mijn vrienden en ik ontgroeid
 

Ik heb met mijn vrienden van't middelbaar (zo goed als mijn enige vrienden) enorm veel plezier gehad, maar de laatste maanden kan ik het niet meer. Het is gewoon altijd hetzelfde wat ze doen, nl. cafézitten en fuiven: m.a.w. zat drinken en dan de zot uithangen. Ik vond/vind dat zelfs ook heel plezant, maar niet om altijd te doen. En als ik eens iets alternatief voorstel om te doen, reageert er bitter weinig volk.

Ik begin echt het gevoel te krijgen dat we aan het uiteen groeien , dat ik er misschien maar beter mee breek en nieuw gezelschap zoek dat meer op mijn golflengte zit.

Mijn vraag dus aan de mensen die al uit het middelbaar zijn gesukkeld: Wat denken jullie en hoe hebben jullie contact verloren (indien zo) met je middelbare vrienden en hoe ervoer je dat?

Hier ben ik dus ook bang voor.
Maar wat ik zou doen, toch contact houden met hen als je op café gaan nog leuk vindt (maar dat zal wel :) ) en proberen om andere mensen te vinden waarmee je die andere dingen kan doen.

Met alle kennissen en halve vrienden heb ik het contact verbroken
Je zag elkaar gewoon minder. Ik had andere afspraken.
En ik vind het prima zo. Ik houd van mijn nieuwe leven en vrienden :D
Alleen mijn twee beste oude vrienden spreek ik nog regelmatig, maar daar moet je wel je best voor doen.

Ik heb nooit de behoefte gehad contact te houden met de mensen met wie ik op de middelbare school zat, dus dat heb ik ook niet gedaan. Als ik er eens een in de trein tegenkom kan ik met een enkeling nog wel leuk praten, maar dan contact houden hoeft niet zo, zo leuk zijn ze niet.
Maar ja, met anderen verwatert het contact zo nu en dan nog weleens. Je leven verandert en dat van een ander ook, dus dan doe je soms ook niet meer zo veel samen. Niet druk om maken, jammer maar als je het met andere mensen beter kunt vinden... Met mensen breken is dan ook weer wat overdreven. Je hoeft contact niet te verbreken alleen omdat je minder bij elkaar aansluit. Gewoon minder contact hebben en het gezellig hebben zolang het duurt is in mijn ogen dan een leukere optie.

Tja, afgelopen juli hebben 2 vriendinnen en 1 vriend die ik op de middelbare heb leren kennen, kort na elkaar mij laten vallen, zonder opgaaf van redenen. Dat was pretty klote, ja. Tijd lang me erg rot door gevoeld. Maar nu heb ik zoiets van: 'it's their loss'. Ik ken nog genoeg andere mensen om het leuk mee te hebben, dus laat het die anderen lekker uitzoeken.

Ik merk wel dat we veel minder tijd voor elkaar hebben. Zie die mensen nog 2x per jaar ongeveer. Wel jammer, maar als we elkaar zien is het eigenlijk nog redelijk hetzelfde gelukkig... maar ja, iedereen krijgt andere vrienden enz :).

Ik herken het ook. ik zat op de havo, mijn vrienden op het vwo. Ik ben dus vorig jaar als eerst en enige van school gegaan. en, wat je ook doet, je zit toch opeens ergens anders, andere leerstijl, andere mensen, andere stad (Naar Leiden ben ik gegaan, terwijl zij in Hoorn zitten), en dat hakt er gewoon in. ik voel het ook wel zo. soms denk ik: wat doen we hier eigenlijk bij elkaar? er gebeurt niets, niemand onderneemt, en tsja...weet je...dat is een benauwend gevoel, vind ik. het zijn tenslotte toch vrienden. En ook mijn beste vrienden. sinds mijn vriend mijn exvriend is, is er ook veel veranderd, aangezien we dezelfde vrienden hebben. dus dat is een andere factor die in mijn vriendenkring speelt. ik heb deze vakantie nieuwe vrienden gemaakt, waarvan ik hoop dat ik ze wel blijf kennen. ik moet er alleen wel voor zorgen dat ik niemand vergeet. maar dat komt wel goed:)

ik snap hoe je je voel. Dat voel ik namelijk ook een beetje ik voelde dat op de laatste jaar van de mavo. Vorig jaar dus. Wat je eraan kan doen? Zoveel mogelijk met ze praten.

