Ouders
 

Wat moet je doen als je ouders (bij mij mijn mama) echt bij elke jongen zegt van 'oh nee!'..?

Afgelopen weekend Suikerrock gehad; 2 dagen met G. rondgelopen en me super geamuseerd. Zondagavond eindelijk gekust (het zat er wel al een heel weekend aan te komen). Ik had echt een heel weekend vlinders.
Vertel ik maandagochtend tegen mama: ik heb iets wat je niet graag gaat horen en ja toen had ze het al door dat ik samen was met G. Uiteindelijk hebben we besloten van even te wachten.

De reden waarom mama G. niet wilt: hij rookt + ik had gezegd dat ik na JM even ging wachten met de jongens en mij gewoon ging amuseren (ik had bij JM niet genoeg vrijheid vond ik). Het is ondertussen al iets meer dan een maand gedaan.
Nu vertrekt G. woensdagavond op vakantie en ik vertrek op vakantie de dag voor hij terugkomt.. We zien elkaar dus 3 weken niet. Vroeg ik dus aan mama 'mag ik woensdag even met G. afspreken?' Zegt ze dat we toch gingen afwachten?

Ik word er compleet zot van :mad: ! Geen enkele jongen is goed genoeg, maar ik heb het gevoel van 'laat mij toch mijn fouten maken in mijn leven :s ? Ik moet het leven en niet jij!?'
Ik ben altijd wel het brave meisje geweest, heb nooit de regels thuis overtreden, ik ga niet vaak weg, ik rook niet, neem geen drugs, drink nauwelijks en toch kan ze het niet laten om zich nog te bemoeien met mijn leven :| .. Soms heb ik gewoon zin om even mijn zin te doen ook al wordt ze er zo boos om..
Is ze gewoon een mama of is ze nu echt aan het overreageren :confused: ?

Nouja, jullie hebben inderdaad wél afgesproken dat je even zou wachten. Ik zie alleen niet in waarom je zoiets zou afspreken (ja, sociale druk vanuit je moeder en dan geef je uiteindelijk toch maar toe :P maar dat is een oorzaak, geen reden). Het is inderdaad zo dat zolang deze jongen geen echte Slechterik is, ze er niet veel over te zeggen hebben, het is jóuw liefdesleven

Alle ouders willen het beste voor hun kinderen en in de ogen van veel ouders is dat een type dat niet rookt, niet drinkt, niet teveel uitgaat, niet teveel aan andere jongens/meisjes hangt en uitzicht heeft op een goede opleiding en dito baan. Met andere woorden, niemand is goed genoeg. Want eigenlijk zien ouders het liefst dat hun kleine meid voor altijd een schattig meisje blijft zonder interesse in jongens, dat zich niet bezighoudt met de platte en vuige dingen des levens.

Wil je geen confrontatie, dan is de beste oplossing toch gewoon praten. Zeg ma, hij rookt, maar er zit je wel meer dwars, wat is nu precies het probleem? Er zijn zat keurige jongens die roken, dus er zit meer achter. Vraag daar gewoon naar. Het is wellicht niet een goed idee om dingen te doen die ze niet willen aangezien je nog vrij jong bent en je op die leeftijd liever niet een totale breuk met je ouders wilt forceren.

Onder druk van mama eigenlijk + we zijn op vakantie en we zien elkaar dus 3 weken niet.. Is dan ook een goede 'test'..

Hij is van zin van te stoppen.. Niet voor mij maar voor zichzelf.. Maar hij wilt pas stoppen als het school terug begint. In de vakantie zal hij rapper naar een sigaret gaan dan tijdens het school
Gewoonlijk maakte mama ook een probleem over het feit dat mijn 2 vorige liefjes een jaar jonger waren en we dus niet op dezelfde golflengte zouden zitten.. Nu G. is 1 jaar ouder en ik dacht van 'ja, kan ze daar al geen probleem meer van maken'.
Het kan toch niet zijn omdat G. een jaar gedubbeld heeft?
Ik heb soms echt geen zin meer om te praten.. Het lijkt geen zin te hebben.. Iedere keer dat ik de naam van een jongen té veel opnoem, heeft ze al bang dat ik verliefd word :s ..
Het wordt me soms gewoon te veel; de manier waarop ze reageert. Ik ben van plan er straks even met mijn vriendinnen over te praten en mijn trainer.. Ik hoop echt een oplossing te vinden..

