Klaar om te wenden
 

Het lijkt nog maar een week geleden
het zijn slechts zeven vrije dagen
Honderd-en-achtenzestig uur
verstreken

sinds de dag dat ik je ken

Ik zag ons samen vliegen door de wolken
omarmd door wind en vocht maar vuur
En af en toe, zo nu - en dan
pakte je mijn hand

De roerganger vergat zijn taak;
't grootzeil anders dan de fok
Lijnen slordig op een hoop,
en het roer schoot alle kanten op





Ik denk, ik zeg het er maar even bij: de titel slaat op een overstag (wenden, draaien, keren etc).

Mooi, heel mooi! De inhoud staat me wel heel erg aan, geloof ik.

Waarom heb je af en toe aan elkaar geschreven?

Als ik hem lees, kom ik in de knoop met dat "door de wolken" Lees ik het dan gewoon verkeerd?:P

De eerste strofe vind ik niet heel erg bijzonder, maar de laatste twee vind ik mooi.

Vooral: Ik zag ons samen vliegen door de wolken
omarmd door wind en vocht maar vuur
En afentoe, zo nu - en dan
pakte je mijn hand

:)

Dank voor die positieve reacties! :) Ik kom net terug van mijn één week durende zeilkamp, dus, ja, 'vandaar'.

Ik schrijf af en toe altijd aan elkaar, ik wist niet eens dat het los moest. :bloos:

En volgens mij lees je 't dan anders, want als ik hem lees, kom ik niet in de knoop.

Heel origineel, die metafoor met het zeilen! Alleen die eerste strofe vind ik jammer, lijkt me een beetje overbodig..

Ook naar Sail geweest?

Oh ik vind het geweldig, het is op een bepaalde manier echt super herkenbaar voor me! (maar als ik dat ga uitleggen ben ik wel even bezig denk ik, haha). Bedoel je er ook mee dat bepaalde ontmoetingen voor hele sterke wendingen kan zorgen, of dat je als je je in een nieuwe omgeving begeeft je leven zo kan omdraaien dat je zit met een heleboel nieuwe dingen?

:)

Ik bedoel er denk ik een soort van combinatie van die twee dingen mee. Het is 'naar eigen ervaring geschreven', dus een beetje lastig uit te leggen zonder ook die ervaring te vertellen. Hmm. Ik bedoel ermee, dat als je je begeeft in een nieuwe, vreemde omgeving er hele rare dingen met je kunnen gebeuren en dat voor sterkte wendingen kan zorgen.

Ik vind dit echt een mooi gedicht. Het leest zo lekker, het heeft gewoon wat.
Het streepje bij
En af en toe, zo nu - en dan
pakte je mijn hand vind ik leuk. Een leuke vorm heeft je gedicht ook. Volgens mij is dit toch wel het beste dat ik ooit van je gelezen heb. :o

Het leest heerlijk, de woorden zijn mooi. Het is dus gewoon (nou ja gewoon?) een erg goed gedicht!

Misschien dat het dus qua techniek wel je beste is, maar dit raakt me toch minder dan sommige andere van je..Maar dat ligt vast aan mij:)

het begin niet zo, 2e is beter, derde is mooi. nog maar een week, slechts 7 vrije dagen, maar wel 168 uur? of ben ik niet wakker genoeg. ik hou van de laatste strofe. je laat over aan de lezer zelf, en toch is het geen gebazel. dat is alles wat ik erover te zeggen heb, denk ik. gzdoor :).

Een week = 7 dagen = 168 uur :o

En verder dank voor reactie

dat snap ik :), maar waarom zeg je nog maar (klein getal) slechts (klein getal), maar wel groot getal. iig komt 168 niet als klein getal, als nog maar 168 uur over. als je ongeveer snapt wat ik bedoel.

Het lijkt nog maar een week geleden (het lijkt veel langer)
het zijn slechts zeven dagen ('t zijn toch echt maar zeven dagen)

Ofzoiets. Ik probeerde gewoon een strofe te maken met een week, zeven dagen en het aantal uur.