Het is heel normaal dat je op een gegeven moment uit elkaar groeit...dat overkomt iedereen weleens, zeker als je allemaal in andere situaties zit ed.

Met mensen van de middelbare heb ik geen contact meer, ook niet echt behoefte aan. Ik heb nog wel contact met een meisje dat ik ken van de basisschool, we zijn nu bijna 15 jaar vriendinnen, ik zou het wel jammer vinden als die vriendschap stopt. Verder heb ik nog heel af en toe contact met een meisje dat ik al bijna mijn hele leven ken, maar we zijn wel uit elkaar gegroeid, onze levens zijn ook totaal anders.

Ik heb nog contact met één iemand van de middelbare school. Hem kende ik al van toen we 2 waren, en we zijn nog steeds heel goede vrienden.

Verder heb ik niet veel behoefte meer om ook met al die anderen nog veel contact te hebben. Soms zie ik toevallig nog wel eens iemand, en dat is leuk, maar natuurlijk is dat niet hetzelfde meer.

Laatst heb ik wel nog eens uren aan de lijn gehangen met een klasgenootje van me, met wie ik toen erg close was, maar sindsdien heb ik nooit meer iets van haar gehoord; oa omdat ze een tijdje in het buitenland had gezeten. Supertof om daar nog eens mee te babbelen. We kenden elkaar heel erg vanaf de tijd dat we onze eerste kalverliefdes begonnen uit te vechten. Nu, na al die jaren, zitten we toch nog vol van goede herinneringen van toen, en blijkbaar hebben we er toch wel veel van overgehouden, zoals we nu zijn. Met als grote verschil dan wel dat ze ondertussen al getrouwd is, twee kindjes heeft en een tweeling verwacht...

Allowa! :)

Wauw, m'n eerste berichtje hiero :)

Wat hier gezegd word herken ik helemaal ... Ik ga over zo'n 1.5 week beginnen op mn nieuwe school, HBO .. Best spannend allemaal ... Ik woon in een niet al te grote plaats (waar dus ook maar 1 basisschool is) en veel mensen elkaar kennen. Je kent het wel .. ons kent ons. Dat heeft voordelen maar soms helaas ook nadelen .. Achja.

Maar aniejweejz, ik dwaal een beetje af geloof ik. Wat ik wilde zeggen is dat ik nog altijd redelijk goed contact heb met een paar mensen van de basisschool. Vooral 2 vriendinnen van me die ik nog regelmatig spreek. Ze zitten op een andere middelbare school (jaja, zij moeten lekker nog een jaartje :P), doen andere sporten en dergelijke en toch spreek ik ze nog vrij vaak.
In die 5 jaar tijd is er, vooral de laatste tijd, natuurlijk wel vanalles veranderd. Zo merk ik goed dat onze karakters steeds verder uit elkaar zijn komen te liggen ... Zij hebben hele andere vrienden dan ik en houden zich met andere dingen bezig.
Dit kan lastig zijn ... maar van de andere kant is het ook weer leuk! Zo vul je elkaar aan en leer je dingen van de ander.

Op de middelbare school heb ik weer hele andere mensen leren kennen, waarvan de meeste trouwens ook heel gezellig en leuk waren èn zijn! Van sommige weet ik gewoon dat ik ze nog best zal spreken op z'n tijd en sommige doen nu al net alsof ze me niet (meer) kennen. (Zo kwam ik vanmiddag een ex klasgenoot tegen in de stad. Dat vind ik nou zo stom ... Zelfs een 'hoi' kon d'r na die 2 maanden al niet meer vanaf!)

