Dronken enkeling
 

Dronken enkeling

Fnuikend zijn de woorden
die zij sprak bij haar vertrek:

‘Clochard! jij struint door grijze stegen,
een droeve blik op je gezicht.
Melancholie van herftse regen
onder verduist’rend avondlicht.

Licht krakend lopend over blaad’ren
rollen je tranen richting grond.
Een vreemde stof vliedt door je aad’ren,
je tanden klapp’ren in je mond.’

Toch ben ik geen clochard. Ik zwerf door
mijn gedachten alsof ik niet op tijd thuis
hoef te zijn. Als een lonkende drenkeling, voor
mijn wereld, mijn raam met de al maar
aanhoudende, gutsende regen.
De halflege, goedkope fles wijn
maakt de mahonie vloer bruin
(en half zo aangenaam). Vol gemis zie ik
de maan - net als jij – ondergaan.
Want ik weet dat je ook kijkt,
stiekem, vanuit de schommel in je achtertuin.

Mooi. :) Je schept een prachtig beeld. Overgang tussen de eerste twee strofes en het derde gedeelte vind ik groot, maar passend: eerst netjes gestructureerd, daarna wat chaotischer, als iemand die uit de hoogte spreekt over de zwervende ik. Wel vraag ik me af: is de 'zij' in het begin dezelfde als de 'jij' aan het einde? Dat vind ik enigszins verwarrend.

Mooi, vooral dat heerlijk lopende eerste gedeelte.
De titel viel me meteen op: Dronken enkeling, Drenkeling.

Het tweede gedeelte. Ik denk dat ik het mooi vind; de eerste keer stoorde ik me wel aan het missen van een ritme (want ik smachtte al naar een netzomooilopende derde strofe na die eerste twee), maar eigenlijk zijn het steeds stukjes met een eigen ritme.
Het einde is leuk, maar de eindzin, vind ik, niet zo mooi verwoord. Ik denk dat ie mooier kan.

Maar op het eerste gezicht
een fijn gedicht.

Dank :)

Re3m: de 'zij' en 'jij' zijn inderdaad dezelfde persoon. Ik had er niet bij stilgestaan dat het op deze manier verwarrend zou overkomen. Je hebt wel gelijk dat het nu verwarrend is. Om de een of andere reden lukt het je elke keer om een nuttige reactie te posten op mijn gedichten :) Ik verander het wel denk ik!

Porcelain: De overgang is groot inderdaad. Ik wilde eerst een sonnet maken maar toch maar niet gedaan en toen kwam er dit uit.
:D

('herftse' moet 'herfstse' zijn denk ik?)

Ik houd niet zo van die aad'ren/blaad'ren-stijl geloof ik, maar dat is persoonlijk. Er zit erg veel fantasie in; je gebruikt mooie woorden en omschrijvingen zonder clichés, waardoor er inderdaad een goed beeld ontstaat. :) Dat vind ik erg leuk.
Goed gedaan. (y)

Ja klopt maar ik vind herfstse een stom woord :o

moeilijk wat over te zeggen. aan de ene kant zijn de klank mooi, aan de andere kant zijn bepaalde stukken wel erg chaotisch. de overgang tussen het spreken van jij tot de gedachten van ik vind ik erg goed, toch ben ik geen clochard. ik zwerf door ~mijn gedachten. je hele gedicht heeft eigenlijk toch iets van de melancholie van herftse regen die jezelf beschrijft, de halflege, goedkope fles wijn. de net als jou ondergaande maan is wel erg opzettelijk, maar stoort niet erg. het einde vind ik niet heel sterk, ondergaande maan en jij lijken voor jou wel te kloppen, maar voor 'jij' ook?