Op het werk je aangetrokken voelen tot een ondergeschikte.
 

Beste forummers,

Relaties op het werk zijn altijd lastig. Zeker wanneer jij degene bent die rapporteerd over de resultaten van degene waar je een oogje op hebt.

Het is mij dus ook overkomen dat ik iets ben gaan voelen voor een collega die volgens de bedrijfshiërarchie onder mij staat. Ik weet niet wat ik nu met deze gevoelens moet doen. Het is niet zo dat ik bang ben dat ik niet meer objectief kan rapporteren over deze meid in kwestie, maar eerder dat ik bang ben dat een eventuele relatie mensen al laten denken dat ik niet professioneel bezig ben. Mijn meerdere hebben dan natuurlijk wel vrees hebben of ik objectief rapporteer.
Toch is het geen gevoel dat ik zomaar naast mij neer kan leggen.

Lees voor de grap ook eens dit bericht.

Wat is jullie visie over relaties op de werkvloer?

als het met een collega is die niet boven of beneden je staat, is er niets aan de hand, lijkt me.
Als het is met iemand die die wel direct boven of beneden je staat, dan is het wat lastiger... maar ik denk dat er vaak wel wat valt te regelen door dan een van de twee naar een andere afdeling over te plaatsen. Ik weet niet of zoiets mogelijk is bij jou?

Het moet kunnen, maar dan moeten de beide personen er wel mee om kunnen gaan. Mochten jullie dus iets met elkaar krijgen, zorg dan dat je je niet anders gaat gedragen dan eerst, want dat wekt (volgens mij) het idee dat het er niet meer eerlijk aan toe gaat.

lijkt mij wel dat het ziekteverzuim dan achteruit gaat, ik bedoel, je gaat graag naar je werk om die persoon te zien.

wordt je ehcter afgewezen gaat het ziekteverzuim weer omhoog.

Hoe het met de arbeidsproductiviteit staat durf ik niet te zeggen. verliefdheid kan motiverend maar ook lethargisch werken.

Zelf zal ik nooit wat beginnen met een collega. Ik heb een mede stud ass wel een fling zien hebben met iemand van de technische groep (zit 2 verdiepingen lager) maar toen dat stuklipe was het vooral veel ongemakkelijke blikken, en ontwijkmanoeuvres.

Een collega van mijn vader had ook een relatie met iemand van zijn werk...echt een jaar ofzo gedaan en niemand die er achter kwam. Bij mij op school zijn er ook een hoop docenten en bijv. afdelingsleiders die iets met elkaar hebben, en iedereen accepteert het gewoon.
Als die gevoelens echt heel diep bij mij zouden gaan zou ik daar toch wel iets mee (proberen te) doen.
Je baan is belangrijk, maar ook het gelukkig zijn van jezelf..

Waarom zou het niet kunnen? Zolang jullie jezelf blijven en geen overlast veroorzaken op de werkvloer is er toch niks aan de hand?

Hehe, dit bedrijf heeft maar 1 verdieping dus dat is helaas geen optie. :p

Maar jij hebt het over mensen die op het werk niet boven of onder elkaar staan. En laat dat nou juist net het probleem zijn. ;)

Wat het voor mijn baas betekend kan mij niet veel interesseren. Het gaat mij vooral om de zaken die direct verband hebben met mij :p.
Ik vind het trouwens wel erg voorbarig gesproken dat jij nooit wat zou beginnen met een collega. Je weet niet wat de toekomst je brengt en waar je je tot aangetrokken voelt kies je niet zelf bewust uit.

Ik heb het nu niet over vakkenvullen bij de Albert Heijn...

Ik heb het wel degelijk over mensen die boven elkaar staan.
Met de collega van mijn vader bedoel ik eigenlijk niet echt zijn collega maar meer een baas, niet de baas maar iig hoger. De vrouw waar hij een relatie mee had werkt geregeld samen met mijn vader en die was dan ook de enige die het wist...
Daarnaast is dit ook voorgekomen bij mijn moeder op haar werk (advocatenbureau). En de desbetreffende secretaresse heeft toen zelf ontslag genomen en pas naderhand kwamen zij er achter waarom dat nou was (en ze hebben nu nog steeds een relatie).
'T is natuurlijk wel moeilijk om alles verborgen te houden...

Maarre trouwens je kunt toch altijd iets leuks als vrienden gaan doen. Want weet jij of ze jou ook wel ziet zitten? Misschien denkt zij van: Wow leuk, dit ga ik wel aan ondanks mijn baan.. En dan lijkt het me toch iets makkelijker.

Ik vind het maar een ongezonde situatie om een relatie te hebben met iemand op je werk. Natuurlijk kan het, maar in de praktijk kan je best je privé-relaties niet te veel mengen met je professionele bezigheden. Zowel naar elkaar als naar jullie collega's toe is dat toch een gezondere situatie. Misschien zou een van beiden dus best een andere baan zoeken, om het niet nodeloos ingewikkeld te gaan maken.

Wat doe je dan voor werk, het klinkt zo serieus, op je 19e? :eek:

Uitgaande van een serieuze baan: zorg dat één van jullie overgeplaatst wordt zodat jullie niet al te veel met elkaar te maken hebben op het werk. Anders zorgt het voor scheve gezichten bij anderen zolang het goed gaat, en bij jullie zelf als het verkeerd gaat.

Inderdaad, dat vroeg ik me ook al af. Maar goed, ik zou er gewoon voor gaan als je haar leuk vind. Bij mij op het werk lopen ook stelletjes rond en dat gaat ook wel goed, maar dat is dan ook maar gewoon een supermarkt. :rolleyes:

Schijt aan conventies (y)

Ik werk als systeembeheerder in een callcenter. Een van mijn nevenfuncties is het rapporteren van scores en het bijsturen/adviseren van planningen.

*snuift* Nah, dat valt wel mee.