Mag ik nog hoop hebben?
 

Gegroet iedereen

Ik val direct met de deur in huis:

Mijn relatie van 1j en bijna 3maand is sinds gisteren uit.
De laatste tijd maakten we teveel ruzie. En achteraf bekeken, waren dat zulke futiliteiten! :(

Nu hebben we gisteren nog goed kunnen praten, en hij zou onze relatie (ook) graag nog een kans geven, maar dat kan hij niet meer, zei hé. Hij wil ff tijd voor zichzelf, waar hij dan ook alleen maar met zichzelf moet rekening houden. Hij kan er eventjes niet meer tegen. Maar hij weet niet wat de toekomst mss kan brengen. Hij hoopt dat hij later toch nog met mij gelukkig kan worden.

Maar nu heb ik iets van:

Ja, dat zegt hij nu. Want het doet ook voor hem pijn, want hij ziet mij tenslotte ook nog graag. Dat zei hij zelf.

Maar het grote probleem is dat we ver van elkaar wonen. Dus we kunnen elkaar niet sporadisch is tegen komen voor een spontaan klapke. Daardoor kunnen we elkaar ook niet zien, want hij wil er (hij weet niet hoeveel) een tijd laten overgaan. Maar zonder contact irl, als was het maar voor even, denk ik dat alles wel zal overwaaien.

De gevoelens zullen langzaam maar zeker verdwijnen, en de pijn zal minderen.

Ik wil hem doodgraag terug, maar ik denk dat ik er best mijn hoop niet kan op zetten.. ( ? )

Want is het niet zo dat als je elkaar niet int echte leven kan zien, dat de vlam nooit terug kan opwakkeren, maar alleen maar doven??

En wat kan ik nu het beste doen?
Hem eventjes gerust laten, en wachten tot hij tegen mij begint op msn / mail / sms / belletje ?

Of is het oké als ik hem eerst stuur? Al denk ik toch dat ik hem nu het eerste contact laat leggen..

Help wanted !

Laat hem nou maar even. Hij heeft er voorlopig genoeg van en heeft gezegd dat hij even tijd voor zichzelf wilt. Het domste wat je dan kan doen is steeds smsen en alleen maar met hem bezig zijn.

mijn advies: je moet hem even met rust laten, en jezelf ook even rust geven om dingen op een rijtje te zetten. Ga niet alle dagen aftellen op een kalender, maar spreek wel bijv met hgem af dat je hem over 2 a 3 maanden weer ziet, en elkaar af en toe nog mag bellen ( met een frequentie van hoogstens 2 keer in de week). Zo verwatert jullie contact niet, en geef je elkaar toch ademruimte. Zorg ervoor dat je een vrolijke relaxte meid bent als je hem weer ziet, en niet een verdrietig wanhopig wrak, want dat is onaantrekkelijk.

Ik ben niet zo goed in metaforen. Maar volgens mij gaat een kaars doven bij gebrek aan zuurstof.

Meestal werkt het toch niet op de manier die jij wil. Het is echt geen goed teken dat jullie niet meer hetzelfde van elkaar willen/verwachten. Echt, Anke, het is uit, hoe erg dat ook is. En natuurlijk kan je hem nog eens af en toe bellen. Maar bespaar je alle (ijdele) hoop.

Ik weet niet hoe hij er precies over denkt, maar als jij contact wil hebben met hem, moet jij hem ook bellen. Natuurlijk is het onzin dat jij met hem wil babbelen, en dat hij daarom maar naar jou moet bellen. Neem die telefoon op, bel dus eens, dan zal je wel zien hoe bevrijdend dat werkt. (Of niet...) Het is ok als jij belt. maar alle andere regels t.o.v. vroeger zijn veranderd. Hetzelfde als toen ben je, helaas, kwijt.

Maar toen ik zei van:

Als we elkaar niet zien, ga de pijn slijten. Zoiets kent meestal geen goed einde.

Toen zei hij van:

Maar nu ben jij diegene die pessimistisch doet.. We zien wel wat de toekomst brengt. Ik kan niet beloven dat het goed komt, maar ik kan ook niet zeggen dat het niet meer goed komt..

Misschien had hij mij die hoop beter niet gegeven?

Want dat doet zo'n pijn..

Kwil bij em zijn..

