Kennen jullie de "Dwaze Vaders"? Dat zijn gescheiden vaders die door allerlei spelingen van het lot, heel vaak aangestuurd door de door hun ex-vrouwen beïnvloede rechters, hun kinderen vrijwel niet meer mogen/kunnen zien. Vaak hebben ze er erg onder te lijden. Dit is één van de vele negatieve gevolgen van het afschuwelijke verschijnsel echtscheiding.
a) Herkennen jullie dit?
b) Vinden jullie het eerlijk?

a) Ja ik herken het. Je ziet heel erg gauw dat kinderen door een rechter aan de moeder worden toegewezen. Wat ik nu bij mijzelf zie, is dat mijn broertje dus bij mn moeder woont. Eerst halve week en dan wisselen. Maar nu heeft mijn moeder 'samen met vader' besloten dat het beter is dat hij bij haar woont. Het argument was dat zij minder zou werken dan mn vader. Wat onzin is, ze werken beide. Ik had het gevoel dat mijn vader daar niet op durfde in te gaan.
b) Eerlijk, nee. Vaak is het zo dat de moeder thuis is en dat vader werkt. En vaak hebben jongere kinderen een betere band met hun moeder. En om nou een kind van 8 om de week te laten verhuizen is ook niet echt super stabiel. Het is een moeilijke afweging, en ik ben blij dat ik die niet hoef te maken. Ook mocht ik ‘gelukkig’ zelf kiezen, al zou ik eigenlijk niet durven zeggen dat ik liever bij mijn vader wil wonen, gewoon omdat er een soort spanning/druk op staat. M’n moeder gaat er gewoon vanuit dat ik bij haar zou willen wonen… Het is een lastig onderwerp.

Kennen?? jazeker, "het meisje van Nulde" kent iedereen.

tis zeker nie eerlijk, veel rechters leven blijkbaar nog met de ilusie dat de vrouw voor de kinderen zorgt, en in een rechtszaal zegt de vrouw er ook zo over te denken, maar de reden dat er een scheiding is dat de man meer in het huishouden moet doen, en meer naar de kinderen om moet kijken etc. en kinderen worden vaak als macht gebruikt in een relatie, zo van: maar ik heb de kinderen.

a) Nee, ik en mn zusjes wonen sinds de scheiding al bij mn vader.
b) Ik denk dat dit op zich wel goed is, maar bijna ieder kind kan toch voor zichzelf bepalen bij wie hij/zij woont? Als de situatie dat toelaat natuurlijk... Het is niet echt eerlijk dat de vader op de 'tweede plaats' wordt gezet, maar aan de andere kant kan ik me er wel iets bij voorstellen...

O ja? Wat dan?

Nou zoals zelfs bewezen is, is dat moeders kinderen meer geestelijke steun kunnen geven. Uit onderzoek is gebleken dat vrouwen heel vaak meer verbonden zijn met hun kinderen dan mannen. Uit onderzoek is gebleken dat kinderen in tijden dat het minder goed gaat eerder naar hun moeder keren om steun en advies te krijgen. Ik denk omdat vrouwen op bepaalde punten subtieler zijn en beter met gevoel om kunnen gaan dan mannen. Mannen zijn heel direct en hebben meestal praktische hulp; Terwijl je juist geestelijke hulp nodig hebt, hulp die je steunt, iemand die laat zien dat ie om je geeft ed.

Grofweg gezegd denk ik dat vrouwen hun kinderen meer kunnen 'bevredigen' op belangrijke punten. En natuurlijk sluit ik niets uit, er zijn vast en zeker uitzonderingen!

a) ik herken het ergens wel. Maar bij ons kan het bijna niet anders. Mijn ouders liggen nu in scheiding en we hebben besloten dat alledrie de kinderen bij mijn moeder gaan wonen (we hebben zelf mogen kiezen), omdat mijn vader gewoon niet voor ons kan zorgen. Hij kan niet koken, wassen en opvoeden. Hij heeft zich jarenlang niet met ons (lees: de kinderen) bemoeit. Hij had alleen aandacht voor zichzelf. Nou kan dit gemeen klinken maar het is zo.
b) tja het is natuurlijk niet eerlijk als de vader net zo goed (of misschien beter) voor de kinderen is als de moeder. maar als het zo gaat als bij ons vind ik het wel meer dan eerlijk. Maar het is en blijft lastig.

Ja, dat bedoel ik ja (y)