|
Neem mijn verdriet
Kan jij mijn tranen vangen
Ze koesteren, ze wiegen zodat de zon ze in haar opneemt en ze wegkust van mijn wangen Kan jij mijn pijn wegnemen Haar veranderen in vreugde zonder dat ze wordt veroorzaakt door tal van andere problemen Kan jij jouw hand uitreiken zodat wij tezamen kunnen dansen in een wereld zonder eenzaamheid waarin we alles kunnen bereiken Kan jij jouw wereld delen Met mij, die maar één wereld kent zodat onze handen samenslaan en we voor eeuwig kunnen spelen Kan jij... gewoon mijn vriendje zijn? |
beetje afgezaagd door dat rijmen terwijl het gevoel wat erin ligt weer goed is juist...misschien da\t het zonder rijm iets beter overkomt nog voor zover dat mogelijk is...
|
hmz, het gaat over iets simpels (vind ik) en je maakt het zo 'gemaakt mooi'. Alle zinnen zijn verpakt in woorden, die ik niet zou gebruiken als ik over een liefde zou praten, dat vind ik nu het gedicht minder mooi maken. soms kan het mooi zijn, maar hier voelt het over (dreven/bodig). Het eindigd zo simpel namelijk... het idee is wel leuk, dat je aan het eind er achter komt dat je een vriendje wil, maar het staat zover van het gedicht af
|
Ik vind de 1e 3 strophes mooi!, de rijm stoort mij verder niet...loopt goed...laatste strophe en regel vink nie zo mooi.
xxx Mariamne |
Dit gaat niet over liefde..Vriendje in de zin van "een kameraadje"
|
Citaat:
|
| Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 12:53. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.