Stil vertrek (gedicht)
 

Ik vind het op zich wel iets hebben. Vooral

Ik adem de leegte die jij achterliet

is wel leuk gevonden.

Wat je (wat mij betreft) nog kan verbeteren is dat je niet elke regel met een hoofdletter hoeft te beginnen (Word?). Ook zou je wat meer rijm kunnen gebruiken en een wat origineler taalgebruik, maar het ligt er maar aan wat je met je gedichten wil bereiken.

Bij origineler taalgebruik kan je beginnen met wat minder herhaling. Bijvoorbeeld geen 3 keer 'Maar' in een gedicht. Of geen 'vertrek' + 'vertrok' + 'achterliet' + 'verliet' in een gedicht.

het is een gedicht met gevoel, ik vind de toch zekere berusting wel aansprekend. sommige stukken zijn erg mooi, als de laatste 3 regels. wel wat te verbeteren, ik staar doelloos om mij heen of op een aparte regel zetten, of meer aan laten sluiten op de vorige zin, bijvoorbeeld. dat is ook zo bij de tweede strofe. omdat je gedicht toch verder geen strak rijmschema heeft, hoef je dus niet perse 4regelstrofes te maken, denk ik.

(y)

ik staar doelloos om mij heen

Ik proef de stilte van jouw vertrek

dat is 2 keer "ik" achter elkaar wat niet zo lekker leest misschien dat je daar dan geleik wat aan kan veranderen?

Ik vind het jammer dat je de kleuren hier zo cliché gebruikt. Het is een lief gedicht dat sowieso, maar je had er meer mee kunnen doen. Het origineler kunnen verwoorden.

Dit vind ik mooi, omdat het zo simpel is en daardoor doeltreffend.

:D

[QUOTE]Stil vertrek (gedicht)[/ QUOTE]

daar staan er meer van hier :p

Mooi gedicht, origineel. Alleen jammer dat je na een komma vaak een hoofdletter gebruikt.

Ik proef de stilte van jouw vertrek
Zoekend naar antwoorden,
Voor jouw plotselinge heengaan
Maar ik vind geen antwoorden

Ik vind dat twee keer antwoorden sonde. Het komt vreemd over als je het gedicht bekijkt, omdat je nergens anders 2 x hetzelfde woord hebt gebruikt. Maar dat kan ook gewoon aan mij liggen dat het niet fijn klinkt

Maar verder vind ik hem heel mooi, en zeer gevoelig.

Ik adem de leegte die jij achterliet
En probeer kleur te vinden in mezelf
Maar vind alleen zwart en gebroken wit

Dit stukje spreekt me wel aan, omdat de kleuren die je enkel vind de boodschap van de eerste zin weerspiegelen: je ademt leegte in en zwart en wit zijn 'niet-kleuren'.

Verder denk ik dat je het gedicht qua zinsconstructie interessanter kan maken; je gebruikt in principe telkens de meest voor de hand liggende constructie en daardoor blijft het gedicht wat stijfjes. Er zit wel veel gevoel in, en het spreekt natuurlijk boekdelen. De voorlaatste zin vind ik goed passen bij de laatste zin, maar 'maar dat vertrok' vind ik niet zo mooi staan, ook een beetje onduidelijk.