aan of uit?
 

Hallo allemaal,

Afgelopen zaterdag hebben mijn vriend (nu ex dus) besloten om uit elkaar te gaan na ruim een jaar.
Er kwamen steeds meer ergernissen over en weer, we kwamen er namelijk steeds meer achter dat we zo verschillend zijn. Ik ben wat meer van het uitgaan, reizen enz. Hij is wat stiller en blijft het liefste gewoon zo vaak mogelijk thuis.

Goed, daarom ging het dus de laatste tijd niet goed (in het begin wel veel beter!) en zijn we nu dus uit elkaar.
Maar, voordat we een relatie kregen met elkaar waren we al geruime tijd goed bevriend. Daarom besloten we nog wel goed met elkaar om te gaan dus spreken we nu nog steeds af om filmpjes te kijken, motorritjes te maken enz.

Maar het gestoorde is: de laatste tijd toen we nog met elkaar hadden raakte ik hem nooit meer echt aan enzo, omdat ik gewoon voelde dat het eind in zicht was, had er ook gewoon geen behoefte aan.
Maar nu sinds het uit is (wat dus nog maar 3 dagen is!) is het ineens allemaal zo anders en spannend.
Als hij me heel even aanraakt gaat er een hele trilling door me heen.
Misschien gewoon puur omdat het nu eigenlijk niet mag omdat het officieel uit is, of omdat dat verplichte er niet is.

Goed, ik ben gewoon radeloos! Wat kan dit nu betekenen?
Misschien dat we beiden even die druk nodig hadden om erachter te komen dat we allebei wel gek op elkaar zijn en niet zonder elkaar willen of....

Jemig, nou, gewoon mijn vraag: mensen die hier ervaring mee hebben? Ook wel eens meegemaakt? Toen weer opnieuw geprobeerd en bedrogen uitgekomen?

Geef me raad!!!!!!! :bloos:

Wacht even af, als die gevoelens blijven probeer je het gewoon opnieuw (ervan uitgaand dat hij dat ook wil). Kans is zéér groot dat het dan uiteindelijk weer niets wordt, maar dan weet je dat hè. :)

Bedenk je nog een keer waarom het uit is en volg je gevoel.

Bij mij werkt het nooit zo als ik ergens achteraan ga bij een relatie ofzo. Zulke dingen komen vanzelf. Maak je dus niet te druk en geniet van het moment

Nu 'mag' het niet meer dus is het spannend als er wat gebeurt. Maar omdat t uitgegaan is, lijkt het me dat je je daar beter niet aan over kunt geven :o

Beter had ik het niet kunnen zeggen

Je weet nu pas wat je mist en dat maakt het allemaal weer spannend. Als jullie echt zouden willen, kunnen je er weer wat van maken. Maar ik denk dat de kans dan groot is dat alle ergenissen weer terugkomen. Misschien zijn jullie als vrienden beter af. En misschien wordt het nog wat als jullie er beiden beter mee om kunnen gaan. Het is maar net wat je er zelf van maakt!

Geef elkaar in ieder geval geen valse hoop door te stellen dat jullie eventueel weer bij elkaar kunnen zijn, maar wacht het gewoon af of dat werkelijk zo is. Je weet pas wat je mist als je het kwijt bent en dat gevoel is nu sterker dan ooit, laat je niet van de wijs brengen en zet je gedachten op een rij. het is niet voor niets uit gegaan, onthoudt dat goed.

wat een saaaie reacties allemaal, gewoon een paar keer aan toegeven en wel zien

Het gaat hier wel om een relatie van ruim een jaar, niet om een of andere flirt he.

Op die tijd heb je elkaar toch al goed leren kennen op relatiegebied, en vastgesteld dat je met mekaars verschillen niet kan leven. Tja, jammer, maar dan zal het ook in de toekomst niet meer werken waarschijnlijk. één van de twee zal het inzien en er weer een punt achter zetten enzovoort. Zoveel keer meer liefdesverdriet voor dezelfde prijs...
Saai misschien, maar anders is het toch ook maar dat ene enkele moment van toenadering waar je nog je plezier kan uithalen als je het mij vraagt.

Dit verhaal komt me zo bekend voor!
Ik heb precies hetzelfde gehad, met twee verschillende vriendjes (mja, een ezel stoot zich geen twee keer enzo...). Ook daar was het helemaal over, en als ik ze dan weer zag nadat het uit was was het allemaal trillingen en spanningen. Met beide is het weer aan gegaan en na wat langere tijd pijnlijk en moeilijk alsnog definitief uit gegaan. Achteraf bezien had ik het beter de eerste keer uit kunnen laten, dat had me veel pijn en verdriet bespaard, en misschien ging ik dan nu nog normaal met ze om...
Nou is dit mijn situatie, niet de jouwe, maar ik zou me wel een paar keer bedenken als ik jou was...