Sabine Dardenne - Ik was twaalf en ik fietste naar school..
 

Heey, wat vonden jullie van haar boek?
Ben erg benieuwd naar jullie mening..

Nou eeh, ik heb het in 1 avond uit gelezen. Met veel afschuw over wat ze beschrijft, en mee heeft gemaakt. Het boeide me zeker, maar ik vind haar schrijfstijl, of iig, de schrijfstijl van degene die alles op heeft geschreven (want volgens mij heeft ze het hele verhaal aan iemand verteld en heeft die persoon er een boek van gemaakt, zal ik maar zeggen) niet fijn. Beetje irritant zelfs.

Het lijkt me geen leuk boek, alleen die titel al.

Ik heb het boek pas gekregen en ik heb hem in 1 keer uitgelezen. Op zich is datgene wat ze mee heeft gemaakt echt heel erg en ik heb het meeste met afschuwing gelezen, maar qua schrijfstijl vind ik het boek niet mooi. Het is allemaal, nja ik weet niet, heel makkelijk geschreven. Dus ik vind het boek in zijn geheel niet zo...

Wat verwacht je dan? Het is het verslag van haar hoe ze bij dutroux zat opgesloten. Kan ook niet leuk zijn lijkt me.

Verder sluit ik me aan bij Mijns. en Loveflowertje.

In het boek staat dat ze het in samenwerking heeft geschreven met Marie-Thérèse Cuny. Zoals Mijns. zei zal Cuny het verhaal hebben geschreven dat Dardenne haar vertelde.
Het is het verhaal van de 12 jarige Dardenne en aan de irritante schrijfstijl is dat te merken. Lelijk het had best in haar eigen woorden van nu gekunt.

Verder vond ik het wel een boeiend boek om te lezen, in nl werd veel over Dutroux gesproken (door An en Eefje). En in dit boek lees je hoe hij echt was. Vooral het tweede deel verbaasde me, die jaren lange marteling door die idioten om haar heen. En jsus, hoe Dutroux zich eruit probeerde te lullen tijdens het proces!

Naar mijn weten heeft Sabine het niet op haar twaalfde aan Cuny verteld hoor...

Ik heb het boek niet gelezen. Het lijkt me wel een heel aangrijpend boek en ik wil het wel lezen eigenlijk.

ze zeggen dat ze het inderdaad niet op haar 12e verteld heeft, maar omdat de brieven zo goed als letterlijk overgenomen zijn zoals zij die toen heeft geschreven, wilden ze het boek zelf ook in die stijl schrijven, en omdat ze 12 was toen het gebeurde wilden ze het juist vertellen zoals zij het ervaren heeft.

Ik heb het gelezen maar ik vond er niets aan en het raakte me ook niet.

Ze heeft alles op haar twaalfde meegemaakt,
en zo de gebeurtenissen onthouden en die vervolgens verteld.

Als je nu een interview met haar hoort en haar dan hoort praten dan vind ik haar ook nog erg kinderlijk overkomen dus misschien is ze in haar ontwikkeling daar gewoon een beetje blijven steken en komt het daarom zo kinderlijk over. Ik heb het boek zelf niet gelezen maar wel interviews enzo met haar gezien.

Heb het boek pas gekocht en ga er binnenkort in beginnen. Ben benieuwd, na de wisselende reacties.

Ik heb het boek gelezen omdat ik wel wilde weten hoe ze behandeld was enzo, hoe het er aan toe ging daar :(. Ik vond het dus wel aangrijpend om te lezen wat haar toen allemaal overkomen is, alleen vond ik het spijtig dat het boek (vind ik) niet zo goed geschreven is.

Ik hoor er nu ineens zoveel mensen over... Ik denk dat ik het boek ook maar eens ga lezen.

Ik moet zeggen dat de schrijfstijl mij ook niet echt aanspreekt, maar dat maakt niet zoveel uit, eigenlijk. Beter dit dan van dat zakelijke gebrabbel. Ik vond het boek boeiend van begin tot einde, wel was het jammer dat ze niet wilde beschrijven wat hij allemaal bij haar deed. Dat willen we toch weten, is het niet?

http://www.scholieren.com/boekverslagen/18388

^ Daar is mijn mening te lezen. ;)

Mooi verslag Leonie :) (y)

Dank je. :)

Ik moet em nog lezen, maar in de bieb was ie elke keer uitgeleend en dan vergeet ik het weer enzo.

