Heb je schrijvers die nooit lezen?
 

en dan bedoel ik ook echt bekende of goede schrijvers.

ehm.. nooit zou niet helemaal logisch zijn bedenk ik met net :D
Maar ik bedoel eerder iets van: nooit andere literatuur ed.

Mulisch leest weinig van anderen, maar wel veel naslagwerken en studieboeken. Tenminste, dat heb ik ooit in een interview gelezen.

Verbaast me niets. Hij vind natuurlijk alle andere boeken rampzalig slecht, want er gaat niets boven zijn geweldige boeken. :rolleyes:

Nee, de verklaring was dat boeken van anderen of goed waren of slecht. Als ze slecht waren hoefde hij ze niet te lezen. En als ze goed waren dan waren die boeken 'af', en kon hij er dus niks mee. Dat was de strekking er in ieder geval van.

Dat klopt wel met Harry's schrijven... Zijn boeken zijn inderdaad af en je kan er geen fuck mee. Lezen en vergeten. Er was eens iemand bij Literatuurwetenschap (in een ver land, lang geleden) die een paper over een boek van Mulisch wilde doen (ik geloof zelfs Ontdekking van de Hemel), en die liep op een gegeven moment gewoon muurvast, omdat je niets meer met dat boek kan, dan wijzen naar al bekende mythes die er in voorkomen.

Maar hij is wel het beste voorbeeld van schrijver die niet leest, denk ik. Hij is een schrijver, geen lezer, heb ik hem wel eens horen zeggen. De rest van de wereld heeft volgens mij door dat veel lezen een goede manier is om beter te leren schrijven.

LUH-3417

Hermans kon er ook wat van, maar meer uit jaloezie.
Die verwierp 'ontdekking van de hemel' na een aantal bladzijdes roepend dat het een kutboek was.

Overigens vind ik het wel cool om soms te lezen hoeveel passie er voor literatuur is bij schrijvers (giphart is wel extreem erin, maar hij zei ooit dat hij ook 100 pagina's per dag leest, redelijk. Jaap Scholten heeft daar ook nog een leuk boekje over geschreven 'reisavonturen en bedevaartstochten').

Hermans, had het ook wel, maar meer met Nederlandse schrijvers. Buitenlandse en vooral filosofen wilde hij nog wel lezen, tenminste zo meldt een biografie, vooral van Wittgenstein was hij fan.

Mulisch, is het bekende verhaal :P Arrogante vent blijft het ergens toch ook.

In "Het voorbestemde toeval" (waarin Marita Mathijssen Mulisch grondig interviewt) zei hij onder andere dat hij Kafka, Dostojewski en Borges las.

Maar je hebt't dus nodig als goede schrijver? Spreektaal en eigen fantasie kom je niet ver genoeg mee?

Mwah, je kan altijd leren, natuurlijk. Er zijn maar weinig mensen die al meteen errug goed schrijven, en zeker qua stijl kan je een hoop van bekendere schrijvers leren.

Er zullen best uitzonderingen zijn, maar ik denk dat het voor de meerderheid wel waar is als je zegt dat veel lezen, of gewoon veel met taal bezig zijn, goed is voor je taalgevoel.

LUH-3417

Mulisch (n) ik word zo moe van die man. Vooral De Ontdekking vd Hemel. Ik hou niet zo van gepronk met kennis.

Maar dat ontkent Mulisch toch niet? Daarnaast zou zijn antwoord hierop denk ik iets zijn in de trant van "it only takes you so far".

Waarop mijn antwoord zou zijn: "Baat het niet, dan schaadt het niet." :)

Hij ontkent het inderdaad niet, maar dat zou ook wel heel vreemd zijn. Of vreselijk arrogant... Iets in de geest van "Al die andere mensen schrijven zo slecht, dat besmet mijn superieure taalgevoel." Ergens zie ik hem daar nog wel voor aan, maar dat is niet eerlijk van me. Ik denk dat hij gewoon graag exentriek wil zijn, iets waar wel meer schrijvers last van hebben.

P.S.: Ik impliceer overigens niet dat iemand alleen maar veel hoeft te lezen om goed te kunnen schrijven. Ik denk alleen dat het één van de factoren is die een positieve invloed hebben op het taalgevoel en daarom ook weer positieve invloed op het schrijven hebben.

LUH-3417