:(

Ik denk dat hij je heel voorzichtig probeert te vertellen dat hij het uit wil maken, maar je daar zo min mogelijk pijn mee wil doen. Misschien dat hij na zijn adempauze toch nog besluit dat het wat kan worden, maar het is aan jou of je hoop houdt in deze periode of verder zoekt.

Zou ik hem een mailke sturen met daarin de uitleg van: als hij onze relatie nog een kans wil geven, dat we elkaar toch af en toe eens moeten zien, op puur vriendschappelijk basis dan, omdat anders het vuur echt ga uitdoven.. ??

Kwil da risico niet nemen, als hij ook nog maar iets ofwat toekomst in "ons" ziet..

Kwil echt voor hem vechten, maar 'k weet nie hoe..

Geef hem eerst nog 'n dag of twee. :)

Misschien nog iets vergeten te zeggen:

We hebben ook nog meermaals gekust..

En toen hij in zijn auto wou stappen, kwam hij terug naar mij toe gelopen. Hij wou mij nog is kussen..

Was dat een soort afscheid en zie ik er een beetje valse hoop in?

Of betekent het "iets" ?

Ik denk dat je dat moet zien als "afscheid". Een laatste zoen, een mooie herinnering.
Sorry :)

Hij heeft het op een best nette manier uitgemaakt, zonder je al te veel aan het lijntje te willen houden en je te willen kwetsen.
Geef het even de tijd, en zie dan hoe jullie tegen over elkaar staan. :)

Ik had t na 2,5 jaar uitgemaakt met mijn ex, we gingen toen ook uit elkaar met de woorden "later komen we weer bij elkaar, daarvoor is onze band veel te hecht" maar we hebben elkaar toen een paar maanden niet gezien en toen weer elkaar ontmoet.
Dit was erg emotioneel en we hebben daarna weer afgesproken, maar toen had ik een nieuwe vriend en hij een vriendin. We hebben elkaar toen alleen op msn gesproken en zien elkaar nu, 9 maanden later, alleen op verjaardagen enzo. Ik heb nu niet echt meer het gevoel dat het ooit goed komt, het zou zo maar kunnen maar na zo'n lange tijd zijn we uit elkaar gegroeid, andere interesses gekregen en andere vrienden, bovendien zijn de ergernissen die ik toen had waarom ik t uiteindelijk uitmaakte nog steeds niet verdwenen bij hem en denk ik niet dat wij ooit weer zo'n sterke relatie kunnen krijgen als die we hadden.
Ik zal die relatie en hem echt nooit vergeten, natuurlijk niet, maar de band die we hadden bestond buiten vreselijk veel van elkaar houden ook uit een hele sterke vriendschap, en die vriendschap zou ik wel weer terug willen. Ik hou nu op een andere manier van hem, ook al zie en spreek ik m amper, hij houdt een plekje in mijn hart en omdat je zoveel van elkaar weet en elkaar door en door kent kun je écht een hele goede vriendschap opbouwen (mits hij dat ook wil). Wat er daarna gebeurt zie je dan wel weer.
Mijn ex heeft nu een nieuwe vriendin en ik een nieuwe vriend en dat accepteren we ook van elkaar, we willen gewoon dat de ander gelukkig wordt/is en als dat niet met elkaar kan dan met iemand anders maar de band blijft er echt!

Hmm klinkt erg als hoe het bij mij is gelopen. We wonen alleen dicht bij elkaar. We hebben 1,5 jaar iets gehad en aan het einde ook veel ruzie en problemen waar we niet uitkwamen. Het is nu 2 maanden uit (al zijn we nog weleens 'bij elkaar geweest' in die tijd, maar dat is nu ook voorbij).
Ik heb precies hetzelfde als hij: ik wil dingen op een rijtje zetten, met niemand rekening houden (ben tot nu toe altijd bezet geweest zo'n beetje), ik ergerde me teveel aan haar houding richting het einde. Het doet me nog steeds veel pijn, maar het gaat gewoon niet op dit moment.
Ook wij hebben we bedacht dat we later weer bij elkaar komen, maar ik ga wel gewoon verder (dus uiteindelijk ook dingen met andere meisjes doen, dat was ook wat ik op zich ook wilde). We hebben gewoon nog veel contact en ik heb haar gezegd dat ze geen hoop moet hebben omdat niets zeker is. Of dit contact het voor haar vermoeilijkt heb ik helemaal aan haar gelaten.

