![]() |
gevoel van eenzaamheid enz.
Het is nu vandaag 3 weken geleden dat hij het heeft uitgemaakt.
Ik mis hem nog steeds. Ik voel me ontzettend eenzaam en niemand kan mij helpen mij hier doorheen te slaan. Ik wil hem niet terug, maar ik wil dat gevoel kwijt raken. Als ik 's ochtends wakker wordt wil ik niet opstaan omdat ik weet dat dit weer een dag is zonder hem, als ik 's avonds wil gaan slapen lukt dat niet omdat ik aan hem denk. Ik vind het echt ontzettend moeilijk om gezellig met vriendinnen iets te doen, want overal waar ik kom schieten er herrineringen door mijn hoofd. Dit gevoel wil ik echt kwijt. Ik wil niet meer aan hem denken, ik wil me geen zorgen meer om hem maken. Hij MOET uit mijn hoofd! Ik wil me kunnen focussen op een nieuwe leuke jongen(die ik wel ontmoet ofzo, maar er verder niets bij voel omdat ik hem vergelijk bijv.), leuke dingen doen met mijn vriendinnen, kunnen uitgaan zonder mijn gedachten bij hem te hebben als ik weer een nummer hoor die hij leuk of mooi vind. Ik wil dit gevoel kwijt! Weten jullie er iets tegen? Ik zou jullie zóó dankbaar zijn als ik me een beetje beter zou voelen! Liefs, Lau |
Zoiets moet slijten
En verder...veel chocola eten :p |
Da's dus ook weer iets, ik eet bijna niets meer. Ben in 3 weken 7 kilootjes kwijt. Op zich wel lekker maar behoorlijk zorgwekkend. Heb gewoon geen honger enzo.
|
3 weken is niets
Verder moet je gewoon jezelf uit bed schoppen paar dagen huilen is prima maar daarna moet je je best doen om het weer leuk te hebben |
Ik heb er een jaar over gedaan om over mijn ex heen te komen, maar wat ben ik blij dat ik uiteindelijk over hem heen ben. Ik stond elke dag op met hem in mijn gedachten en ik ging slapen met hem in mijn gedachten. Echt niet meer normaal dus. Nu moet ik af en toe nog aan hem denken (echt denken, want ik zie hem wel online zijn of komen en dan denk ik strikt genomen ook aan m, maar dat is niet meer van: o, hij is online, of wat dan ook. Daarna denk ik er ook niet meer aan ofzo :D).
Het heeft gewoon tijd nodig. Je moet deze periode voor jezelf afsluiten op een eigen manier. Het is cliché en ik wilde het ook niet, maar uiteindelijk is geen contact toch de beste manier om over iemand heen te komen. Ik wilde dat niet forceren en ik wilde hem niet blokkeren of wat dan ook. Daarom heeft het ook veel tijd gekost, omdat ik hem elke keer na een tijd toch weer sprak. Inmiddels heb ik hem nog steeds niet geblokkeerd of wat dan ook, maar zeggen we gewoon nooit meer iets tegen elkaar. Ik heb wel eens een jongen geblokkeerd en verwijderd uit msn en achteraf gezien heeft dat erg geholpen. Dan denk je toch een stuk minder vaak aan iemand en sluit je echt dingen af. Naja, ik ga lekker in mijn bed liggen, want meer dan dit geblaat komt er vanavond niet meer uit :D Succes. |
Zoiets kost tijd meiske, daar stap je echt niet zomaar even overheen. Het snelst gaat dat zoals Loontjuh zegt, niet meer met elkaar in contact komen. Hoe minder je hem ziet en spreekt, hoe eerder je die gevoelens kwijt bent waar je nu mee zit. Het is vaak makkelijker om weer een contact op te bouwen na een lange periode van stilte, dan dat je probeert om nu direct een vriendschap te onderhouden (mocht je dat van plan zijn).
