daar draag ik nu de lasten van..
 

Ik heb als klein meisje niets van
de bloementjes geplukt,
ik heb ze netjes laten staan,
het pad bewandeld
maar niemand zal hebben gezien
zo geluidloos als ik kroop

Ik heb nooit van je gevraagd,
geen aandacht en geen liefde,
ik heb van je gehouden
maar woorden zwegen,
ik heb je stilte nooit verstoord
-je hield daar meer van dan van mij-

En toen al, om de bloemen
maar niet te hoeven zien lonken
en je woede niet te voelen,
heb ik mijn ogen neergeslagen
in plaats van te huilen
en nog draag ik daar nu, de lasten van

Hier zit heel veel gevoel in. Dat vind ik mooi. Ook het beeld dat je schept vind ik mooi, maar qua vorm vind ik het wat minder. Waarom gebruik je wel (veel) komma's en geen punten?

vooral het begin vind ik aansprekend. je brengt een mooi idee, mooie gedachte. je zinsbouw vind ik af en toe wat raar overkomen, 'maar niemand zal gezien hebben, hoe geruidloos als ik kroop'? verder is het af en toe wel erg verhalend geschreven, zo zou heb ik mijn ogen neergeslagen ~ in plaats van te huilen imo beter op 1 regel kunnen, maar dan past het weer niet helemaal in je gedicht. ik zou proberen een vrijere vorm te nemen die jouw woorden nodig hebben.