Dichtersverdriet
 

Dichtersverdriet

Ver dwaal ik langs gesloten luifels
in dichte grijze avondmist.
Ik scheid mijn engelen van duivels
en ken ze namen toe. Je wist

wel dat je me zou raken
al lopend door een dode straat.
Laat ver lantaarnlicht me bewaken
voor ik je goed voorgoed verlaat.

de titel vind ik persoonlijk niets, maar trek je daar verder niets van aan.

Je hinkt heel erg tussen beschrijvend en verklarend. je wilt in je gedicht duidelijk zeggen waar het over gaat, en je wilt de plek en tijd beschrijven. ik denk dat het gedicht vloeiender zou worden als je deze twee dichter bij elkaar weet te brengen.

m.vr.gr.

De titel slaat op het beschrijven van verdriet d.m.v. woordspelingen. Misschien verklaart dit de titel iets meer.

Verder heb je gelijk :) Ik ga proberen het wat minder vaag te maken.

Bedankt voor je reactie.

m.vr.gr. terug

Vind het eigenlijk geen slecht gedicht...
Hou vooral van dit stukje:
Ik scheid mijn engelen van duivels
en ken ze namen toe.

En je gedicht geeft me een winters gevoel... :(

heb hem wat duidelijker gemaakt.
hoop echt dat iemand ooit mijn woordspelingen ziet :(
-------------------------------------

Dichtersverdriet

Ver dwaal ik langs gesloten luifels
in dichte grijze avondmist.
Ik scheid mijn engelen van duivels
en ken ze namen toe. Je wist

wel dat je me zou raken
al lopend door een dode straat.
Laat ver lantaarnlicht me bewaken
nu ik je goed -voorgoed- verlaat.

Want toen je zei: 'We lopen fout'
wist ik: het eind is aanstonds daar,
mijn warme handen maken koud.

Niet enkel ik, jij evenzeer
geef vlot je woordspelingen weer.

Ik vond eigelijk je eerste gedicht mooier. De toevoeging bij het tweede komt een beetje over als "ik vind zelf niet dat het er moet staan maar ik doe het maar even als extra uitleg".

Met je woordspelingen bedoel je dingen als
"Ver dwaal" --> wat ook gelezen kan worden als verdwaal enzo?

Ik vind het wel leuk bedacht. Het is inderdaad een gedicht wat "duidelijk" zegt wat het wil zeggen maar wat je ook wel wat laat nadenken, vooral door die woordspelingen.

De eerste is wel tien keer beter.
Al stoor ik mij aan de zinnen, die noodgedwongen in stukken worden gehakt, omdat je persé in het rijmschema wilt blijven.
Zonde; een goed gedicht heeft niet atlijd een rijmschema nodig.

Het rijmschema verpest het geheel voor mij... zonder dat rijschema kan je er zelf meer in verwerken

Over de woordspelingen: Ver dwaal vind ik goed gevonden, de "laat ver" wat minder (omdat "ver" als adjectief niet mooi klinkt bij lantaarnlicht, alhoewel het idee van de woorspeling een goede vonds is)

dank voor alle reacties!

Het lijkt erop dat iedereen het 1e gedicht beter vindt en dat iedereen zich ergert aan het rijmschema :) Dit laatste komt vooral doordat ´Je wist´ niet aan het begin van de 5e regel staat denk ik. Waarschijnlijk zou niemand iets over het rijmschema zeggen als het daar wel stond. Dus dit verander ik in ieder geval.

Toen ik de reactie van botervleug las vond ik dat ze gelijk had en ik het gedicht duidelijker moest maken, nu twijfel ik weer.

Ik denk dat ik mijn mening even ga herzien/verduidelijken. Ik gaf aan waar ik dacht dat de zwakte lag van de stijl waarin je het geschreven had.

Ik denk dat je dit gedicht zo moet laten. Meestal heb ik ook niet zoveel geluk met kliederen in gedane zaken. Maar als je het principe ziet, kun je het gebruiken in de volgende gedichten die je maakt.

ff schemaatje:

onbewust onbekwaam
bewust onbekwaam
bewust bekwaam
onbewust bekwaam.

snap je wat ik bedoel?

En nou nog een uitsmijter:
"To make each poem, a better poem, than our last poem."

Snap wel wat je bedoelt, maar waar ligt de grens tussen bekwaam en onbekwaam? Ligt er ook maar weer aan waar de lezers van je gedicht zich bewust van zijn toch? Wel interessant schemaatje..