Het probleem is ook een beetje dat je uiteindelijk toch je moeder nodig hebt. Dat wil zeggen, je kunt niet een relatie hebben met iemand die meteen het huis uitgeflikkerd wordt als je hem een keer thuis uitnodigt. Dus je zult je moeder toch zover moeten krijgen dat ze die jongens accepteert en dat kan door praten vooraf. Je kunt het ook proberen door te drukken, gewoon iets met hem beginnen en thuis uitnodigen, dan ziet ze vanzelf wel dat het een aardige knul is (ervan uitgaande dat hij ook wel echt een aardige knul is, en niet een werkloze festivalganger ;)).

Waarom zeg je dit niet gewoon tegen haar?
Mijn moeder was wel gek op mijn ex, maar ze kon ook heel fel zijn (niet zozeer tegen hem, maar in het algemeen) als het ging om de manier waarop hij met mij en onze relatie omging. Ze wilde en wil nog steeds het beste voor mij. Ze herkende veel van haar relatie met mijn vader (die nu dus al zo'n 11 jaar zijn gescheiden) en wilde me behoeden voor het maken van dezelfde 'fouten'. Op een gegeven moment zei ze dat ik het uit moest maken. Toen heb ik haar gezegd dat mijn relatie niet dezelfde was als die van haar en mijn vader en dat ik mijn eigen keuze wilde maken. Als ik dan het verkeerde koos dan ging ik maar op m'n bek, maar dan had ik wel bewust daar voor gekozen en me niet laten leiden door de keuze van iemand anders en zodoende niet kunnen leren van mijn eigen fouten.

Misschien kun jij ook tegen haar zeggen dat je het waardeert dat ze zich zorgen maakt om jou en het beste met je voor hebt, maar dat je zelf voor deze weg/richting/wat dan ook gekozen hebt en mocht je op je bek gaan, dat je dan ook weet dat je bewust voor die richting hebt gekozen. Door schade en schande wordt je wijs, het is nou eenmaal zo.

Gewoon rustig met haar praten en aangeven dat je zelf die keuze wilt maken. En dat je het niet zo leuk vindt dat ze iedere jongen afkraakt, jongens horen er nu eenmaal bij op je 17^e, dat kan ze toch niet tegenhouden. Kan ze beter meegenieten met de leuke jongens. :)

het is ook een aardige knul :).. Is niet omdat ik verliefd ben, dat ik dit zeg.. Ik weet dat vele mensen met mij akkoord zullen gaan :)

ik denk dat ik een egelrechte nachtmerrie ben voor ouders:

ik rook, ga vaak uit, heb veel mannelijk vrienden, veel sjans, drink ehm...tja...regelmatig

MAAR heb wel uitzicht op een goede baan en erfenis :D

Doe je al iets in het weekend?

Bij mannen is dat anders. Mannen kunnen niet zwanger gemaakt worden door een lowlife meid die er vervolgens vandoor gaat ;)

En een goede baan? Ben je geswitcht van Nederlands naar rechten? ;)

Mijn initialen zijn ook JM (c: Maar ik heb een grijs-geel vermoeden dat het over iemand anders gaat.

Ik ben toch bang dat je nog veel geduld zal moeten hebben met je mama, en zij waarschijnlijk ook wel met jou, maar dat is niet zo erg.

Haar goedkeuring voor eender welke jongen kan je natuurlijk niet van haar eisen. Volgens mij kan je er zelf ook niet zoveel aan doen. Probeer vooral te focussen op zijn goede kanten, schep zoveel mogelijk over hem op. En maak je vriend duidelijk dat als hij bij je thuis komt, hij zijn schoenen uitdoet, beleefd is, en zeker nooit gaat zitten op de vaste plaats (stoel/bank) van iemand anders bij je thuis. Schoonmoeders en schoonvaders zijn daar vaak allergisch voor.

Ik heb het eens gehad dat de mama van mijn toenmalige vriendin niet zoveel van me moest hebben, maar ik had ze toen nog nooit gezien. Nadat ik een keertje een pot huisgemaakte confituur en een zakje kersen uit de tuin had meegenomen, waren al die vooroordelen van tafel gesmeten.

