'zwijgen' over gedrag vrienden
 

Ik kreeg het idee voor deze topic toen ik dit topic las:
http://forum.scholieren.com/showthre...readid=1251398

Dus als het teveel op elkaar lijkt: slotje!

Ik ken jongens, goede vrienden van elkaar, die als ze met elkaar uitgaan de afspraak hebben: over wat gebeurd wordt er niet met anderen gepraat. En ja, dan hebben we het over vreemdgaan enzo.

Ik heb dat soort afspraken niet met mijn vrienden. Ik zou dat ook niet willen. Ik heb me immers maar gewoon te gedragen.
Maar: wat vinden jullie?
Ben benieuwd!

Ik heb dat soort afspraken niet met mijn vrienden. Ze gedragen zich dan ook allemaal (en ik ook) ;)

ik wel

Ik heb het idee dat sommige van die jongens vreemdgaan (heb ik het over zoenen) niet moreel fout vinden. Maar waarom moet het dan geheim blijven?

Als ik iets doe wat mijn vrienden niet in de haak vinden, spreke ze mij er op aan. Dat vind ik meer 'vriend' dan over iets zwijgen...

Freestyler*, waarom heb je zulke afspraken?

Je bedoeld afspraken om vreemdgaan te verzwijgen?

Nee, die afspraken hebben we niet, we zijn vrienden en we voelen wel aan wat we naar alle redelijkheid elkaar wel en juist niet moeten vertellen. Het is nog niet voorgekomen, maar als (ik zou weten dat) één van m'n vriend(inn)en vreemd zou gaan zou ik 'm aansporen om 't zijn vriend(in) te vertellen en als hij/zij weigert overweeg ik om 't zelf te vertellen.

Ja, maar ook dingen als teveel drinken, misdragen in het algemeen,...

Als je je gewoon gedraagt, hoef je toch ook niks te verzwijgen. En kijk, ik heb ook wel eens dingen gedaan, dat ik dacht: beter niet kunnen doen.
Maar om nou iets in te bouwen van 'ik kan doen wat ik wil, want niemand zegt toch iets'.... nee!

Teveel drinken is me al overkomen. Maar waarom zou dat verzwegen moeten worden? En dan met een totaal onbekende jongen beginnen zoenen, heb ik ook al gedaan :s Maar ik had toen geen vriend, dus moest er ook nix verzwegen worden. Ik zou mijn vriend trouwens nooit bedriegen.

Ik ga het zeker niet aan de grote klok hangen, ren niet naar de wederhelft toe, maar als het ter sprake komt heb je toch echt pech :p

Ik zie ook niet waarom zulke 'vieze spelletjes' zonodig verzwegen moeten worden binnen een groep. Die verantwoordelijkheid heb je en zulke dingen doe je maar als ik er niet bij ben, of gewoon helemaal niet. Heb lef en doe het waar je vriend/vriendin bij staat :o

Ja, ik zou er zeker niet om gaan liegen. En vertellen... ik kan me voorstellen dat ik dingen niet zou vertellen. Als het eenmalig is, en iemand heeft spijt. Maar structureel wangedrag verzwijgen... nee...

Ik ga niet liegen om bepaalde zaken, maar het hangt van de persoon af en van de situatie. Ik ben zelf anti-drugs, dus als ik ontdek dat iemand aan de drugs is, dan hou ik dat niet geheim ofzo.

is nooit echt afgesproken hoor, maar wel een stilzwijgende afspraak.
Je verraadt je vrienden niet.
Dat gaat over altijd trouwens, niet alleen tijdens uitgaan.

Nou kan ik me voorstellen dat er grenzen zijn, maar mijn vrienden gedragen zich gelukkig wel redelijk hoor.

Mijn vrienden mogen zelf bepalen wat ze belangrijk genoeg vinden om rond te roddelen, en wat ze beter voor zichzelf houden. Zoiets zal ik hun nooit opleggen.

Als mensen dingen tegen mij zeggen die privé horen te blijven, is ook niet nodig om me nog eens aan te sporen "tegen niemand iets zeggen, he". Dat weet ik zo ook wel.

Afspraken als "wat er gebeurt tijdens het uitgaan mag je tegen niemand vertellen" vind ik overigens enorm flauw.

