Depressief door school
 

Vandaag was mijn eerste schooldag en het was verschrikkelijk! Ik heb namelijk last van faalangst ofzo denk ik. Of ik ben gewoon ontzettend dom...maar steeds als een leraar iets in de klas aan mij vraagt weet ik niet het antwoord. En ik heb het gevoel dat iedereen me dan uitlacht, want allemaal zijn ze slimmer dan ik. En omdat ik weet dat ik toch nooit het antwoord weet ben ik de hele les doodsbang dat ik een beurt krijg. Misschien klinkt dit niet als iets ergs, maar dit is het voor mij wel. Ik voel me gewoon de hele dag door bang! Ik ben nu al manieren aan het bedenken zodat ik niet meer naar school hoef, zoals net doen alsof ik opeens heel ziek ben ofzo. Elke dag na schooltijd moet ik gewoon huilen omdat ik het er zó kut vind. Op school voel ik me ontzettend dom&onzeker terwijl ik verder altijd een vrolijk&gelukkig meisje ben! Misschien is het slim om te gaan praten met iemand op school, maar dat durf ik echt niet en er is niemand die ik vertrouw ofzo. Weet iemand misschien wat ik moet doen/herkent iemand dit probleem?

ja dus wel gaan praten met iemand op school
dat moet je maar gaan durven dan
Anders schrijf je het op/print je dit uit en laat je dat lezen aan de vertrouwenspersoon/ je mentor

Ik heb zelf ook last gehad van faalangst, maar dan maar bij één vak. (Ik wist niet dat dat kon, maar dat kan dus :p) Omdat ik daardoor opgegeven moment een drie stond voor dat vak ben ik met de schoolpsychologe gaan praten. Die heeft me toen manieren van denken aangeleerd om er vanaf te komen.

Op wat voor niveau zit je? Je bent 17 dus je zal op zn minst in de bovenbouw zitten. Daar kom je niet zomaar. Je kan het vast wel, daar moet je alleen nog even achter komen :).

Ik had dat ook, maar dan niet zo ernstig als jij. Ik wilde ook nooit een beurt omdat ik dan het antwoord toch niet wist. En als een leraar me dan een keer dwong om iets te zeggen, was het antwoord vaak toch juist. Zo stom hoe je over jezelf kunt denken. Maar ik ben een beetje faalangstig in alles. Alleen niet zo ernstig dat ik erom moet huilen oid... Daarbij ben ik nogal impulsief en doe ik gelukkig dingen voordat ik me kan bedenken... Anders waren er veel dingen aan me voorbij gegaan vrees ik.

Maar praat inderdaad met een contactpersoon van school oid... Want je hebt het wel heel erg...

Ik zit in 6vwo, maar ik weet echt nooit het antwoord. Ik haal opzich best goede cijfers maar dat komt omdat ik op een toets gewoon rustig over een antwoord na kan denken. Maar als een leraar in de klas iets vraagt weet ik niet gauw 123 iets te zeggen, sowieso omdat ik bang ben dat het helemaal fout is. Maar ik schaam me zo tegenover mijn klasgenoten. Ik wil niet dat ze me dom vinden. De meeste zijn ook gewoon slimmer dan ik en hebben altijd hun woordje klaar. Ik word er gewoon gek van om altijd maar: ik weet het niet' te moeten zeggen.

Bedenk je dat je echt wel intelligent bent aangezien je in 6VWO zit en volgens mij nog nooit bent blijven zitten? Dus daar ligt het niet aan... Wat mij altijd zorgen baarde is dat ik het idee had dat ik niet op dingen kon komen door mijn gestress... Dus dat ik door mijn onzekerheid dom over kon komen... Omdat je inderdaad niet 1,2,3 op het antwoord kan komen. Terwijl je tijdens toetsen wel goed presteert.

Dat is echt iets psychisch en je bent dus echt niet dom. Zoek daarom dus hulp..

Het is echt niet erg als je niet 123 het antwoord weet als je een beurt krijgt! Misschien is het een idee om dan je redenatie (die je bij een toets ook doet..in jezelfdan) hard op te doen...en dan tot het juiste antwoord te komen. Niemand kan je verbieden even over iets na te denken, doe je dit hardop dan laat je zien dat je echt niet dom bent, en er mee bezig bent! Als je twijfelt tussen 2 antwoorden zeg dit dan, denk er even over na, weeg hardop de voor en tegenargumenten af, en maak je keuze. Misschien zal je docent je ondertussen helpen, maar laat zien dat je ermee bezig bent; dan hoef je nog niet 123 het goede antwoord te geven en het komt helemaal niet dom over!

Als dit niet helpt zou ik inderdaad ook proberen met een schoolpsycholoog te praten of met een goede vriend of vriendin (die vervolgens naar zo'n persoon kan stappen?). Krop het in geen geval op! Leraren weten best dat je het kunt als je dat laat zien op toetsen! Succes!

Bedankt voor de reacties :) Misschien moet ik idd maar eens met iemand er over gaan praten.
Ik ben alleen bang dat het niet alleen psychisch is. Ik weet eigenlijk (bijna) nooit het antwoord. Ik ben echt niet zo heel goed op school, maar leer gewoon hard voor mijn toetsen. Ik ben alleen zo bang dat mensen mij uitlachen als ik het weer eens niet weet, of dat ze me dom vinden en op me neerkijken.

Ik heb dat ook heel erg gehad... Ik verstopte me altijd achter andere leerlingen zodat de leraar mij niet hoefde te noemen... Voor alle toetsen die ik had, was ik zenuwachtig (hoofdpijn, zwetende handen, buipijn), en haalde ik meestal tussen de 3 en de 6,5... Al leerde ik 3 uur lang...: ik haalde een 6 of lager...

