ik heb het fucked op
 

oke, het gaat weer omzelfde onderwerp als me vorige topic, maar die is kan gesloten worden, deze is belangrijker...

ik had dus aan minn (ex) vriend verteld wat ik van ons d8, en dat hij anders deed enzo, en hij zei dat ik niet tseeds zo moest denken, en dat ik zeurde :mad: erna zei hij ook nog dat het hem nix meer boeide, en dat ik hem ook niet meer boeide, met andere woorden, hij was dus superkwaad, en ik ook, ik was dus zo kwaad dat ik met me stomme kop zei ik hoef je nooit meer te zien, het is uit! (btw, dit was via msn, anders had ik een week moeten w8en tot ik het hem kon zeggen :( )
meteen toen ik zei ging ik weg, en na 2 minuten was ik weer terug, en zei ik dat ik niet meende enzo, maar nu was hij helemaal kwaad, en hij zei je had gewoon niet moeten zeggen. savond, toen we allebei weer rustig waren, hadden we gepraat, en toen kwam het er op neer dat het waarschijnlijk wel weer goed zou komen, maar dat hij tijd nodig had, in verband met alle problemen die hij had, zoals thuis, zijn vader missen, en nog wat shit:(!
ik ben zo bang dat niet meer goed komt, ook al weet ik aan andere kant van wel.. ik wil vanavond naar hem toe, ij woont 50 km van me af, maar ik weet niet of wel zo goed idee is... zal ik doen? ik wil me niet opdringen...
mijn leven gaat echt kut nu ff :( :( :(

bel hem op en zeg hem hoe je voelt, en dat je daarvoor naar hem toe wil komen, en dat je je niet op wil dringen. je vraagt of hij het erg vind, en dan kan je wat afspreken. ernaar toe gaan, kan ook, maar is wel een grote stap die je wel moet durven nemen

Ik zou niet naar hem toe gaan, als hij aangeeft tijd nodig te hebben moet je die denk ik even geven. Maar laat wel wat van je horen, laat hem weten dat jij graag met hem verder wilt, door de telefoon etc. Op die manier kun je ook vragen of hij het fijn zou vinden als je naar hem toe kwam, ik zou het niet zomaar doen, dat kan verkeerd overkomen..

Ik weet iig van mijzelf dat wanneer er problemen zijn in mijn leven ik mensen wegduw, op afstand hou, omdat ik kwetsbaar ben op dat moment en hen er zo van wil behoeden dat ze me evt. pijn doen. Dit zou ook kunnen zijn wat hij doet, praat er iig heel veel met hem over. Laat hem weten hoe jij je voelt, en hoe een spijt je hebt (stuur bijv. een lief kaartje ofzo)...

ik heb al een paar keer gezegd dat het me spijt, en dat ik zker met hem verder wil, en stuur ook wel een paar keer per dag een sms, maar ik ga echt niet steeds in die rotte onzekerheid zitten, hij moet maar gewoon zeggen wat hi ervan denkt, en niet ik weet het niet, ik wil hem ook graa toch zien deze wek, vrijdag ofzo, en dan eens echt goed praten, kijken wat we dan doen!

:(maandag zouden we 4maanden 2gether zijn:(

Hmmm dit is heel erg bekend.
Maar niet op die manier.

Mijn vriend heeft het op een gegeven moment uitgemaakt omdat ie tijd nodig had, en nu is het weer goed, na 3 weken..
3 weken is een lange tijd, ik heb HEEL even gedacht dat het niet meer goed zou komen, maar eigenlijk wist ik zeker van wel, omdat ie nog van me hield en me heel erg miste..

Hij heeft gezegd dat ie tijd nodig heeft, geef hem die dan ook. Bedenk even goed dat het alleen maar averechts kan werken als je er toch heengaat. Ik wilde dat ook doen, meteen het eerste weekend naar hem toegaan, maar hij heeft gezegd datie het niet wilde, dus heb ik het niet gedaan. Vraag aan je vriend of ie je weer wil zien en als hij nee zegt, moet je dat accepteren.

Het is heel moeilijk, maar laat een paar daagjes niets van je horen.. In ieder geval niet dat jij het initiatief neemt. Als je hem op msn ziet wel met hem praten, maar geen moeilijke gesprekken gaan beginnen. Hij wil rust en moeilijk gedoe kan hij daar niet bij gebruiken..
Ga hem ook niet bellen en zeker geen smsjes sturen.. Mijn vriend wilde dat ook niet hebben.. Hij wil niet meer van je horen dat je van hem houdt, hij wil z'n gedachten leeg krijgen..

Zoals je zelf al zegt denk je dat het wel goed gaat komen. En ik weet hoe het is om met zo'n gevoel te zitten.
Hou het gevoel vast! Blijf hopen en geef niet op, MAAR, je krijgt er heel veel onzekerheid en pijn door. Daar waarschuw ik je vast voor. Om het even grofweg te zeggen: De keuze ligt bij je vriend, zolang jij niet opgeeft.
Je hebt de keuze om nu weg te lopen en het niet meer goed te laten komen. Maar maak jij de keuze dat je met hem verder wil (zoals ik ook heb gedaan) dan moet je wachten tot hij er klaar voor is, en kan hij (zolang jij niet opgeeft) alle tijd nemen die hij wil. Hoe pijnlijk en moeilijk dit ook voor jou is.

Maar ik kan je wel zeggen: Als je lang hebt moeten wachten (in mijn geval: drie weken) en je ziet hem weer, dan kan het niet meer stuk! Echt niet..

Ik weet niet wat je gaat doen, maar dring je niet op, maak er geen moeilijke gesprekken van, heb geduld en blijf hopen! En ga niet verwachten dat het volgende week al goed is want dan kun je gigantisch op je bek gaan. En nog iets: praat erover met mensen, dat helpt heel veel! Zoek mensen die je steun kunnen geven en je op kunnen beuren (ook al moet je op zo'n moment dat positieve gelul helemaaal niet hebben).

Anders kun je me toevoegen op msn, want ik heb dus ook dat wachten meegemaakt, wachten op iemand die 'tijd nodig heeft'.

Heel veel sterkte en succes!