Nederlandse homo fotografeert twee Marokkaanse jongens..
 

Laatst heb ik een mooi samenspel van de multiculturaliteit mogen aanschouwen. In een fastfoodshop zaten een maat van mij en ik rustig onze chicken filet te eten, toen mijn oog viel op een jonge man met rugzak die aanstalte maakte om weg te gaan. In plaats daarvan draaide hij zich al staande om en maakte in de richting van twee Marokkaanse jongens een foto met zijn mobiel. Eén Marokkaanse jonge man keek op met de blik van "what the fuck gebeurt hier nou". Vervolgens maakte de rugzakboy nog een foto, waaropde 2 jongens opsprongen en eisten dat hij die foto's liet zien. Er volgde een opstootje. De jongens eisten dat hij de foto's wiste. De kwestie werd eindelijk gesust door de eigenaar van zaak en een brede Afghaanse jonge man die daar kennelijk ook werkte met de medeling dat hij misschien homo was.

Allemaal leuk en wel , maar wat heeft dit met W,G & R te maken, zul je misschien denken?

Nu is mijn vraag: mag je zomaar foto's van iemand op straat maken?

Ik heb altijd begrepen dat je ze wel mag maken, maar niet mag publiceren zonder toestemming.

Juist. Het is niet verboden om een portret (daaronder valt ook een foto) van iemand te maken. Dat mag je alleen niet openbaar maken wanneer een redelijk belang van de geportretteerde zich daartegen verzet. Zie art. 21 Auteurswet 1912. Geen redelijk belang is bijvoorbeeld aanwezig als mensen afgebeeld zijn als publiek op een foto van een gebouw, waar toevallig voorbijgangers langskomen. De mensen die daar bij toeval ook opstaan kunnen zich niet verzetten tegen openbaarmaking van de foto door de fotograaf.

Als iemand echter prominent in beeld komt zal hij zich waarschijnlijk wel kunnen verzetten. Hij heeft daar bepaalde middelen voor, waarvan het belangrijkste opeising is van de voorwerpen die in strijd met het verbod openbaar zijn gemaakt, kortweg de foto's dus. Zie de artt. 28 en 29 Auteurswet in verbinding met art. 31b Auteurswet. Die gefotografeerde jongens stonden dus in hun recht.

Die jongens stonden niet in hun recht zonder meer. Dat was alleen het geval geweest als de fotograaf de foto's had gepubliceerd.

Als je op een openbaar toegankelijke plaats bent, mag iedereen foto's van je maken voor eigen gebruik. Iedereen mag immers ook naar je kijken.

Als iemand met een telelens foto's van je maakt in je eigen achtertuin of in je huis, dan mag het weer niet. Maar ze waren gewoon in de Mac Donalds, waar iedereen ze kon zien en dus ook foto's kon maken.

Een slimme candid fotograaf zorgt er echter voor dat zijn modellen het niet door hebben, om dit soort opstootjes te voorkomen.

Oke, het is waar dat ze eigenlijk hadden moeten wachten tot hij ze gepubliceerd had. Maar toch is dat achterlijk; iedereen voelt aan dat wanneer je een foto van je genomen ziet worden en je laat die fotograaf gaan, je hem natuurlijk nooit meer terug ziet. Een redelijke wetstoepassing zou er in mijn ogen dan toe moeten leiden dat de bevoegdheid die zaken op te vorderen al ontstaat op het moment dat er gegronde vrees bestaat dat de fotograaf niet meer te achterhalen zal zijn. Anders moet je als geportretteerde eerst wachten tot je je eigen kop ergens terugziet in een vunzig blaadje, ook niet echt fijn lijkt me.

Pfff, slechts een zeer kleine minderheid van de foto's is kwalitatief goed genoeg om ergens gepubliceerd te kunnen worden.

En zeker een snapshotje van een mobieltje is zo schreeuwend slecht, die is gewoon voor eigen gebruik. En kom op zeg, die jongens zaten daar geheel gekleed in de Mac. Welk vunzig blaadje dan?

Zie ik iemand met een professionele camera, dan ga ik me wel afvragen waar de foto's terecht gaan komen. Die dingen zijn te duur om voor de lol te hebben. Maar als ik al mijn kleren aanheb, kan ik er nog niet mee zitten. Op een naaktstrand ga ik wel piepen als iemand foto's van me maakt.

Fout, tegenwoordig heb je 2.0 megapixel camera's e.d op telefoons en weet ik veel wat nog meer, de camera's op de meeste telefoons zijn van best goede kwaliteit, en het word alleen maar beter.

