Carlos, de Spaanse gladjakker
 

Ik wil, jij wilt, wij willen.
O god, wat is mijn Spaans moeilijk.
Ik baal er van dat ik nog niet die rotgrammatica onder de knie heb.
Eindelijk heb je een vakantievriendje, een Goddelijke Spanjaard mét hoofdletters.
Jeetje, mineetje, spleetje, scheetje, alle sacre bleu.

Zijn naam is Carlos, en de eerste keer dat ik hem zag, lag ik op een bankje.
In feite zag ik hem dus eerst verticaal voordat ik hem normaal zag.
Hij zag er lekker gespierd uit, lekker donker en mysterieus van dat soort types ben ik altijd wel gecharmeerd.

Spanje, flamenco, tapas, merengue dansen op het balkon!
Wijn, bier, strand, bruine huid, van ’s ochtends vroeg tot laat in de zon!
Carlos en ik deden alles samen, zwemmen, zoenen (uiteraard), uitgaan, eten, muziek luisteren en erop dansen (wát een heupen!), en de eenerlaatste nacht ook slapen!

De eenerlaatste dag was het ontzettend warm, maar vandaag was alles éxtra heet.
Met mijn Spaans bestelde ik de mooiste gerechten, waarvan de tranen later over mijn wangen biggelden. Jezus, wat zijn die pepers scherp!
Ik besloot om even te zeggen dat ik niet zo’n heel erge honger had, en at alleen de salade op.

Carlos zei; Usted mira tan bastante esta noche, yo quiero realmente tener el sexo con usted!
O, wat klonk dat prachtig, maar wat betékende het!
Jij bent? O wacht! Je ziet er mooi uit esta noche, ehm vanavond dus.
Je ziet er mooi uit vanavond!
En dat tweede gedeelte, ik wil héél serieus seksen zonder rust?

Tsja, mijn Spaans gaat niet over rozen, of tapas, om maar even in het thema te blijven.
Dus ik liet het maar voor wat het was.
Ik was blij dat ik van het tafeltje mocht, en Carlos ook, want hij kwam heel dichtbij met zijn glibberige brillantine haar (is dat weer hip?).

We liepen hand in hand, naar zijn huis welteverstaan.
Hij opende de deur en ik zag rozenblaadjes, en Spaanse wijn.
Carlos bleek een beetje moe, en trok zo mee zijn slaapkamer in!
Hij trok al zijn kleren uit (typisch Spaans?) en boog raar voorover.
Volgens mij stond ik hem een beetje raar aan te gapen, want mijn mond stond open in een hoek van 30 graden.

‘Plop!’ Hoorde ik opeens, en het was echt een smérig plopje.
Wat zou het geweest zijn? Ik keek ontheemd om me heen, keek uiteindelijk Carlos aan.
Dat had ik beter kunnen laten, want gátver! Carlos had nog maar één oog!
Carlos de Grandioos Lekkere Spanjaard had één oog! Mámma mía!
Hij liep nog een beetje gladjakkerig naar me toe, en ik duwde hem weg.
Ik rende uit zijn slaapkamer, en maakte snel de keuze.
Toch Carlos? Of een avond alleen op de wijn?
Ik rende weg, pakte de fles wijn, en schreeuwde; Adíos Ugly-Heados!


reacties gewenst,
Liefs,
Petra.

zoals altijd

Hihi wel grappig om te lezen.

Now we're talking (y)

Dank u, dank u!
Post anders een oudje!

Ik vind het niet erg bijzonder. Eerder vervelend... Ik mag de ik-persoon niet zo, ze komt verwend over, met haar 'gevatte' opmerkingen. 't Voelt heel erg aan als een anekdotische mop.

En 'eenerlaatste dag'?

Ja, hoe spel je dat eigenlijk?

de (op) een na laatste dag.

Nee, ik vind dit niets. De eerste twee alinea's kon ik nog accepteren, maar daarna werd het vervelend. Ik ben niet zo erg gecharmeerd, maar ik zal je andere verhalen die hier ergens staan ook maar eens lezen. Eens zien of ik dan van gedachten verander of niet. (Over jouw stijl.)

Heb nu net iets bij het gedi. topic gedaan, maar tis niet af.. En besides; ik post alleen nieuw spul, oud is niet voor niets oud ;)

Oi, je Spaans is niet goed ;) :p

Verder wel vermakelijk, maar niet zo heel bijzonder. Vind ik dan.

omg dat laatste :( :( :(

uhuh :eek:

en het is jij WIL
en als je op een bankje lag zag je hem dus eerst horizontaal, want verticaal = gewoon

mijn spelling.
nananananana.