O, Lise, ó (Opgedragen aan alle dingen die me zorgen baren 2)
 

Zo liggen we daar:
in hoogzomer rode zonnestralen
verborgen onder vijftig graden
(jaren)

Vol met onverborgen zorgen,
en toch verfijnd na al ons samenzijn
De tijd was voor, het leven tegen;
jij werd geborgen, wij gedood

Te lang ben ik dus weggebleven
- toen ik terugkwam was het al te laat -
Je was immers nog precies als vroeger
maar dan mooier, furieuzer,
minder kwaad.



Ja, ik heb hem dus zo ietwat herschrijven, maar ik twijfel nog wel. Vooral over de 'nog' in de laatste strofe, derde regel. Is het mooier zonder of met?

dat 'dan' moet idd weg

zonder 'nog' in de laatste strofe vind ik het mooier.
ik vind het een heel mooi gedicht, eerst ook al. (y)

Ja, ik vind deze versie beter. :) Ik heb nu meer het gevoel dat je echt iets zegt met wat je schrijft. De eerste twee strofes vind ik gewoon erg goed: mooi verwoord, het leest fijn.
De tijd was voor, het leven tegen vind ik mooi.
De laatste strofe vind ik echt minder.
- toen ik terugkwam was het al te laat -
Je was immers nog precies als vroeger
loopt minder goed en zegt me niet zoveel.
Het einde vind ik dan wel weer okay. Ik ben me nog aan het afvragen hoe iemand tegelijkertijd furieuzer maar minder kwaad kan zijn. :o

Dank voor reacties, alledrie, ook al snap ik niet welke 'dan' er dan precies weg moet volgens pornokind peter.

En kwaad kan ook bedoeld zijn als in slecht, ongaangenaam, en volgens van Dale ook nog 'slecht ten opzichte van de zedenleer'. Zo heb ik het dus bedoeld :)