zonderrr titel
 

Ik schets mijn wereld
met dikke klodderverf.
Je vraagt waar m’n finesse is,
in mijn broekzak heel misschien?

Ach, je grapjes, denk ik dan,
en ook dat ik wel kladden kan
maar dat jij de fijne potloodlijntjes
later toevoegen mag.

Ik schreeuw dat je ’t nu wel mag doen,
m’n wereld tastbaar maken
Je schrikt, huilt even en loopt weg,
ik slik en zucht en klad lustig verder.

Ik vind je concept veelbelovend. Je metafoor kan heel veel uitdrukken en de schetslijntjes/klodders zijn heel mooi beeldvormend. Voor de rest vind ik het niet goed. Er is geen ritme, en hoewel ik niet pleit voor altijd eindrijm, is er hier
bij "denk ik dan, kladden kan" maar één geisoleerd geval, dat raar in de rest van de tekst opduikt.

zeker veel belovend (y)
die toevallige rijm vind ik wel grappig :o

'k had een beetje moeite met de laatste zin, 3 opsommingen achter elkaar is een beetje veel denk 'k

'tleuke aan die gedichtjes van je vind ik altijd dat ze weliswaar heel simpel en luchtig geschreven lijken, maar toch veel eerlijker/ echter overkomen dan zwaarmoedige gedichten vol moeilijk woordgebruik . :)

mooi, aangenaam te lezen (y)

leest vlot , snel eigelijk
die schreeuw - het knalt van het papier!
Best leuk spottend geschreven alleen ´huilt even´ vind ik mwah.

Dan stel ik me voor dat hij daar met een ´peuterbedroefd gezicht´ staat en dan 1 zo´n krokodillentraantje laat en dattie dan weg gaat. Met dan weer een normaal gezicht.
Even huilen - nee zo zou ik het niet noemen.

die schreeuw is leuk :)


* ik lees steeds "grapjas"