Volgens mij mag je in het openbaar best wel stiekem foto's van iemand maken. Dus ja, het mag. Ik denk alleen dat de meeste mensen het niet leuk vinden als je daarna dan die foto's gebruikt voor verkeerde dingen (publiceren e.d.). In diverse gevallen is het dan ook strafbaar.

Ik kan me overigens goed voorstellen dat je boos wordt wanneer iemand gewoon foto's van je maakt zonder het te vragen of uit te leggen. Ook al staat die fotograaf in zijn recht, 't is gewoon niet netjes.

Tegenwoordig zijn er ook telefoons op de markt die uitgerust zijn met 5.0 megapixels, flitser ,zoom etc etc.
Zo slecht hoeft de kwaliteit dan toch ook weer niet te zijn van een "snapshot" zoals jij het noemde.

Ook vind ik dat die fotograaf de fotos had moeten wissen, die jongens waren er niet van gediend, weet jij veel wat die viezerik er allemaal thuis mee gaat doen.

Neem het eens wat minder letterlijk. Vervang vunzig blaadje met website en vervang kwalitatief hoogwaardige foto met snapshot en je hebt precies dezelfde uitkomst. Het gaat ook niet om de kwaliteit van de foto's, het gaat erom dat iemand zonder jouw toestemming een foto neemt en die vervolgens ergens publiceert. De bedoelingen van de fotograaf zijn daarbij nauwelijks van belang. Er zit ook een morele afkeuring in, je hoort gewoon niet mensen tegen hun zin op de foto te zetten, ongeacht de kwaliteit.

Ja, maar niet iedereen is zo exhibitionistisch aangelegd. Dat je je kleren aanhebt is volstrekt irrelevant, het gaat erom dat je tegen je wil ergens wordt tentoongesteld dan wel afgebeeld.

Ik heb vroeger altijd begrepen dat je op naaktstranden en naturistencampings niet gefotografeerd mag worden, tenzij je toestemming geeft. Dat zijn zeg maar de regels die op die stukken grond gelden.

Zo ja man, bespaar me die gepubliceerde naaktfoto's van jou zeg.

doet ze toch ook?
zie jij ze hier 'gepubliceerd' staan? ;)

ze maakte alleen maar een opmerking ter vergelijking van.
hou je fantasie dus ffies in bedwang verder als er nog geen reden tot piepen is

Hij kon overigens slechtere foto's onder ogen krijgen dan de naaktfoto's die van mij gemaakt zijn.

Dat zijn dus geen met een mobieltje gemaakte snapshots, maar daarentegen goed uitgedachte foto's, qua compositie, kleurgebruik en belichting. Ook nog eens goed ontwikkeld en afgedrukt.

Liever een slechte foto dan een foto van een afgeleefde, krakerige bottenlichaam.

Ik kan me er bar weinig bij voorstellen. Uitgedacht, compositie, kleurgebruik en belichting. Het moet een kliederboel geweest zijn. http://forum.fok.nl/i/s/bonk.gif
Zijn ze ook beschikbaar voor het grote publiek?

zijn we jaloers??
zo te horen kan er hier iemand niet uitstaan dat er van háár geen foto's zijn/worden gemaakt :p *lol*
terwijl iemand met een "afgeleefd, krakerig bottenlichaam" wél die foto's weet te scoren! :D:D
you go girl!!(y)

Vrouwen, altijd in een strijd met elkaar.
When will the horror end!

Wat maakt het trouwens uit dat de fotograaf misschien homo is?

En toch zijn ze veel te slecht voor publicatie. Het aantal megapixels mag hoger zijn geworden, de afmetingen van de lens met nog een aantal andere zaken maken de foto grof gezegd te slecht voor publicatie in een "fatsoenlijk" blad.

Hoe zit het met persfotografen? Die kunnen ook portretten van mensen maken, veel portretten. Moeten ze daar allemaal toestemming voor vragen?

Dat vraag ik me ook af. Hoezo zou dat een reden zijn om die foto's te maken en hoezo zou je daarmee een discussie sussen?

En ik ben het met Andijvie eens: ongeacht of een foto gepubliceerd wordt of niet, het is onbeleefd om zomaar een duidelijke foto van iemand te maken zonder dat eerst even te vragen, en ik vind dat de gefotografeerde er dan dus zeker wel iets van mag zeggen.

Als het gaat om publieke figuren wordt het weer een ander verhaal, lijkt me. Daarnaast word je over het algemeen op de hoogte gesteld van het feit dat er foto's gemaakt worden en kun je dus vragen of jouw gezicht niet gepubliceerd wordt. Ik denk dat het dus andersom werkt oid. Maar dat vind ik ook een beetje een raar verhaal.