Maar goed, ik denk dat je je daar niet druk over moet maken. Many people will walk in and out your life but only true friends leave footprints! Ik zou m'n aandacht en energie vooral steken in de dingen die jijzelf leuk vind om te doen en waar je zelf plezier in hebt! Het klinkt misschien een beetje kort door de bocht maar het heeft weinig zin energie te stoppen in zaken/mensen/dingen waar je toch geen plezier aan beleefd. En al zeker niet als het niet van twee kanten komt ...

Ik zeg niet dat je je vrienden zomaar aan de kant moet zetten maar ik denk dat je verder moet kijken. Zo ontmoet je weer nieuwe mensen en zul je weer nieuwe dingen ervaren. Dat hoort ook gewoon bij je leven. Je vrienden veranderen maar jijzelf ook hoor!

Mijn advies: Sta open voor allerlei nieuwe dingen die op je afkomen en waar jij je goed bij voelt! Babbel en onderneem op z'n tijd nog gezellig met je 'oude vrienden' maar blijf niet hardnekkig aan ze plakken .. ! Als je 'oude vrienden' echt iets voor je betekenen, en vooral ook jij voor hen, zul je zien dat het wel goed komt, ook al spreek/zie je hen misschien wat minder ..

Lees m'n ondertiteling maar eens goed door .. :P

(Volgende keer toch maar een beetje beter letten op wat ik allemaal aan het kletsen ben voor ik weer zo'n lengte weet te produceren :bloos: )

Maakt niet uit, je wordt hier toch lopende meter betaald, als ik het goed heb.

Tsja, bij mij verwatert het ook zo langzamerhand en daar is niet veel aan te doen. Ik denk dat het ook meer aan mij ligt...

Maak inderdaad nieuwe vrienden. Die misschien nog wel leuker zijn dan je oude vrienden...

goede vrienden hou je, andere niet. met mijn beste vriend heb ik al 14 jaar goed contact; evenals een goede vriendin van me. maar sommige mensen zie ik echt nooit meer tegenwoordig, gewoon omdat dat niet zo makkelijk gaat.

Ik merk dat het bijna vanzelfsprekend is dat dat gebeurt. Vriendschappen verwateren.
En ik merk zelf ook dat je zoveel verandert door de jaren heen, dat je op die manier echt uit elkaar groeit. Mijn beste vrienden zijn over het algemeen ook studievrienden, mensen met dezelfde interesses enzo. Dat blijken gewoon meer jouw mensen te zijn.
Soms vind ik het jammer en ik voel me soms schuldig als ik iemand nooit meer bel ofzo, maar dan denk ik 'Ach, zij bellen mij toch ook niet?' Het is volgens mij een heel natuurlijk verschijnsel dat veel vriendschappen ophouden als je 'een nieuwe levensfase' (:p) ingaat..

Ik herken t wel, alleen was t dan een vriendin die ik vanaf mn 4e ofzo kende.
We groeiden in de puberteit heel erg uit elkaar. En nu spreken we elkaar eigenlijk nooit meer, behalve af en toe op msn. En dan gaat het er vooral over wie het het beste heeft (elkaar jaloers maken eigenlijk dus).....

Ik heb alleen nog contact met mijn 'beste vrienden' Een meisje waarmee ik 5 jaar in de klas zat en een jongen waarmee ik 6 jaar in't middelbaar zat ;)

Tegen de mensen die ik trouwens vorig jaar heb leren kennen, zeg ik ook al geen woord meer. Ik ga volgend jaar namelijk iets anders studeren en zo goed was ik niet bevriend met die mensen...

Quote:Maakt niet uit, je wordt hier toch lopende meter betaald, als ik het goed heb.