Mijn ouders zijn ook zo...Maar bij hen ligt het probleem grotendeels bij de taal. Ik spreek namelijk frans thuis met mijn ouders maar ben naar een nederlandstalige school geweest. Mijn ouders kunnen ook wel nederlands maar de hele familie spreekt frans dus ze willen dat ik een franstalige vriend heb. Maar mijn vriend is dus nederlandstalig en dus niet goed. Hoewel hij heel beleefd is, een diploma heeft, al veel gereisd heeft in zijn leven (vindt mn vader belangrijk),...Moest hij franstalig geweest zijn, zouden ze hem dus wel geaccepteerd hebben, maar nu dus niet...Ze gebruiken als argument dat de hele familie frans spreekt en dat hij zich dan op familiefeestjes ofzo uitgesloten zou voelen. En ze willen dat mijn kinderen later ook in't frans opgevoed worden. Maar daar ben ik niet mee akkoord. Ten eerste is hij heel sociaal en kan hij wel een beetje frans dus zou hij toch kunnen communiceren met de familie. En ten tweede vind ik niet dat ze zich mogen moeien met hoe ik later mijn kinderen zal opvoeden... :rolleyes: Maarja, wat doe je eraan hé...

't lijkt me dat je mammie je alleen wijst op dingen die misschien verkeerd kunnen uitpakken, dat lijkt me eerder gezonde bezorgdheid, dan irritante bemoeienis. Mammie's zijn altijd voorzichtig waar het hun kleine dochtertjes betreft, ze willen graag het beste voor hen en daarbij willen ze nog wel eens voorbij gaan aan feit dat je het beste al hebt. Zolang ze je keuze accepteert is er echter niet zoveel aan de hand, vertel haar gewoon vol enthousiasme welke leuke dingen jullie zoal samen doen zodat ze merkt dat jullie het goed met elkaar kunnen vinden. :)

Volgens mij is het antwoord waarom ze zo doet gewoon wat je zelf ook al hebt gezegd: je bent altijd een braaf typje geweest. Je moeder is het gewend dat ze uit jou het beste kan halen.
Moest je een irritante puber geweest zijn zouden er misschien veel meer woorden zijn gevallen ooit, maar dan lag de lat veel lager. Dan WIST ze dat haar eisen op jou geen invloed hebben, wat de consequenties voor jou ook zijn ( bv als je niet weg mag van haar, toch weggaan zonder haar goedkeuring ) Een moeder wil haar dochter niet kwijt, hoe dan ook, dus dan wordt ze automatisch gemakkelijker, omdat ze geen keus heeft.

Dit is bij mij namelijk een beetje hetzelfde: ook altijd te braaf geweest.

Ik zou je dan ook aanraden om dit met haar te bespreken :)

Heb met mama gesproken erover. Zij had het er ook met mijn trainer over gehad..
Zij vinden dat ik nog te vaak met mezelf in de knoop zit. Ik kan heel goed gezind zijn en mijn hoofd al maar draaien en me zo kut voelen als iets.. Dat ik dus gewoon nog niet toe ben aan een relatie en mijn vrijheid nodig heb.
Ik heb ook tegen mama gezegd dat ik me soms te min voelde voor haar; aangezien zij altijd over een collega haar dochter praat en die zo dé ideale dochter blijkt te zijn met haar vriend :s .. Nu weet ik dat dat niet zo is..
Hoe dan ook.. Ik zie G. straks, anderhalfuurtje ong. en dan kunnen we denk ik wel eens goed praten..
Echt bedankt allemaal!

@ Al Murphy: idd.. ik denk niet dat jij het bent ;)

Dan zal ik van die erfenis een hele goede prive leraar Nederlands nemen, want dit lijkt echt nergens op.

Tsjaa het is je moeder en ze zal altijd wel bezorgd over je zijn.
maar aan de andere kant is het jou leven en niet die van haar.
dus doe gewoon waar je zin in hebt!
maar probeer je moeder ook een beetje te begrijpen, tis nog altijd beter dan een moeder die niks om je geeft, right?

Vraag haar om rationele argumenten waarom ze G. niet zitten. Aangezien die hoogstwaarschijnlijk niet bestaan, heb jij weer een discussie eenvoudig gewonnen en met een beetje geluk laat ze dan ook meer toe.