Zeker geen ervaring met fotograferen of model zijn?

Ik heb een aantal keer meegemaakt dat mensen zomaar foto's van mij maakten, en ik kan er slecht tegen. Ik vind het gewoon een arelaxt idee dat iemand foto's van mij heeft. Wat gaat die persoon ermee doen? Daar zal je nooit achterkomen.
Nu kun je er boos om worden, maar in 9 van de 10 keer wissen ze toch die foto's niet. Dit vind ik wel een slechte zaak.

Je moet zoals dat heet een 'redelijk belang' hebben om je te verzetten tegen openbaarmaking. Meestal zal iemand aanvoeren dat zijn persoonlijke levenssfeer aangetast wordt ('privacy schenden'). Als door openbaarmaking van die foto's een inbreuk wordt gemaakt op jouw persoonlijke levenssfeer dan heb je een redelijk belang om je tegen openbaarmaking te verzetten.

Als bijv. van een bekende Nederlander een foto wordt gemaakt dan zal hij of zij zich tegen openbaarmaking verzetten met een beroep op aantasting van de persoonlijke levenssfeer. Nu is persvrijheid wel een fundamenteel recht, dus zoiets komt vrijwel altijd voor de rechter. Die rechter moet dan oordelen of in dat concrete geval het (grond)recht op vrije nieuwsgaring en publicatie zwaarder weegt dan het recht op bescherming van de persoonlijke levenssfeer.

Soms oordeelt de rechter in het voordeel van de gefotografeerde persoon, dan moet het blad achteraf meestal een schadevergoeding betalen. Je kunt een inbreuk op je persoonlijke levenssfeer immers niet geheel ongedaan maken. Vaak komt er dan geld op tafel. Alleen de roddelbladen calculeren dat gewoon in: vaak besluit men toch te fotograferen en te publiceren, ondanks de schadevergoeding. De schadevergoeding is dan gewoon de 'prijs' van de foto's. Dat is in de rechtsgeleerde literatuur ook al langer een punt van discussie: de bescherming door de rechter tegen roddelbladen en de media in het algemeen is slecht geregeld in Nederland.

Of ze nou gewoon naar je kijken, of er een foto van maken...in het openbaar mag alles. En als iemand nou van je droomt of aan je denkt, mag dat ook niet?

:rolleyes:

Ach, dat para gedoe over foto's ook tegenwoordig. Alsof je een recht hebt om anderen te verbieden naar je te kijken. Als je dat niet wilt, moet je een burqa aantrekken of thuisblijven.

Misschien is het moeilijk voor te stellen, maar als aantrekkelijk meisje in de bloei van je leven is het niet bepaald een fijne gedachte als iemand een foto van je neemt waarvan je vervolgens niet weet waar die terecht komt. Wie zegt dat die foto niet ergens terechtkomt in een groepje hitsige 'MTV-pubers' die hem overal ophangen of ermee rondleuren? En dan hebben we het nog niet eens over de mogelijkheid dat hij bewerkt wordt door allerlei vunzigaards en verspreid wordt in internetkringen van 'pimps' en dergelijke. Die jeugd van tegenwoordig ook.

Jouw hoofd is alleen van jezelf. Dat mensen naar je kijken is natuurlijk onvermijdelijk. Die vergelijking met een burqa slaat dan ook nergens op, niemand vindt het erg dat hij op straat wordt bekeken. Maar het wordt anders wanneer iemand jóu in het bijzonder gaat vastleggen. Kort gezegd, dan weet je niet meer wat er met jouw hoofd gebeurt.

Tja, daar hebben we dus een punt waar mijn mening afwijkt van de jouwe. Ik vind dat het risico van het vak, van bestaan en op straat lopen.

Ik stel een foto maken meer op een lijn met naar iemand kijken, jij stelt het meer op een lijn met die foto vervolgens ook gaan publiceren en er misbruik van maken.

Ik maak veel candid foto's. Niet van onwelvoegelijke aard, integendeel, het gaat mij om het mooie plaatje, om een technisch goede foto met een beetje interessant onderwerp, en dat kan alles zijn, van de duiven op de Dam tot een voddig vrouwtje of een snotneus met een snotneus of zelfs maar een stel ouwe onderbroeken aan een waslijntje. Die mensen interesseren me niet als persoon, alleen als object, omdat ze net leuk keken of een grappige houding hadden. Ik misbruik ze niet.