En zoek zoveel mogelijk afleiding, die herrinneringen gaan niet weg, maar ze zullen uiteindelijk minder voor je betekenen waardoor je je er niet meer aan stoort. Het moet gewoon slijten tot je er geen last meer van hebt. succes :) |
je mist gewoon iemand om je heen...niet hem persoonlijk want je zegt m niet trg te willen, maar gewoon een vriendje...niet meteen in een andere relatie beginnen, dat lost niks op...gewoon je ding doen en dan slijt het vanzelf..
|
Citaat:
Je kunt nog beter zeggen dat ze een steen voor haar harses moet smijten |
Citaat:
Het bevat serotonine dat endorfines vrijmaakt in de hersenen wat voor een kalmerende en antidepressieve werking zorgt en het is lekker. Waarom zou ze er dan niets aan hebben? |
Citaat:
Kortom: er is *niets* aan te doen. Helaas. Dit is precies de reden waarom mensen in een relatie blijven die niet meer goed loopt, vanwege de reden dat alleen achterblijven nóg erger is. Het enige dat hier tegen helpt is tijd :) Hoe cliché dan ook, het gevoel slijt in de loop der tijd. En tot die tijd is er niet veel aan te doen. Het enige dat helpt om er niet meer zo aan te denken is VEEL afleiding, en zelfs dán denk je nog aan hem. (Been there, done that). Plan dingen in het vooruitzicht waar je naar uit kunt kijken. Zo had ik een dagje sauna met een vriendin, met een grote groep naar de Efteling. En vooral: er veel over praten met vriendinnen. En soms er juist niet over praten, omdat de pijn dan nog erger is. Ik wil je een grote *knuffel* geven en je veel sterkte wensen! Meer kan ik ook niet doen. |
Zoiets heeft tijd nodig.
En hoe meer je jezelf erop gaat focussen dat je neit aan hem moet denken, hoe meer je juist aan hem gaat denken. Dat werkt bijna altijd averechts. Ga andere dingen doen, waardoor je met je hoofd niet bij hem hoeft te zijn, dat is de beste oplossing, samen met jezelf niet te druk te maken dat je hem nog niet kunt vergeten. |
Tja, zoiets heeft echt nodig. Probeer gewoon die afleiding blijven te zoeken! Dus blijf gewoon lekker met vriendinnen andere dingen doen, leer nieuwe mensen kennen etc. De gevoelens moeten na enige tijd toch gaan afnemen, zeker na zo'n lange relatie gaat zoiets niet 1-2-3 (tenminste, ik kon me herinneren dat ik het een lange relatie was). Gewoon blijven volhouden... en probeer je ook eventueel te richten op de voordelen van het vrigezel zijn. ;)
|
vooral die chocola tip werkt goed!! en veel jankfilms kijken ondr een lekker warme deken enzow.. verdriet slijt sneller als je het opwekt.. Bij mij dn :bloos:
sterkte! |
Citaat:
|
kun je beter aan de heroine gaan, word je tenminste niet dik van (y)
|
Citaat:
ze moet natuurlijk niet overdrijven hé |
Citaat:
|
Tsja, ze zeggen dat het slijt. En dat heeft tijd nodig. Heel veel tijd. Ik zit zelf ook nog met mijn ex die het inmiddels al bijna een jaar geleden heeft uitgemaakt.. :eek:
|
Citaat:
|
Mijn vriendin heeft het in januari ook uitgemaakt na zeven en een halve maand. En vandaag is het zo ongeveer even lang uit als het ooit 'aan' is geweest, en ik heb het soms nog steeds moeilijk. Daarbij komt nog eens dat ze bij me op school zit + dat we dezelfde vrienden hebben. Kort gezegd: dat ik constant met haar geconfronteerd word, ze was ook mee naar werchter en dat was echt niet makkelijk. Niet dat we ruzie maakten ofzo, totaal niet, maar het was gewoon lastig om constnat bij elkaar te zitten.
Nu heb ik haar tijdens de zomervakantie zo goed als niét gehoord (ja, wel een smsje en een mailtje, maar meer niet). Donderdag zie ik haar weer elke dag, en ik zie er nu al tegen op. Maar ik weet wel dat het rotte gevoel elke dag minder wordt. Het klinkt heel cliché, maar tijd lost alles op. Ondertussen is er weer een ander meisje waar ik iets voor denk te voelen, en zo vergeet ik m'n ex langzaam maar zeker wel. In echte vriendschap met een ex geloof ik niet meer, maar wel in erm..goede kennis-zijn... Een ding weet ik nu wel zeker: ik wil nooit, nooit meer een vriendin op school... (n) allemaal goed en wel als je nog samen bent, maar het is veel lastiger eens het uit is. Veel sterkte! Ik weet hoe je je nu voelt, maar daar heb je niets aan natuurlijk :| |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 05:39. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.