Ze mogen zelf weten wat ze doen, maar onderling moet ik eerlijk bekennen hebben we wel eens geroddeld over het gedrag van mensen, en dat doen ze vast ook over mij. (goh wat heeft anneke toch veel vriendjes gehad het afgelopen jaar:P).
Maar stel iemand gaat vreemd en ik ken de partner in kwestie, ik hou mn mond wel. Het is aan die vriend/vriendin om er zelf mee te komen naar de liefde.

Naja, vooral het 'ik zeg niets totdat erom gevraagd wordt of de situatie te ver uit de hand loopt', precies.

Ik praat daar gewoon over hoor. Als iemand vreemdgaat en ik vind het niks laat ik dat merken ook.

Hier hetzelfde.

Ligt eraan waar het om gaat en hoeveel ik geef om degenen voor wie iets verzwegen wordt, denk ik. In principe vertel ik niets door als iemand mij vraagt dat niet door te vertellen. Aan de andere kant heb ik wel een beetje de neiging om heel oneerlijke dingen door te brieven. Maar ik denk niet dat mijn vrienden heel oneerlijk zijn, dus op zich moeten daar geen problemen van komen.

Idem hier. Zolang ik de vriendjes van mijn vriendinnen niet té goed ken en niet constant hoef te liegen doen ze maar waar ze zin in hebben. Ik zal wel eens vermelden dat ik er niet mee akkoord ben maar mijn toestemming om vreemd te gaan hebben ze toch niet nodig.

Van sommige dingen die gebeuren, is het ZO duidelijk dat dat niet doorverteld moet worden, dat ik daar geen regels over hoef te maken.
Bv. als een vriendin van me vreemdgaat, zou het echt niet in me opkomen om dat door te vertellen aan iemand.

Hetzelfde als in dat andere topic: wie gaat er nu iets beginnen met de ex van een vriend(in), zonder dat met die vriend(in) te overleggen.


Een vriendin van me belde me eerst heel schattig op om te zeggen dat ze mijn ex leuk vond, en vroeg of ik het goed vond dat ze gingen daten :D Ik zag dat al een jaar aankomen, dus ik gaf ze m'n zegen en nu zijn ze al bijna een jaar bij elkaar (Y) :D

Als een vriend/vriendin van mij vreemdgaat, of te veel drinkt, dan is dat zijn zaak... 't Is niet aan mij omdat aan zijn/haar partner te gaan vertellen.

De situatie ligt anders als die partner ook een vriend/vriendin van mij is... Dan zou ik het wel melden als er wordt vreemdgegaan.

Ik ga zoiets echt niet vooraf afspreken met vrienden hoor....

Aan de andere kant, ik zou nooit zelf zoiets vertellen tegen de partner van een vriend/vriendin. Dat mogen ze lekker zelf doen. Liegen doe ik ook niet voor ze.

Als ik het merk en de partner is ook een goede vriend/vriendin van mij dan weet ik niet wat ik zou doen. (waarschijnlijk eerst praten met de cheater ;) )

Als een vriend van me vreemd zou gaan zou ik niks vertellen. Dat is geen afspraak, zoiets doe ik gewoon niet, het is hun probleem. Aan de andere kant, als de partner van een goede vriend(in) vreemd zou gaan, dan laat ik het wel weten..... als mijn vriendin vreemd zou gaan, wil ik het ook weten.

En verder ga ik ook niet liegen of ontkennen.

Nee we hebben niet zon afspraak maar als 1 van mijn vrienden vreemdgaat ga ik dat absoluut niet tegen zijn vriendin vertellen is mijn probleem niet namelijk dat moet ie zelf doen. En als zij aan mij vraagt of hij vreemd is gegaan zeg ik van niet tja waarom ik verraad mijn vrienden niet.

Door gebrek aan interpunctie moet ik beetje gokken wat je bedoelt...

Maareh, waarom zou je dan liegen? Is jouw vriendschap met die jongen je meer waard dan de waarheid?
In mijn optiek hoort bij vriendschap ook elkaar op dingen wijzen e.d.,... En als een van mijn vrienden vreemdgaat en zijn vriendin vraagt dingen daarover aan mij, dan hoop ik dat ik gewoon de waarheid zeg!

Dat zou ik toch niet apprecieeren hoor :s Moest je nu ook goed bevriend zijn met die vriendin dan is het wel begrijpelijk, maar je vriend blijft toch in de eerste plaats je maat, en die ga je toch niet 'verraden' om iets waar jij uiteindelijk niets mee te maken hebt?