Lekker kortzichtig ben jij, het is niet echt beleefd om zomaar fotos te maken van mensen op straat. DAt jij dat niet erg vind ligt aan jou maar vrijwel de meeste mensen hebben er wel degelijk meoite mee.

Ik kan een foto niet op een lijn stellen met naar iemand kijken, op geen enkele manier: niet juridisch, niet rationeel en ook niet gevoelsmatig. Als dat zo was, dan zou ook niemand reden hebben om te zeuren over beveiligingscamera's in de binnenstad: want wat is dan het verschil met een gewone agent die ergens een oogje in het zeil houdt? Dat vindt niemand erg. Het gaat om het bewaren van dat materiaal, dát is zo rottig.

Zoals ik zei, het gaat erom dat iemand zich als het ware een object dat aan jou toebehoort toe-eigent. Jouw beeltenis is gewoon niet van anderen en dat mensen naar je kijken is niet het afnemen van iemands beeltenis, maar het vastleggen is dat wel. Nouja, ik hoef het verder niet toe te lichten, want het is een fundamenteel meningsverschil. Je weet wel wat ik bedoel. :)

Dat jij candid foto's maakt voor eigen gebruik waarmee je niemand kwaad doet is heel mooi, maar dat kan natuurlijk niet maatgevend zijn voor anderen. Nota bene in onze 'directe omgeving', dit forum, zijn legio voorbeelden te vinden van gedonder dat ontstond nadat mensen er met iemands beeltenis vandoor gingen en die ergens anders publiceerden. Nu ging het daar dan ook nog om mensen die vrijwillig hun foto op internet zetten, dus daar zou je nog kunnen betogen dat het eigen risico was.

aar datzelfde doen buiten iemand om? Dat is iets van zulk een verwerpelijkheid, dat onze wetgever - terecht - daar een stokje voor heeft gestoken. En zoals ik al zei ergens bovenaan, het gaat mij nog niet ver genoeg. Ik vind dat het recht de foto's op te eisen al ontstaat op het moment dat je de fotograaf waarschijnlijk niet meer terug ziet.

Ik ben een vriendelijk glimlachende mevrouw achter een camera, ik heb nooit problemen met iemand op de foto zetten.
Ik snap jpuw gedachtengang wel, maar ik ben het er niet mee eens.

Er zijn drie situaties te onderscheiden:

1 je ziet iemand op straat. Toegestaan.
2 je maakt er een foto van. Wat mij betreft, en ook wat de wetgever betreft. Toegestaan
3 je publiceert die foto zonder toestemming: Niet toegestaan, tenzij enzo.

Ik trek de grens echt pas bij 3. Jij legt hem, omdat je niet weet of het wel bij 2 blijft of dat het toch van 3 komt, al bij 2.

In dat geval kan ik mijn camera wel weggooien.

Dat geldt voor de roddelpers. Maar ik bedoelde eigenlijk (ook) de gewone 'krantenpers'. Stel ze fotograferen op een festival, of het mooie weer in de lente (ja, ik heb thuis het Utrechts Nieuwsblad..). Moeten ze dan bij elk fotootje dat ze maken (het zullen er nogal wat zijn) aan de gefotografeerde persoon vragen of het gepubliceerd mag worden? En afstudeerfoto's van een student aan een kunstacademie? Waar ligt dan de grens met amateurfotografen als juno? Die dezelfde zomerdag of festival kunnen fotograferen?

Nee, want jij bent een vriendelijk glimlachende mevrouw die best aan haar portretten kan vragen of ze er bezwaar tegen hebben dat ze door jou voor eigen gebruik als kunst worden bewaard. Doe je dat vriendelijk dan hebben de meeste mensen er geen probleem mee. Ben je echter een opgefokte Rotterdamse allo die foto's maakt van 'die mooie maisje daar' om ze onder zijn pimpvrienden te verspreiden, dan zal natuurlijk niemand toestemming geven aan zo iemand. Je bent dan wel aangewezen op de goede wil van het object dat je fotografeert, en misschien kun jij inderdaad je camera op marktplaats zetten. Maar die paar gevallen die wel in alle oprechtheid foto's maakten en nu een andere hobby moeten zoeken, die offer ik graag op als je er een ander groot goed mee kunt dienen.

Nouja, pak een festival. Als de gewone pers een foto neemt van een optreden en enkele mensen staan toevallig herkenbaar op de foto, dan zullen die geen redelijk belang hebben om openbaarmaking tegen te houden. De pers hoeft dan ook geen toestemming te vragen voor openbaarmaking en als de personen die er op staan achteraf naar de rechter stappen krijgen ze waarschijnlijk nul op het rekest.

