praten..
 

kheb zondag voor het eerst echt kunne prate met iemand over hoe ik me voel.. (wel eerder geprobeerd.. mjah.. prate met vertrouwenspersoon die je niet vertrouwd (wa later terecht blijkt te zijn) werkt oowk nie echt..).. tis denkik wel beter om te prate.. maar klap steeds helemaal dicht (k merkte oowk da vriend oowk nie echt wis wa die moest zegge..).. weet iemand misschien hoe je kan zorge da je nie helemaal dichtklapt??

allerlei redenen opnoemen waarom het goed is om niet dicht te klappen.
ikzelf heb dus echt heel lang superdicht gezeten enzo, en toen ik ben opgenomen werd me geleerd/heb ik mezelf geleerd hoe ik moest praten enzo, dat kon ik daarvoor dus eignelijk niet.

mjah.. okay.. zal bes kunne werke.. maar kan nie echt veel verzinne.. behalve da het beter is als mun vriend weet wa der in mij om gaat en hij maybe kan helpe ofsow..

:S

nou dat zijn er al 2! bekijk het aan de positieve kant!
nou op zo'n moment moet je jezelf met die gedachtes een beetje brrainwashen ofzow :D.
je moet beseffen dat je niet zo heel veel te verliezen hebt. ikzelf dacht dus dat ik heel veel te verliezen had als ik het zei, maar je verliest meer als je helemaal nix zegt... tis niet erg als het niet in 1 keer helemaal eruit komt. stapje voor stapje kom je er wel! gun jezelf ook tijd meis.

Probeer voor jezelf te beseffen dat je hem echt kan vertrouwen en dat het niet erg is om je te laten gaan... Verwerken is een lastig proces, praten al helemaal.. Het gaat in stapjes, niet meteen in 1x..

succes:)