Ik denk dat je wel contact moet houden om het ooit eventueel goed te kunnen laten komen, inderdaad omdat je anders uit elkaar groeit zoals KiMZz zegt. Hou in ieder geval niet de hoop en ga verder, want er is wel een grote kans dat het voor niks is.

ff wachten, hoe moeilijk dat zal zijn na 1 jaar en 3 mndn....gewoon ff wachten...daarna verder kijken...sterkte

Het lijkt mij juist goed als de pijn gaat slijten, bij jou en bij hem. Het is niet goed om terug te kijken op de vervelende ruzies en de ellende en de pijn van het niet meer bij elkaar zijn en het uitmaken. Jullie moeten gewoon allebei denken aan de goede tijden en aan wat jullie voor elkaar betekenden en hoe bijzonder het was, want op die manier komt het eerder goed, lijkt mij.

En de gevoelens die je hebt zijn heel begrijpelijk en daar is ook niets mis mee. Het is misschien ook wel goed om deze gevoelens te uiten, ook naar hem toe. Maar ik zou niet te veel verwachten, want dat is nooit goed. Gewoon toch proberen te accepteren dat het voor nu uit is. Ik denk ook niet dat het erg is als je contact met hem zoekt, maar hij wil denk ik toch even rust en zijn gevoelens op een rijtje zetten. Dus ik zou hem ook niet overladen met telefoontjes/sms-jes, et cetera. Eigenlijk alleen contact zoeken met hem om je eigen gevoelens of zo te ventileren en niet met de bedoeling of verwachting iets hiervoor terug te krijgen. Schrijf hem bijvoorbeeld een mooie brief waarin je schrijft hoe je je voelt en laat het hier dan voorlopig gewoon even bij, want hij weet toch dat hij jou kan vinden als hij het weer verder op wil pakken en verder kun en moet je het gewoon niet forceren.

En verder moet je inderdaad ook gewoon jezelf afleiden en verder gaan met je leven. Je moet ook niet bang zijn dat het 'vuur dooft', want de liefde die jullie voor elkaar voelen en de manier waarop jullie elkaar ervaren hebben zal toch altijd wel enigszins onaangetast blijven.

Laat hem even met rust. Zo kan hij alles rustig op een rijtje zetten. Als hij je echt leuk vind, wilt hij je heus wel weer terug!

Ik heb ongeveer hetzelfde gehad. Na 3,5 jaar ging het uit met mijn vriend. Ik wilde hem dolgraag terug, en had in het begin het zelfde gevoel als jij nu hebt. Ik zou hem het liefst de hele dag overladen hebben met smsjes en mailtjes enz. Gelukkig lieten mijn vriendinnen mij inzien dat dit niet goed was. Ook namen zij er mij mee op uit de stad in, stappen enzovoort. Zo heb ik langzaam aan (soms ook met pijn en moeite) mijn eigen leven op gebouwd. Het ging weer heel goed met me, ook al wist ik dat mijn ex nog steeds 'de ware' was voor mij. Hij heeft al die tijd zijn speciale plekje in mijn hart behouden. Op een dag kreeg ik een smsje van hem, en heeft hij het contact weer langzaam opgebouwd. (Dat was toen puur vriendschappelijk, hij had een nieuw vriendinnetje) Het ging uit met die vriendin, en nu hebben wij weer wat gekregen. (Heel samengevat verteld ;))
Hij zegt nu achteraf dat hij het juist 'aantrekkelijk' vond dat ik me er zo sterk doorheen had geslagen, een eigen leven zonder hem had opgebouwd. Dat dat hem liet inzien wat hij 'weggegooid' had.

Je voelt natuurlijk zelf vaak ook al een beetje aan hoe het zit en wat de kansen zijn. Maar maak in elk geval wel heel duidelijk hoe het voor jou voelt en wat je er van denkt. Na een korte break met mijn vriend is het weer helemaal goed gekomen en misschien nog wel beter dan daarvoor, omdat we allebei veel tijd hebben gehad om na te denken en daarna heel open tegen elkaar te zijn. Maar ik weet dat het voor jou misschien wel anders kan lopen. het blijft een beetje afwachten denk ik :confused:

'k Had het misschien nog niet zo meteen verwacht, maar strakjes zie ik hem terug.