Het wordt anders als bijv. een student van de kunstacademie foto's maakt van mensen die het object van de foto vormen en duidelijk herkenbaar zijn. In zo'n geval kan iemand zich best verzetten tegen openbaarmaking met een beroep op de bescherming van zijn persoonlijke levenssfeer. Een student van de kunstacademie doet er dan ook verstandig aan dat eerst even te vragen, en de meeste mensen zullen dat dan ook niet erg vinden.

Er is heel moeilijk in abstracto aan te geven waar precies 'de grens' ligt. Die is er niet, dat wil zeggen, hij moet van geval tot geval bepaald worden. Daarbij weegt de aard van de fotografie mee (een nieuwsfoto of een afstudeerfoto zijn eerder toegestaan dan een foto voor puur persoonlijk plezier), de aard van de persoon die erop staat (een BN'er zal meer inbreuken op zijn privacy moeten dulden dan een doorsnee Nederlander), de bedoeling waarmee de foto is genomen, et cetera.

Keej, dank voor de uitleg. :)

Blijft dat de foto al niet leuk meer is als je eerst gaat vragen om toestemming. Achteraf vragen wordt lastig als je bovengenoemde personen zou willen fotograferen. ;)

Ik geef toe dat de kaarten wel anders zijn komen te liggen door de doorbraak van internet en de digitale fotografie, en ook met de algemene trend van verruwing en egoisme die zich nu laat voelen.

Tien jaar geleden was een foto die je maakte ook echt voor eigen gebruik, en alleen nieuws,- en fotovakbladen of kunsttijdschriften konden je foto's publiceren.

Nu heb je inderdaad volop vunzigerds die eenvoudig en goedkoop foto's maken en verspreiden en niet terugdeinzen voor een beetje misbruik.

.

Ik wist wel dat jij zo zou reageren.

Fijn dat jij dat vindt, maar kun je je niet voorstellen dat iemand anders het WEL irritant vindt als er een loser met een camera achter je aanloopt?
Moet ik dan een burqa aantrekken? Nee die gast moet gewoon oprotten :nono:

Beetje inlevingsvermogen zou je niet gek staan, juno.

Ik sta achter de camera roos. En ik fotografeer mensen met een andere intentie dan de goorlappen die achter jou aan lopen te kwijlen.

Niet iedereen maakt foto's omdat hij op het onderwerp wil geilen.

Dat snap ik wel, dat keur ik ook niet af, maar ten eerste is de intentie vaak onduidelijk en ten tweede vind ik het niet raar dat mensen het vervelend vinden om zomaar gefotografeerd worden.
Jij doet alsof het gek is dat die mensen er een punt van maken, daar ben ik 't niet mee eens.

Het is eerder verbazingwekkend dat je het niet vervelend vindt als er zonder jouw toestemming een foto van je gemaakt wordt door een of ander shady figuur.

Is het trouwens bij van die tv-programma's (als blik op de weg ed) ook zo dat je toestemming moet geven voor uitzending?

"DOE DIE CAMERA WEG NUUUU OF IK SCHOP HEM HELEMAAL NAAR DE TEEEERING!!!11!!!!"

ja precies, dus dan zou je dus zeggen dat die mensen niet willen dat het wordt uitgezonden, want ze komen dus prominent in beeld en het is duidelijk op hen gericht, daarnaast wordt het uitgezonden. En het lijkt me dat als je geen foto mag publiceren, dat je dan ook geen video mag publiceren.

Daarom vragen ze ook altijd aan de mensen die ze aanhouden of die er bezwaar tegen hebben dat ze in dat programma zitten. Meestal krijgen die mensen dan een rastertje over hun gezicht en sowieso worden nummerborden altijd onherkenbaar gemaakt. Maar er zullen vast ook wel mensen zijn die in het geheel niet op televisie willen komen en die fragmenten zullen ze dan wel gewoon niet uitzenden.

Volgens mij moet je dan toestemming geven, doe je dat niet dan maken ze een balkje voor je ogen of zo'n waas over je gezicht en ze bedekken de nummerplaat ook, dat niemand je zomaar herkent.

Maar hoe zit het dan met die mensen die roepen: rot op met die camera en die dat halve ding proberen te slopen? Ik neem aan dat ze dan niet vrijwillig meewerken :o

alsof het wel uitmaakt dat de fotograaf Nederlands is en die jongens Marokkaans :confused:

Idd, dat maakt natuurlijk ook niet uit.