Zand
 

Weet je nog toen we op het strand vielen
en dat de wereld toen ineens zo ver weg was
buiten onze armen was ook zand maar
tussen ons in was genoeg om van te leven.
Dat geloofde ik toen echt.

Lief,

zullen wij vlinderen vannacht naar de maan?
Voor het laatst eerste man op de maan spelen,
als in reclames voor schoonmaakmiddelen

-Nieuw: nu man mét vrouw, verbeterde liefde!
Limited edition; wees er snel bij.-

die toch niet werken en alleen vervagen
als getekende harten in het zand
door jouw voetstappen gebroken.

.................................... Maar je deed het niet expres.

Mooi. Wazig, maar mooi.
Ik hou wel van wazig.

Ik dacht in het begin: Ave, alweer de liefde?

En aan het einde dacht ik: maar het is tóch weer iets nieuws en ik ben alwéér onder de indruk (en wat zou ik eigenlijk zeuren, liefde houdt ons mensen het meeste bezig).
Die schoonmaakmiddelzinnen, eigenlijk alles onder 'Lief' vind ik heel goed. Dat daarboven een beetje twijfelachtig: ik vroeg me af of ik het niet al eerder in een gedicht van je had gelezen. 'Weet je' gebruik je volgens mij bijvoorbeeld wel vaker. Maar nu ik dit zo typ bedenk ik me dat ik het helemaal niet zo erg vind.

Conclusie: Ik vind het echt alweer een mooi gedicht.

En nu ik het vaker heb gelezen steeds mooier. De onschuldige toon erin, vooral die laatste zin heeft dat.

Het eerste stukje vind ik minder. Op zich is het mooi, maar het past niet helemaal bij de rest van het gedicht. Misschien zou ik het mooier vinden als je er een schuingedrukt stukje proza van maakte, en dit als inleiding op je gedicht gebruikte.

Vlinderen is een mooi werkwoord. :) Wel vind ik het jammer dat je maan twee keer gebruikt. Het einde vind ik erg mooi: de rode puntjes als zand, of als stilte, of rood vanwege de liefde (ojee kleur kleur) en dan die slotzin. :)

Vind het knap hoe je zonder rijm toch een mooi vloeiend gedicht kan maken, dat niet raar gaat klinken omdat er geen rijm is.

Laatste strofe en laatste zin zijn het mooist (y)

Eigenlijk staan die puntjes daar alleen maar omdat het forum geen spaties aan het begin van een zin accepteert :)

Dat dacht (en hoopte) ik al:P.

zullen wij vlinderen vannacht naar de maan?
Voor het laatst eerste man op de maan spelen,

waarom niet:

zullen wij vlinderen naar de maan vannacht?
Voor het laatst eerste man daar spelen,

?

Soms gebruikt men in de poëzie toch juist zinnen die verkeerd lopen (dat heeft ook een naam maar ik weet niet meer welke.. :( )

alhoewel Reynaert wel een punt heeft..

Lekker chaotisch en vol gevoel; dit lijkt in een opwelling geschreven. Het sleurt de lezer wel heerlijk mee, het lijkt alsof er woede/verdriet in zit en dat dat ook de oorzaak was dat je dit schreef. Het druipt ook van de ironie in sommige stukjes en dat vind ik echt gaaf in een gedicht.