Wij hebben een beetje een grote vriendengroep met onderlinge relaties. En als ik een meisje waarvan in het vriendje ken vreemd zie gaan, zal ik dat in eerste instantie niet tegen de jongen zeggen, maar ik zal wel tegen het meisje zeggen dat als zij het niet zegt ik het uiteindelijk wel zal doen.
Maar echt afspraken hebben we niet.

Dus jij zou voor je vreemdgaande vrienden liegen tegen degene die zij bedriegen? :bloos:
Ikzelf hecht nogal een grote waarde aan eerlijkheid en als de vriendin van m'n vriend erom vraagt, dan zal ik niet tegen 'r liegen.

ik heb weleens gemerkt dat iemand vreemdging, maar ik ik heb vaak het gevoel dat het 'niet aan mij' is om het te vertellen.

Als de vriendin van een vriend van me(die vreemdgaat) dus vraagt aan mij of hij vreemdgaat weet ik ook echt niet of ik het zou vertellen of niet. Het hangt een beetje af van wie het zijn en hoe erg het 'confrontatie'-level van de vraag is.

Ja, maar zelfs als ik dat meisje niet goed ken... moet ik dan liegen omwille van mijn vriend iets doet wat moreel niet in de haak is. Het lijkt me heel moeilijk, maar ik hoop dat ik het dan toch eerlijk zeg!

Ik zie je punt, maar straks zegt niemand het. Leuk hoor, als bedrogene.

Even persoonlijke noot: ja, ik ben een keer slachtoffer geweest van vreemdgaan, maar mijn toenmalige vriendin heeft het mij zelf verteld, direct toen ze me weer zag, en ze had er spijt van!

Je kunt toch een hartig woordje met jouw vriend spreken zovan "ik vind dat je echt moet vertellen dat je bent vreemdgegaan". Ik vind het nogal matenaaierij om zomaar je vriend te verraden. Het is niet jouw zaak, vind ik.

Maatenaaierij wilde ik het niet noemen eigenlijk. De meeste die zulke dingen vertellen doen het omwille van een ander en dat vind ik moreel zeer verantwoord. Bij mij idem, al had mn toenmalige vriendin nooit wat gezegd had ik nooit geweten dat ze het had gedaan, kan alleen maar zeggen dat ik er blij mee ben dat ze (degene die het mij vertelde :o ) iemand naaide.

Het werkt dus soort van dubbel, de 1 "naai" je, de ander bewijs je een grote dienst....

Die afspraken heb ik ook niet. Maar als een vriendin van mij onder mijn toeziend oog vreemd zou gaan, zou ik niet degene zijn die het aan haar vriend zou vertellen. Wél zou ik haar ervan proberen te overtuigen het haar vriend te vertellen, want eerlijkheid gaat boven alles.

Iemand die iets fouts doet is gewoon stom bezig en wordt daarop aangesproken. Geen afspraak, maar eerlijkheid.

Dat harig wooordje spreken moet je IMHO igg doen.

Niet jouw zaak... Maar het idee van morele kwesties is toch dat ze iedereen aangaan, dat er een onafhankelijke 'beoordeling' is van hetgeen is voorgevallen.

Vreemdgaan is moreel fout, dat onstijgt de betrokkenen. Maar ja, dat is mijn mening....

Tssk. Ik ben blij dat ik een dermate intelligente vriendengroep heb waarbij dit soort idiote 'afspraken' niet eens nodig zijn.

mijn vrienden zijn slim genoeg om door te hebben dat ik het niet echt leuk zou vinden als ze alles wat ik doe naar mn vriendin door zouden spelen. niet dat ik zulke rare dingen doe, maar als mensen dingen vertellen dan wordt t toch altijd overdreven. (en ik hoef ook niet -alles- te weten wat mijn vriendin doet; ik weet dat ze niet vreemdgaat (dwz als in 'seks'), maar we flirten allebei weleens met anderen. daar zit verder niks achter, da's gewoon leuk. maar aan t eind van de avond gaan we toch echt met zn tweetjes weg ;))

we hebben daar geen afspraken over ofzo. Als ik uit zou zijn met vriend(inn)en en als een van hen dan vreemd zou gaan, zou ik dat wel niet aan zijn/haar vriend(in) vertellen, want dat is niet aan mij; ik zou wel de vriend(in) van me aansporen om het zelf te vertellen of anders eens goed na te gaan denken of hij/zij wel een relatie wil. Als iemand van hen dronken wordt ga ik dat ook niet uit mezelf aan anderen vertellen, want dat zou nergens op slaan :confused: (zie je het al voor je? 'Ja hallo met dingetje' 'Ja hoi met Sarah, ik was gisteren uit met spulletje en ze was dronken' 'Oh oke bedankt voor de mededeling, dag Sarah' 'Doei dingetje') maar ik zou het ook niet geheim houden als het eens ter sprake zou komen.