Uiteindelijk is gebleken dat ik faalangst had.. Ik had het niet heel erg, maar was wel erg onzeker over wat ik deed, en hoe ik iets deed... deed ik het wel goed? Paste ik wel bij de rest van de groep?

Op een keer haalde ik weer een 3... Ik kwam huilend thuis, en toen barste de dom... Men ouders belden naar school, en daar ben ik verder geholpen... Er is iemand gekomen om mij te helpen... Ik kreeg ontspanningsoefeningen mee naar huis, en een aantal stensels over goede en minder goede gedachtes...

Geloof me, je bent heus niet dom! Ik dacht dat ook.., maar toen ik eenmaal zelfvertrouwen kreeg, ging het beter en beter... Uiteindelijk zijn bijna ALLE nare gedachten mijn hoofd uitgezet..!

Nu gaat het heel goed met me... Ik doe momenteel 4VMBO-t examenjaar.. Ik ben altijd over gegaan met allemaal dikke voldoendes!!

Misschien is het verstandig even iemand in te lichten inderdaad... Het komt heus wel goed hoor.. :)

Sterkte...
BleuEyes_

Als je ermet iemand over praat op school, kunnen ze misschien ook een tijdelijke oplossing bedenken. Dat kan heel simpel: leraren geven jou voorlopig geen beurt, alleen als je zelf aangeeft dat je het antwoord weet. Misschien helpt dat ook om wat zelfvertrouwen te krijgen. Bij mij is er vroeger eens zo'n afspraak gemaakt en dat heeft me echt geholpen.

Je zit in VWO6 en het is dus een feit dat je niet dom bent. Dat jij het antwoord niet weet als je een beurt krijgt, betekent dus niet dat de juiste informatie niet in jouw koppie zit, maar dat je het op dat moment niet weet. En daar kijk ik niet van op hoor, als je beelden in je hoofd hebt dat iedereen je gaat uitlachen en dat ze jou dom vinden!

Er zijn écht mensen die je kunnen helpen hoor, maar dan moet je wel aangeven dat je hulp nodig hebt. En dat is hartstikke eng, maar je zult je wel fijner voelen. Ik bedoel: nu even wat spannende stappen zetten, of de rest van je leven onzeker zijn en je dom voelen?

Kom op, je kunt 't!

Ik ben in mijn vwoklas altijd `de domste` geweest, maar zoals er hier al gezegd is, kom op, het is nog steeds vwo. daarbij, mijn lerares heeft me een keer verteld dat ze precies wist wat ik zat te denken in haar lessen (tot en met welk meisje ik leuk vond aan toe). waarschijnlijk laat je merken dat je die antwoorden niet weet ofzo, en vraagt je juf ze daarom aan jou.
Geloof me, 6vwo wordt het relaxte jaar dat je ooit hebt gehad. het duurt nog even, en je krijgt de komede week heel veel preken, maar facultatief les is het eiiinde :)

tjakka :o

luister naar je "domme" sig

Kijk jij eerst maar even naar je eigen sig, lolbroek :)

cirkelbeweging. doordat je een keer het antwoord niet weet op een vraag, word je bang voor een volgende beurt. en doordat je bang bent voor die volgende beurt kan je je niet meer concentreren op de vraag die dan gesteld wordt, waardoor je het antwoord niet (zeker) weet en dus nog banger wordt.

praten erover is belangrijk. oefenen ook.

Ik denk dat het faalangst is. Ik heb er soms ook last van maar niet echt ernstig ofzo.

Bij ons op school krijgen heel veel kinderen faalangstraining, misschien geven ze dat ook bij jullie op school. Je kunt het aan je mentor vragen.

Ja, ik geloof wel dat op vrijwel alle scholen faalangsttraining gegeven wordt. Daar moet je echt eens naar informeren, het kan zoveel verschil uitmaken. :)

Hmm ik heb ook niet zo'n zin in school..... Vooral dus ook door faalangst enz. zoals je in mijn andere topic al gelezen hebt. Ik zie zelf een faalangst training niet zo zitten, omdat het volgens de meeste niet eens helpt en er is ook iemand waarmee ik altijd ruzie heb (nouja zij met mij eerder) en daarom heb ik er al helemaal geen zin in. Ik heb zelf eerst ook faalangst training gehad, maar toen heb ik t juist erger gekregen :s Dit is niet bedoeld om je bang te maken ofzo hoor, maar ik zat er dus meer voor sociale faalangst en toen kreeg ik te horen dat mensen bang waren om proefwerken te maken, omdat ze dachten dat ze het niet konden bijvoorbeeld. Nou heb ik dit zelf ook een beetje :( Maarja, het is op zich denk ik niet zo'n probleem, want vorig jaar heb ik het ook allemaal makkelijk gehaald. Eerst durfde ik ook geen grote mond terug te hebben naar die pestkoppen op school, maar nou eigenlijk best wel goed :D Ik heb gewoon met kleine beetjes mezelf moed in gepraat en dat heeft dus best wel geholpen. Ik zei tegen mezelf: niet erg dat het je nou niet helemaal gelukt is, volgende keer beter. Weet niet of je er iets aan hebt, maar zoals je weet kun je altijd een Pmetje naar me sturen als je wilt

Ik had hier ook last van, maar ik ben me gewoon dom gaan gedragen.
Bevoorbeeld ik schaam me niet voor een fout antwoord, dan lach ik zelf net zo hard mee ;) Niet dat ik dom ben of dom wil overkomen maar je leert alleen maar van je fouten, i.p.v erover te piekeren moet je gewoon denken dit is de les hier mag ik fouten maken en op de toets doe je het goed.

Je moet je niet teveel van je omgeving aantrekken JIJ en de docenten weten wat je kunt en doet, als je een fout in de les maakt is dat helemaal niet erg.