Maar ik weet niet goed wat ik moet verwachten. Ik zie wel hoe het loopt. In ieder geval, ik mag geen initiatief nemen tot "meer", want alles ligt in zijn handen. Het wordt moeilijk hem niet te mogen aanraken enzo, maar ik doe mijn best. :p


--> Inderdaad, dat heeft hij ook al gezegd. Niet met die woorden, maar het komt er wel op neer. 'k Hoop dat het bij mijn ex-vriendje hetzelfde effect heeft. ;)

'k Ben echt blij dat ik em terug kan zien.. En hopelijk komt het goed.. :) :bloos:

Het is het beste om elkaar eventjes met rust te laten, hoe moeilijk
dit ook is. Als je elkaar nu heel de tijd gaat lopen bellen en smsen is het moeilijker
voor jullie allebei (ik spreek uit ervaring). Het is moeilijker om hem los te laten
en te voelen wat je echt voelt. In het begin zal het zeker moeilijk zijn, maar naarmate de tijd vordert zal het makkelijker gaan. Misschien beseft hij na een tijdje wel dat hij je terug wil, maar hier zou ik maar niet op hopen, als je hoop hebt kan je alleen maar teleurgesteld worden.

Blijkbaar mocht ik toch nog hoop hebben.. :bloos:

We zijn terug samen, maar beginnen terug op het gemakje..

Dus volgend weekend zie ik hem.

:D

Thx voor de raad iedereen..

Succes! Doe rustig aan, overhaast niets... En blijf hem ruimte geven, en neem die zelf ook. Ik hoop dat dat een beetje duidelijk overkomt :D

Leuk (y)

Alleen al om terug bij elkaar te komen zou je het even uitmaken met je vriend :D Van nieuwe spanning in de relatie gesproken (y)

Mja, we zijn nu wel terug samen, maar het is zo helemaal anders!

Hij houdt geen rekening meer met afspraken die we hadden voor ons dipje, en ik durf daar dan niets op te zeggen, want ik wil terug geen ruzie veroorzaken!

En hij doet nog afstandelijk, wat misschien wel te begrijpen is, maar ik zou toch graag iets meer interactie met hem krijgen. :s

Is dit een beetje normaal? Ik veronderstel van wel, maar 'k vind het toch niet zo leuk.. :|

'k Hoop dat hij in de loop van de week toch nét iets zijn best doet! En dat ie niet zomaar de oude afspraken waar ik belang aan hecht, overboord gooit. :confused:

Herkent iemand dit? En wat kan ik het beste doen?

:confused:

Je moet minder piekeren

Neem de dingen zoals ze zijn

Moet ik dan zomaar over mij laten lopen?

Mag hij dan zomaar onze afspraken "dumpen", ookal weet hij dat de andere er waarde aan hecht?

This sucks
:|

Tja, als je het mij vraagt is dit een laatste stuiptrekking van een stervende relatie... Ik vrees het ergste. Spijtig :( Succes ermee!

Je moet niet over je heen laten lopen.
Ruzie maken doe je met twee, jullie hebben evenveel aandeel daarin. Het lijkt erop dat hij de touwtjes iets teveel in handen houdt.

Misschien loopt het allemaal wel los. Hij heeft de tijd die hij vroeg ook nog niet echt gekregen, hou daar rekening mee.

Als het niet betert, tja... praten

Laat hem gaan. Maak gebruik van die afstand om ook in je hoofd afstand van hem te nemen.
Als het echt nog goed komt dan merk je dat vanzelf wel. Hij is erg duidelijk dat hij geen contact irl wil etc en dat lijkt me ook het beste. En als hij je smst ren dan niet figuurlijk gezien weer meteen in zijn armen. Geef jezelf de tijd om deze periode af te sluiten en om jullie relatie samen af te sluiten en alles op een rijtje te zetten voor jezelf. Móchten jullie later nog samen komen (en ik denk persoonlijk dat die kans echt miniscuul is) dan kunnen jullie samen een nieuwe start maken.

Eum, ik word hier blijkbaar misverstaan.. :)

'k Heb hem gisteren dan nog gebeld, en hij legde mij uit waarom hij die dag die ene afspraak niet is nagekomen..

Gisterenavond en vandaag is hij diegene die contact zoekt, en zaterdag zou hij langskomen tot zondag.. (hij heeft van maandag tot vrijdag stage en we wonen redelijk wat km van elkaar, zodat we 's avonds elkaar niet kunnen zien)

Dus alé, ik moest niet zo overreageren..

Maar we zien wel hoe het loopt..

:)

Ik snap het probleem niet meer. :(

Ik ook niet!

Watvoor afspraken eigenlijk?