Als ik em heb gelezen, zal ik laten weten wat ik vond, goed? =)

Wat een KUTBOEK! Dat mens moet nodig zinnen leren bouwen. Ik kan het niet, maar zij echt helemaal niet. En als ze niets wilt vertellen - WAAROM SCHRIJFT ZE DAN EEN BOEK?

Stel je niet zo aan zeg. Ze wil het veraal eromheen wel vertellen en dat is al schokkent genoeg. Ik kan best begrijpen dat ze niet (precies) wil vertellen wat hij allemaal met haar heeft uitgespookt. Het gaat gewoon meer over hoe hij zich tegenover haar gedroeg, hoe hij haar verhalen die niet echt waren liet geloven. Het gaat niet om het sexuele misbruik zelf.

Nou echt pech voor haar, er gebeuren wel nog ergere dingen op de wereld. Ja, en wat haar is overkomen is ook erg, maar als ze een boek schrijft moet ze ook kunnen vertellen hoe hij nou precies was. Want nu krijgen we weer helemaal geen inzicht in Dutroux.

Jezus, dat behoort toch wel tot een van de ergste dingen die iemand kan overkomen. Als je wat anders beweerd heb je het imo niet helemaal goed begrepen. Ik vind niet dat ze tot in detail moet vertellen wat haar precies is overkomen. Het was zo wel goed, van de rest kan je je toch wel iets voorstellen.
We krijgen juist inzicht in Dutroux. Hoe ziek en manipulatief die man wel niet is en daar is echt het detail van de sexuele mishandelingen te weten.

Zonder dat boek wist iedereen al dat hij ziek en manipulatief is. Maar zijn manier van doen wordt er vrijwel niet in beschreven.

En er bestaan geen ergere dingen? Hm: Kindsoldaatjes, kindhoertjes, straatkinderen van Brasilië bijvoorbeeld, ...

Sommige kinderen hier worden meerdere keren verkracht door bijvoorbeeld hun vader, soms zelf al op een stuk jongere leeftijd. Maar nee, alleen om Dutroux wordt er zo'n hele poppenkast gemaakt.

Lezen. Ik zeg dat het tot een van de ergste dingen behoort. Niet dat er geen andere hele erge dingen zijn of dit het ergste is. Ik kan ook wel zat walgelijke dingen verzinnen en dit is daar iets van.

Ja, je weet dat hij ziek en manipulatief is omdat iedereen dat roept. Dat hij ziek is is zoizo wel duidelijk, maar het is toch boeiend om te lezen hoe hij te werk gaat etc. Juist het verhaal van een van zijn slachtoffers is erg indrukwekkent. Dat het beroert geschreven is is een ander verhaal.
Ik was na het lezen toch behoorlijk diep onder de indruk en op deze manier dringt hoe hij is toch dieper tot je door dan dat iedereen maar roept dat hij ziek is etc. Ik vind het nogsteeds geen fantastisch boek, maar zo is het imo ook niet bedoelt.

En? Dit had een gigantische inpact toen het duidelijk werd. Ik was zelf nog vrij jong en snapte het nog niet helemaal. Jij was toen nog veel jonger, dus je hebt het nog meer gemist als ik.
Dat vaders hun kinderen misbruiken vind ik net zo goed walgelijk. Maar of je het leuk vind of niet, dat komt toch veel vaker voor dan zo'n zaak als dit. Daarbij is dat toch min of meer een familieaangelegenheid dan als er ontvoerde meisjes zijn die daarvoor al uitgebreid in de publiciteit geweest zijn.

Hm, ik geef toe dat ik me eerst heel erg interesseerde in dat boek, maar ookal is het erg wat ze heeft meegemaakt, ik kan niet lezen in een boek dat op die manier is geschreven. Die interviews op tv zag ik dan toch liever.

Ik heb het ook niet meegemaakt, misschien - zoals je zelf zegt - ligt het ook wel daaraan.

ik ben net begonnen met dat boek. Tot nu toe vind ik het erg ongevoelig. Misschien is dat wel de bedoeling, maar ik vind het nogal raar aangezien het toch een erg verhaal is. De reacties van de sabine zijn heel gevoelloos, alsof ze er niet mee zit wat er met haar gebeurt.

Ze verteld ook niet over 'die' momenten. Ze wil sommige dingen gewoon privé houden, vooral omdat het zo verschrikkelijk is wat er met haar gebeurd is.

Ik vond het een erg interessant boek, het greep mij ontzettend aan.