Nee, ik maak daar natuurlijk geen afspraken over met mijn vrienden. We hebben echter wel bepaalde gemeenschappelijke geheimen, vertrouwelijke informatie die gewoon onder ons blijft omdat we dat prettig vinden, dingen waar we gewoon niet met anderen over praten of in ieder geval niet van de daken schreeuwen, maar dat lijkt me logisch. Je bent niet voor niets met elkaar bevriend, je moet in een goede vriendschap kunnen praten over vertrouwelijke dingen zonder dat die informatie wordt doorverteld.

Zie je het al voor je: de vriend van mijn beste vriendin (die ik overigens wel ken maar verder geen band mee heb) komt aan mij vragen of zijn vriendin vreemdgaat. Moet ik dan zeggen "ja, ze gaat vreemd"? Of omgekeerd: ik ga vreemd (zal overigens nooit gebeuren) en mijn vriend gaat aan mijn beste vriendin vragen of ik vreemd ga en zij zegt "ja"? Dan stuur ik haar toch zo de laan uit hoor, als ik vreemdga is dat iets tussen mij en mijn vriend en dan zal ik hem dit zelf wel vertellen. Zo niet, dan is het nog steeds niet aan MIJN beste vriendin om dit te gaan verklikken.
Ik zou niet liegen nee, maar ik zou niet de waarheid zeggen... Ik zou die vriend dan aanraden om eens deftig met zijn vriendin (mijn beste vriendin) te praten en mij erbuiten te laten want het zijn mijn zaken niet :s

Dan zou je mijn vriend achteraf niet meer zijn hoor. Jij zou dan de vriendschap met je makker op het spel zitten omdat hij iets fout doet in zijn relatie? :s

.. hiermee maak je 't jezelf wel heel erg moeilijk; als die vriend blijft aandringen. Kan je wel zeggen "Ik zeg niks; het zijn mijn zaken niet. Praat met je vriend(in)" .. maar dat geeft lijkt mij toch ook een ander signaal af dan "nee hij/zij gaat niet vreemd" ..

Ik denk dat dat toch een beetje ligt aan de band die mijn vrienden met mijn partner hebben :o Wanneer ik nu vreemd zou gaan, zou dat waarschijnlijk wel aan mijn vriendje verteld worden.

ik ken er een rechtstreeks voorbeeld van. Zijn vrienden kennen allemaal zijn vrienden, en weten ALLEMAAL dat hij haar al 3JAAR BEDRIEGD. en niemand die er een woord over rept.

tja, wat ik er van vind....ik vraag me af hoe het is om tussen twee vuren te staan. Je kunt het gedrag van je vriend afkeuren, en hem terechtwijzen, of je meteen met zijn leven bemoeien en hem een ultimatum geven en het anders zelf vertellen.

Het is moeilijk, want wanneer is het hypocriet? Zou je willen dat het jou zou overkomen, en dat je vriend/in van een vriend te horen krijgt wat je allemaal hebt uitgespookt?

lijkt me niet. Maar dan moet je ook de moed hebben om het zelf te vertellen

Ik wil het niet eens weten.

als een van mijn vrienden vreemdgaat of zich op een andere manier misdraagt, spreek ik diegene erop aan. Ik keur het af,maar ik ga bij bijv. vreemdgaan niet naar haar vriend om te klikken. Het zijn mijn zaken niet. Ik ga niet stoken in andermans relatie.
Ik 'misdraag' mezelf regelmatig, maar ik zou nooit vreemdgaan. Naar mijn mening is dat het laagste wat je kan doen. Maar dat ik dat zo sterk afkeur is voor mij geen reden om mijn waarden meteen door te voeren bij anderen. Als zij er een andere mening op nahouden, prima. Daar ga ik me dus niet mee bemoeien.

ik zou nooit uit mezelf naar iemand toestappen om eens even een boekje open te doen over iemand anders, maar als diegene ergens specifiiek naar vraagt zou ik ook niet liegen.
maar ik hoef ook eigenlijk geen vrienden die vreemdgaan en andere lompe dingen doen die ze per se geheim moeten houden