.
Zacht en vernielend,
Daar Waar Haar Zinderende Warmte Lag.

Ik weet niet meer wanneer ze kwam, of hoe ze
kwam,
maar plots was ze daar.
Even plots als ze gekomen was, verdween ze weer,
alsof ze er nooit geweest was.
Maar ze was er wel geweest.
De vonken bewezen het.
Je rook het smeulen van de assen nog, waar ze
geland was,
En even, heel even gebleven was.
Tot ze weer vertrok

Je gebruikt mooie woorden. Ik krijg een beeld voor me wat me aanspreekt en ondanks dat er (voor mij) niet echt ritme inzit, ik vraag me af of dat de bedoeling was - waarschijnlijk niet, leest het heerlijk weg.

Blij dat het gedicht je wat aanspreekt.
Dat van dat ritme klopt gedeeltelijk wel, ik vond het gewoon beter zo dan er een bepaald ritme of metrum in te steken(al gebruik ik in andere gedichten soms wel ritme enzo hoor, het hangt er gewoon van af in hoe verre ik het noodzakelijk en / of functioneel vind).

Het ritme is inderdaad ver te zoeken, maar de inhoud en beelden compenseren ruim. ;)

Allereerst wil ik zeggen dat het me opviel dat je zo goed onderbouwd en gestructureerd commentaar gaf op andere gedichten. Duidelijk en helder, zulk commentaar voegt echt wat toe en aan zulk commentaar heb je als schrijver van gedichten wat. props (y)

Over je gedicht. Ik vind dat je een mooi taalgebruik hebt, maar aan de vorm valt zeker nog wat te schaven. Het komt nu zo onbeheersbaar en chaotisch over en dat vind ik niet echt passen bij de inhoud. Er zit ook niet echt een structuur in en de functie ervan ontgaat me.

Ze landen wel op een nieuwe planeet…Opnieuw …

waarom heb je die zin er tussen gedaan? Van mij had je hem weg kunnen laten.

In de tweede strofe, die ik beter vind dan de eerste, heb je ook zo'n zin:

Maar ze was er wel geweest.

dat vind ik net een keer te veel 'was' en 'geweest'.

Nog iets over de interpunctie. Als ik het gedicht als in een flits bekijk zie ik alleen maar hoofdletters en punten. Ik vind dat je die te veel gebruikt. Maar dan bij de laatste zin ontbreekt nu net de punt waar ik hem wel gezet zou hebben ;).

Misschien heb ik het wel helemaal verkeerd begrepn. Als dat zo is, misschien dat je me dan kunt uitleggen waarom je voor deze vorm en interpunctie hebt gekozen.

Achteraf bekeken vind ik die "was " en "geweest" de tweede ook vrij storend te lezen. (grappig, want ik erger me zelf ook altijd aan meervoudig gebruik van bepaalde woorden).

De interpunctie kan inderdaad wel beter, daar geef ik je ook gelijk in , maar op het einde wou ik net geen punt plaatsen, in contradictie met al de voorafgegaande regels.

het chaotische was deels bewust, maar misschien is het daardoor net te wanordelijk geworden. Inhoudelijk gaat het over de gemoedstoestand veroorzaakt door een jongedame die enige tijd geleden besloot een wilde foxtrot op mijn tere hart te dansen alvorens het als een echte Hulk Hogan met een wilde bodyslamm te verpletteren. Een meisje dat plots opdook in mijn leven, gretig maar kortstondig het leven deelde, en dan weer zo snel weg was, dat het soms de vraag is of het wel waar was. ( :) maar uit het beroerde gevoel achteraf en de instant Werther fieber kan ik wel afleiden dat ze er effectief was).

Overigens bedankt voor de bondige commentaar, daar heb je tenminste wat aan, net daarom probeer ik ook altijd mijn tijd te nemen als ik andermans woorden wil beoordelen, om zo met de juiste argumenten te kunnen zeggen waarom iets mooi is of net naar waardeloze geitenpoep ruikt.

(niet dat ik al veel aan geitenpoep geroken heb maar kom ;) )

Hm, ik vind het mooi. Het leest fijn, aangenaam, maar toch ben ik het eens met het commentaar van Halogeen: het is chaotisch, de vorm is wat rommelig. Ik vind het meer een stukje proza dan poëzie, maar dat bedoel ik niet slecht. Als gedicht vind ik het te verhalend, hoewel je verwoordingen - het beeld dat je oproept - erg mooi zijn.

Ja, ik vind het meestal ook moeilijk om de grens te leggen tussen proza en poëzie... Meestal eindig ik in een kruisbestuiving van beide, tegenwoordig bestaan er ook geen vaste afbakingen meer :o .

Doet me denken aan Bob Dylan, die had destijds nog een simpele regel.

"Wanneer ik begin te schrijven en dat eindigt in een lange tekst, noem ik het een verhaal. Bekom ik een korte tekst, dan is het een gedicht. Als ik hem kan zingen, wordt het een lied." :D

Halogeen heeft mijn commentaar al gepikt. Ik wou zeggen dat het woordgebruik echt heerlijk wegleest, maar dat de vorm lichtelijk verwaarloosd lijkt. En je moet een beetje uitkijken met herhalingen als je daar niet bewust mee wil spelen. Dat spel zou ook in mijn ogen misstaan in dit gedicht (nieuwe - opnieuw/ geweest - geweest).

Over herhalend woordgebruik is de laatse regel nog niet geschreven. Hoe meer ik het gedicht lees, hoe meer ik hem waardeer. De omkering in de twee bovenste zinnen vind ik wel degelijk een toevoeging aan het geheel.