Al Murphy bedankt voor de support :P

Mensen zoeken die meer op jouw golflengte zitten (y)

Precies (Y)

Als je straks met een andere studie bezig bent leer je daar vanzelf weer mensen kennen dat je misschien vanzelf minder behoefte hebt om je vrienden van het middelbaar nog aan te houden. Zelf heb ik nog goed contact met een goede vriendin van me uit het middelbaar, daar zat ik het laatste jaar al niet meer bij in de klas dus inmiddels al twee jaar niet meer maar toch bellen we elkaar nog wel regelmatig en dat vind ik toch wel leuk. Verder heb ik er niet zo'n behoefte aan. Ik hoop wel dat ik het contact met mijn vrienden van vorig jaar nog kan behouden maar dan moet het wel niet alleen van mijn kant komen vind ik.

Van de bassischool heb ik eigenlijk, maar met nog maar 2 vriendinnen contact. hoewel het wel minder is geworden toen we naar de tweede gingen. ( Andere klas, verhuizing) En ik denk dat ik na de middelbare niet echt contact meer houd met de mensen waar ik nu mee omga.

Mjah, ik herken dit wel. Ben vorig jaar geslaagd en heb af en toe wel met de gedachte gespeeld om eigenlijk wel het contact een beetje te verbreken. Al vanaf de 5e had ik bij sommige mensen iets van: "Mjah, je bent wel aardig, maar het klikt gewoon niet meer". Dat lag meestal aan gedrag wat ik gewoon kinderachtig vond. Na de 4e heb ik na een bepaalde gebeurtenis een andere manier (in zekere zin volwassener) van kijken tegenover dingen gekregen en dat botste wel eens. Bepaald gedrag vond ik erg truttig of ronduit irritant worden en ik ben een beetje opgeschoven in mijn vriendengroep naar het wat volwasserne gedeelte.Interesses kwamen ook wel ver van elkaar te liggen op een gegeven moment, men had nogal de neiging om het voortdurend over school te hebben en ik had daar niet zo'n behoefte aan.

Daarbij heb ik toentertijd nog mijn beste vriend verloren omdat hij zich volop op zijn relatie stortte (en daarmee zijn vriendschappen verwaarloosde), dat is wel uit gegaan na een tijdje, maar dat is nooit helemaal goed gekomen ondanks dat we het erg goed met elkaar kunnen vinden en dat de weinige gesprekken die we hebben zijn wel een stuk leuker dan die schoolgesprekken maar het voelt niet meer zoals vroeger helaas.

Met die eerste vriendengroep (+ wat aanhang) hebben we wel afgesproken dat we elkaar nog regelmatig moeten zien (we studeren in verschillende steden) maar ik vrees toch wel een beetje dat het na een jaar wel helemaal over is. En ondanks dat het niet echt klikt, althans in mijn ogen, ik weet niet of zij dat doorhebben, want ik kan redelijk doen alsof ik het extreem gezellig vind, ben ik toch bang voor dat moment. Maarja, ik vermoed dat ik op de uni ook wel weer mensen tegenkom waarmee ik het wel kan vinden.

Uit mijn middelbare school tijd heb ik maar 1 vriendin overgehouden, 2 anderen spreek ik nog wel eens, maar ik kan ze geen 'vrienden' meer noemen, eerder kennissen. En verder heb ik 3 vriendinnen die ik al vanaf mn vierde ken.

Je kan er niets aan doen, vrienden komen, vrienden gaan. Je wordt ouder, je maakt keuzes, verhuist misschien naar een andere stad voor je studie. en de vriendschappen die je hebt zijn er niet altijd tegen bestand.

Je moet je er ook niet druk om maken. Je ontmoet vanzelf wel nieuwe (leukere?) mensen. Maar het is niet zo dat je moet 'breken' met je oude vrienden. Je kan het contact laten 'verwateren' als je het echt niet meer leuk vindt met ze, of spreek gewoon eens heel af en toe met ze af.

Succes!

Loop nu tegen het eind van de middelbare school en hoewel het supergezellig is met deze groep denk ik niet, op uitzondering van 1 meisje dat we bij elkaar blijven. Ik denk dat er één naar het westen gaat, één naar Duitsland, etcetc. Maar bij elke levensfase zijn er weer nieuwe mensen en aan de achterkant vallen er weer mensen af en aan de voorkant komen er weer nieuwe bij.